Metofenazat (łac. metofenazatum) – organiczny związek chemiczny, lek psychotropowy, pochodna fenotiazyny o działaniu silniejszym niż chloropromazyna.
Metofenazat
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
3,4,5-trimetoksybenzoesan 2-{4-[3-(2-chloro-10H-fenotiazyn-10-ylo)-propylo]-1-piperazynylo}-etylu
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
łac. metofenazatum
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C31H36ClN3O5S
|
Masa molowa
|
598,15 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
388-51-2
|
PubChem
|
9800
|
SMILES
|
COC1=CC(=CC(=C1OC)OC)C(=O)OCCN2CCN(CC2)CCCN3C4=CC=CC=C4SC5=C3C=C(C=C5)Cl
|
|
InChI
|
InChI=1S/C31H36ClN3O5S/c1-37-26-19-22(20-27(38-2)30(26)39-3)31(36)40-18-17-34-15-13-33(14-16-34)11-6-12-35-24-7-4-5-8-28(24)41-29-10-9-23(32)21-25(29)35/h4-5,7-10,19-21H,6,11-18H2,1-3H3
|
InChIKey
|
BAQLUVXNKOTTHU-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustnie, domięśniowo
|
|
Do działań niepożądanych (słabszych i występujących rzadziej niż przy stosowaniu chloropromazyny) zalicza się sztywność mięśni, drżenie, hiperkinezę i akatyzję[1].
- ↑ a b Jan KazimierzJ.K. Podlewski Jan KazimierzJ.K., Leki współczesnej terapii, Warszawa: Split Trading Wydawnictwa Fundacji Büchnera, 1995, s. 599–560, ISBN 83-85632-41-7 .