Merania
Merania (księstwo Meranii) – księstwo wchodzące w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, istniejące od połowy XII do połowy XIII w., położone na terenach nad zatoką Kvarner.
Historia Meranii edytuj
Księstwo Meranii obejmowało nadmorskie obszary Chorwacji położone nad zatoką Kvarner w rejonie Rijeki, które zostały zdobyte przez cesarza Henryka IV Salickiego. Początkowo obszar ten był znalazł się w granicach marchii Istrii, podporządkowanej książętom bawarskim[1].
W 1152 lub 1153 cesarz Fryderyk I Barbarossa nadał tytuł księcia Meranii uczestnikowi swych wypraw do Italii hrabiemu Dachau Konradowi II. Wraz z bezpotomną śmiercią syna Konrada II, Konrada III w 1180/1182 ród wygasł[2], jednak tytuł księcia Meranii (a także Chorwacji i Dalmacji) cesarz w 1180 przyznał hrabiemu Andechs Bertoldowi IV (od 1173 będącemu margrabim Istrii)[3][1]. Nie zdołał on jednak faktycznie podporządkować sobie tych terenów[1]. Wzrost znaczenia rodu został zatrzymany z powodu udziału członków rodziny w zamordowaniu Filipa Szwabskiego w 1208. Ostatni tytularny książę Meranii Otto II zmarł bezpotomnie w 1248[3].
Książęta Meranii edytuj
Hrabiowie Dachau:
- 1152/1153–1159 Konrad II
- 1159–1180/1182 Konrad III[2]
Hrabiowie Andechs:
- 1180–1204 Bertold IV
- 1204–1234 Otto I
- 1234–1248 Otto II[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Meranien. W: Gerhard Köbler: Historisches Lexikon der Deutschen Länder: Die deutschen Territorien vom Mittelalter bis zur Gegenwart. Wyd. 7. C. H. Beck, 2007, s. 425. ISBN 978-3-406-54986-1. [dostęp 2017-12-07].
- ↑ a b Grafen von Dachau. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-12-07].
- ↑ a b c Andechs, Grafen von. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-12-07].