Medan

miasto w Indonezji

Medan (oznacza „pole bitwy”) – miasto w Indonezji, stolica prowincji Sumatra Północna, licząca razem z przedmieściami ok. 3,8 mln mieszkańców[1].

Medan
Ilustracja
Wielki Meczet
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Indonezja

Prowincja

Sumatra Północna

Powierzchnia

479 km²

Wysokość

768 m n.p.m.

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


3 811 000
7954 os./km²

Nr kierunkowy

061

Kod pocztowy

44332

Tablice rejestracyjne

BK

Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Medan”
Ziemia3°35′22″N 98°40′26″E/3,589444 98,673889
Strona internetowa

Demografia edytuj

Jest to największe na wyspie Sumatra i czwarte co do liczby mieszkańców miasto Indonezji, wyprzedzają je jedynie Surabaja, Dżakarta (stolica) i Bandung. Medan liczy ok. 3,8 mln mieszkańców. W porównaniu z Dżakartą może wydawać się nieco prowincjonalne, nie ma tutaj wielu sklepów i wieżowców w stylu zachodnim.

Medan jest jednym z miast Indonezji, w których znaczna część populacji posługuje się indonezyjskim jako swoim głównym językiem (nie natomiast jednym z wielu języków regionalnych)[2][3]. Miejscowa odmiana języka indonezyjskiego, opisywana jako Colloquial Medan Indonesian, wywodzi się z bazarowego malajskiego (Bazaar Malay)[4].

Gospodarka edytuj

W mieście rozwinął się przemysł chemiczny, drzewny, papierniczy, włókienniczy, spożywczy oraz metalowy[5]. Lokalnym dziennikiem jest m.in. „Analisa[6].

Historia edytuj

Zalążkiem miasta Medan była wieś zwana Kampung Medan, założona przez Guru Patimpusa około 1590 roku. Ponieważ wieś znajdowała się na ziemiach Tanah Deli, była wspominana także jako Medan-Deli. Pierwotna lokacja Kampung Medan to widły rzek Deli i Babura. Pierwsi mieszkańcy Medan pochodzili ze wspólnoty Batak Karo. Znaczący postęp w rozwoju miasta spowodowało powołanie przedstawiciela sułtana Acehu, Iskandara Mudy w rejonie Tanah Deli. Przedstawicielem tym był Gocah Pahlawan Laksamana Khoja Bintan. W XVII wieku miasto przeżywało rozkwit kulturalny i gwałtowny wzrost populacji. W 1658 region Tanah Deli został zajęty przez holenderskich kolonistów. W 1915 Medan został oficjalnie stolicą prowincji Sumatra Północna, zaś prawa miejskie uzyskał w 1918.

Warto zobaczyć edytuj

  • Tit Gantung – most kolejowy
  • postkolonialny ratusz w stylu holenderskim
  • Główny Urząd Pocztowy w stylu holenderskim
  • Wieża Wodna – symbol miasta
  • Pałac Maimun
  • Wielki Meczet – Masjid Raya
  • Kesawan Square – znany z dobrych restauracji

Transport edytuj

W pobliżu znajduje się cieśnina Malakka, co integruje gospodarkę miasta z leżącymi po drugiej stronie Malezją i Singapurem oraz resztą świata.

Medan posiada połączenia kolejowe z miastami: Tanjungpura (na północny zachód), portem w Belawan (na północ) i Binjai, Tebing Tinggi oraz Pematang Siantar na południowym wschodzie. W mieście przeważa transport publiczny (riksze i riksze motorowe), taksówki i minibusy. Port morski w Belawan jest położony ok. 20 km na północ od miasta. Międzynarodowy port lotniczy Medan-Polonia znajduje się w samym centrum, otwarto również port lotniczy Kualanamu.

W okolicach miasta doszło do dwóch dużych katastrof lotniczych:

Miasta partnerskie edytuj

Przypisy edytuj

  1. World urban areas www.demographia.com [dostęp 2023-02-18] (ang.)
  2. Peter C. Church (red.): A Short History of South East Asia. Sydney: ASEAN Focus Group, 1999. ISBN 978-0-646-38457-3. OCLC 48212093. [dostęp 2021-11-19]. Cytat: Only in the major cities of Jakarta, Surabaya, Bandung and Medan are there significant numbers of people who speak Indonesian in the home and identify themselves as Indonesians from childhood. (ang.).
  3. Peter C. Church (red.): A Short History of South-East Asia. Wyd. 6. Singapore: John Wiley & Sons, 2017, s. 46–47. ISBN 978-1-119-06247-9. ISBN 978-1-119-06249-3. OCLC 976406920. (ang.).
  4. Uli Kozok: Indonesian Native Speakers – Myth and Reality. 2016. s. 5. [dostęp 2020-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-19)]. (ang.).
  5. Medan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-25].
  6. Indonesia. Asia Media Watch. [dostęp 2020-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-03)]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj