Mata samopompująca

Mata samopompująca (inaczej: materac samopompujący) – samonapełniający się powietrzem elastyczny materac, przeznaczony do spania na ziemi. W różnych dziedzinach turystyki używany jest jako izolacja od podłoża, poprawiająca komfort snu. Maty samopompujące stanowią alternatywę dla karimat oraz dmuchanych materacy.

Budowa i zasada działania edytuj

Matę samopompującą tworzy trwała, porowata pianka (najczęściej poliuretanowa) o otwartokomórkowej strukturze. Umieszczona jest w szczelnym pokrowcu wyposażonym w zawór, który umożliwia swobodny przepływ powietrza. Po otwarciu zaworu powietrze zaczyna wypełniać przestrzenie wewnątrz komórek, dzięki czemu mata się rozpręża. Kiedy ciśnienie na zewnątrz zrówna się z ciśnieniem wewnątrz materaca, proces napełniania się kończy. Po zamknięciu zaworu powietrze pozostaje w strukturze pianki, stając się izolatorem.

Stopień izolacji cieplnej edytuj

Jednym z głównych parametrów podawanych przez producentów mat samopompujących jest opór cieplny, w przemyśle tekstylnym i budowniczym określany często miarą R-Value (z języka angielskiego - resistance). Jednostka ta oznacza szybkość, z jaką obiekt lub materiał powstrzymuje wymianę cieplną. Im wyższa jest ta wartość, tym lepszą zdolność do zatrzymywania posiada mata[1]. Wpływa na to między innymi rodzaj zastosowanego materiału (jego współczynnik przewodnictwa cieplnego) oraz grubość materaca.

Historia powstania edytuj

Pierwszą matę samopompującą opracował inżynier Jim Lea w 1971 roku. Po utracie pracy on i jego przyjaciel, Neil Anderson, szukali zajęcia. Zwrócili się więc o pomoc do znajomego wspinacza, Johna Burrougs'a. Ten podpowiedział im, by wymyślili lekki, wygodny materac, który zastąpiłby maty dotychczas używane w turystyce górskiej. Jim znalazł inspirację do projektu, gdy podczas pracy w ogrodzie klęczał na piankowej poduszce. Zaobserwował, że nacisk na nią powodował wydostawanie się powietrza. Przy zmniejszeniu nacisku pianka wracała do poprzedniego kształtu. Doświadczenie to wykorzystał wraz z Neilem Andersonem – podobną piankę wtopił między dwa kawałki materiału, używając starego opiekacza do kanapek. Dodał również zawór, tworząc w ten sposób prototyp maty samopompującej. Po wielu miesiącach testów złożyli wniosek o patent na swój wynalazek i zaczęli produkcję pierwszych materacy pod nazwą Therm-a-Rest[2].

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Co oznacza parametr izolacyjności materacy Therm-a-Rest • R-Value, „Therm-a-rest”, 22 lipca 2016 [dostęp 2017-03-30] (pol.).
  2. John Burroughs, Historia marki Therm-a-Rest [online], www.cascadedesigns.com [dostęp 2017-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-29] (ang.).