Matatarō Matsumoto

Matatarō Matsumoto (jap. 松本亦太郎 Matsumoto Matatarō; ur. w 1865, zm. 24 grudnia 1943) – japoński psycholog, który jako pierwszy wprowadził w Japonii metody i techniki psychologii doświadczalnej opracowane w Niemczech i Stanach Zjednoczonych.

Uczył się psychologii u Yūjirō Motory na Cesarskim Uniwersytecie Tokijskim. Studiował również na Uniwersytecie Lipskim u Wilhelma Wundta oraz na Uniwersytecie Yale. Na tym ostatnim otrzymał doktorat w 1899, po przedstawieniu pracy zatytułowanej Research in Acoustic Space. W 1908 został pierwszym profesorem psychologii na Cesarskim Uniwersytecie Kiotyjskim[1]. Założył laboratoria w Tokio i Kioto, gdzie uczył wielu późniejszych wybitnych japońskich psychologów. W 1913 objął katedrę w Tokio, zastępując zmarłego Motorę. Przeszedł na emeryturę w 1926. Zorganizował Japońskie Towarzystwo Psychologiczne i przyczynił się do powstania wielu czasopism specjalistycznych poświęconych psychologii.

Przypisy edytuj

  1. Tatsuya Sato. Rises and Falls of Clinical Psychology in Japan: A Perspective on the Status of Japanese Clinical Psychology. Ritsumeikan Journal of Human Sciences, 13, 2007. 2 PDF

Bibliografia edytuj

  • Okamoto S. Dr. Matataro Matsumoto: his career and achievements.. „J Hist Behav Sci”. Jan;12. 1, s. 31–38, 1977. PMID: 801142. 
  • Junko Tanaka-Matsumi, Kanako Otsui. Psychology in Japan. [w:] Handbook of international psychology. Michael J. Stevens, Danny Wedding (red.) 194 i 195, Routledge, 2004 ISBN 0-415-94612-3
  • Joseph F. Kess, Tadao Miyamoto. Japanese Mental Lexicon: Psycholinguistic Studies of Kana and Kanji Processing. John Benjamins Publishing Company, 1999, s. 2 i 3 ISBN 90-272-2189-8