Mewa różowa[6] (Rhodostethia rosea) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący Arktykę. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Mewa różowa
Rhodostethia rosea[1]
(W. MacGillivray, 1824)
Ilustracja
Pierwsza szata zimowa: brak obroży
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

mewowce

Parvordo

Larida

Nadrodzina

Laroidea

Rodzina

mewowate

Podrodzina

mewy

Rodzaj

Rhodostethia[2]
W. MacGillivray, 1842

Gatunek

mewa różowa

Synonimy
  • Larus roseus W. MacGillivray, 1824[3]
  • Larus roseum W. MacGillivray, 1824[1]
  • Hydrocoloeus rosea ( W. MacGillivray, 1824)[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     obszary lęgowe

     obszary nielęgowe

Systematyka edytuj

Jedyny przedstawiciel rodzaju Rhodostethia[6][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[3][7].

Morfologia edytuj

 
Mewa różowa, widoczna czarna obroża
Wygląd
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch ciała jasnopopielaty, na szyi czarna obroża, głowa i charakterystyczny klinowaty ogon biały, brzuch i pierś różowa. Dziób ciemny, nogi czerwone. W szacie spoczynkowej zanika obroża i kolor różowy zastąpiony bielą. Osobniki młodociane z czarno-brązowymi plamami na grzbiecie i wierzchu skrzydeł układającymi się w literę „M”, koniec ogona czarny, nogi różowe.
Wymiary średnie
długość ciała ok. 30–35 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 80–90 cm
masa ciała ok. 180–190 g


Zasięg występowania edytuj

Występuje na arktycznych wybrzeżach północnej Syberii (od półwyspu Tajmyr po rzekę Kołymę), lokalnie na Grenlandii, nieregularnie w północnej Kanadzie[3]. Zimuje głównie na otwartych wodach arktycznych, także u krawędzi paku lodowego – u wybrzeży skrajnie północno-wschodniej Syberii na południe po południowy kraniec Kamczatki oraz u północnych wybrzeży Alaski[5]. Rzadko widywana poza Arktyką, sporadycznie pojawia się w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych, gdzie po raz pierwszy stwierdzono ją w 1975 roku[8], oraz w Europie[9]. Do Polski zalatuje wyjątkowo – stwierdzono ją dotychczas jedynie 2 razy – w 1994 i 2012 roku[9][10].

Ekologia i zachowanie edytuj

Biotop
Otwarte wody Arktyki, w okresie lęgowym morskie wybrzeża i ujścia rzek.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju–czerwcu 2–3 (zwykle 3) jaja.
Wysiadywanie, pisklęta
Jaja wysiadywane są przez okres około 21 dni przez obydwoje rodziców (samca głównie za dnia, a samicę nocą). Pisklęta opuszczają gniazdo po 20 dniach.
Pożywienie
Plankton i drobne ryby. W okresie lęgowym, w głębi lądu owady.

Status i ochrona edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mewę różową za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[5]. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2016 roku, mieści się w przedziale 25–100 tysięcy osobników[5]. W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową[11].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Rhodostethia rosea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Rhodostethia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-28] (ang.).
  3. a b c Ross's Gull (Rhodostethia rosea). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  4. D. Lepage: mewa różowa (Rhodostethia rosea). [w:] Avibase - Światowa baza danych ptaków [on-line]. [dostęp 2021-05-01]. (ang.).
  5. a b c d Rhodostethia rosea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-26].
  7. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-26]. (ang.).
  8. Ross's Gull. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-05-01]. (ang.).
  9. a b wynik wyszukiwania: Rhodostethia rosea. [w:] Tarsiger.com [on-line]. [dostęp 2023-02-02]. (ang.).
  10. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 29. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2012. „Ornis Polonica”. 54, s. 109–150, 2013. 
  11. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne edytuj