Meiglyptesrodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).

Meiglyptes[1]
Swainson, 1837[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – łuskodrwal sundajski (M. tukki)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Nadrodzina

Picoidea

Rodzina

dzięciołowate

Podrodzina

dzięcioły

Plemię

Picini

Rodzaj

Meiglyptes

Typ nomenklatoryczny

Picus poicilophus Temminck, 1823 (= Picus tristis Horsfield, 1821)

Synonimy
Gatunki
  • M. tristis
  • M. jugularis
  • M. tukki

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[5].

Morfologia edytuj

Długość ciała 17–22 cm; masa ciała 31–64 g[5].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Meiglyptes: gr. μειων meiōn „mniejszy, pomniejszy”, stopień wyższy od μικρος mikros „mały”; γλυπτης gluptēs „rzeźbiarz”, od γλυφω gluphō „rzeźbić”[6].
  • Stugnopicus: gr. στυγνος stugnos „smutny”; nowogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[7]. Gatunek typowy: Picus tristis Horsfield, 1821.
  • Hemicircoides: rodzaj Hemicircus Swainson, 1837 (kusodrwal); gr. -οιδης -oidēs „przypominający”[8]. Gatunek typowy: Picus (Meiglyptes) jugularis Blyth, 1845.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Przypisy edytuj

  1. Meiglyptes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 309, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).
  3. P.A. Malherbe: Monographie des picidées, ou Histoire naturelle des picidés, picumninés, yuncinés ou torcols; comprenant dans la première partie, l’origine mythologique, les mœurs, les migrations, l’anatomie, la physiologie, la répartition géographique, les divers systèmes de classification de ces oiseaux grimpeurs zygodactyles, ainsi qu’un dictionnaire alphabétique des auteurs et des ouvrages cités par abréviation; dans la deuxième partie, la synonymie, la description en latin et en français, l’histoire de chaque espèce, ainsi qu’un dictionnaire alphabétique et synonymique latin de toutes les espèces. T. 1. Metz: Typ. de J. Verronnais, 1861, s. liii. (fr.).
  4. H.E. Wolters: Die Vogelarten der Erde: eine systematische Liste mit Verbreitungsangaben sowie deutschen und englischen Namen. Cz. 3. Hamburg & Berlin: Paul Parey, 1980, s. 11–15. (niem.).
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-24]. (ang.).  
  6. Meiglyptes, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-20] (ang.).
  7. Stugnopicus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-20] (ang.).
  8. Hemicircoides, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-20] (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2020-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-01-20].