Mazurka – luksusowy jacht motorowo-żaglowy przebudowany w 1973 roku[1] w Szczecińskiej Stoczni Remontowej „Gryfia”[2] ze zbudowanego w 1956 roku lugotrawlera MT „Jarząbek”. Przebudowę jachtu zlecił J. Seward Johnson, właściciel firmy farmaceutycznej Johnson & Johnson. Nowy jacht był prezentem dla jego żony Barbary Piaseckiej Johnson, która w czerwcu 1975 roku została matką chrzestną jednostki[2].

Mazurka
Ilustracja
Poprzednie nazwy

Jarząbek

Następne nazwy

Ocean Princess

Numer IMO

5170472

Znak wywoławczy

SPJP

Właściciel

J. Seward Johnson

Dane podstawowe
Typ

B 17 (przebudowany)

Materiał

stal

Historia
Stocznia

Stocznia Północna, Gdańsk

Data budowy

1956

Data wodowania

1956-01-07

Dane techniczne
Wyporność

179 t

Liczebność załogi

10

Liczba pasażerów

6

Długość całkowita (L)

37 m

Długość linii wodnej

32.16 m

Długość po pokładzie

35.48 m

Szerokość (B)

6.70 m

Zanurzenie (D)

2.65 m

Pojemność brutto

232 GT

Pojemność netto

98 NT

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

szkuner sztakslowy Va Marie

Liczba żagli

5

Liczba masztów

2

Napęd mechaniczny
Silnik

SKL

Moc silnika

294 kW

Liczba śrub napędowych

1

Prędkość maks.

10 w.

„Ocean Princess” przewożąca turystów podziwiających górę Fiji
Mazurka we wrześniu 1975, zacumowany w Kilonii przy nabrzeżu Hindenburgufer podczas serwisu wyposażenia radiowego przez firmę Hagenuk

Jacht posiadał siedem łazienek, wszystkie wyposażone w armaturę z europejskiej porcelany. Klimatyzowane kabiny wykończone w mahoniu i drewnie orzechowym. Jadalnia mieściła 17 osób[1].

W latach 80. XX wieku jacht służył jako jednostka szkoleniowa w United States Merchant Marine Academy w Kings Point[1].

W kwietniu 1986 został zakupiony przez dwie pary: John Connell z żoną Rosemary oraz John W. Burnetts z żoną, sąsiadów z Douglaston, Queens, i zadokowany w Newport (Rhode Island) z zamiarem wyremontowania i udostępnienia jednostki do czarteru[1].

Od 1990 roku jacht służy pod nazwą „Ocean Princess” jako statek wycieczkowy w japońskim porcie Shimizu. W tej roli zabiera na pokład 20-80 osób (maksymalnie 141)[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Diane Ketcham, Long Island Journal, „The New York Times”, 11 maja 1986, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  2. a b Ania Rajska, 1952-2007 Monografia na 55-lecie istnienia GRYFIA Stocznia na wyspie [online], Morska Stocznia Remontowa „Gryfia” S.A., 14 września 2007, s. 24 (pol.).
  3. Mt. Fuji Shimizu Port Cruise [online], www.shimizu-cruise.co.jp [dostęp 2021-05-24].