Mi Velorum (μ Vel) – gwiazda w gwiazdozbiorze Żagla, będąca olbrzymem typu widmowego G. Znajduje się około 117 lat świetlnych od Słońca. Jak wiele jasnych gwiazd południowego nieba nie ma nazwy własnej[2].

Mi Velorum
μ Vel
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Żagiel

Rektascensja

10h 46m 46,179s[1]

Deklinacja

-49° 25′ 12,92″[1]

Paralaksa (π)

0,02784 ± 0,00038

Odległość

117,2 ± 1,6 ly
35,92 ± 0,50 pc

Wielkość obserwowana

2,69m[1]

Ruch własny (RA)

63,22 ± 0,29 mas/rok

Ruch własny (DEC)

-54,21 ± 0,34 mas/rok

Prędkość radialna

6,2 ± 0,2 km/s

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

żółty olbrzym

Typ widmowy

G6 III[1]

Masa

3 M[2]

Promień

15 R[2]

Jasność

115 L[2]

Okres obrotu

117 d[2]

Prędkość obrotu

6 km/s[2]

Wiek

360 mln lat[2]

Temperatura

4900 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J10464619-4925128
Cordoba Durchmusterung: CD-48 5913
Boss General Catalogue: GC 14842
Katalog Henry’ego Drapera: HD 93497
Katalog Hipparcosa: HIP 52727
Katalog jasnych gwiazd: HR 4216
SAO Star Catalog: SAO 222321

Charakterystyka edytuj

Mi Velorum jest żółtym olbrzymem, który rozpoczął życie 360 milionów lat temu jako biało-niebieska gwiazda typu widmowego B. Obecnie reakcje syntezy w jądrze ustały i gwiazda znajduje się w krótkiej fazie ewolucji przed przemianą w czerwonego olbrzyma. Gwiazdę Mi Velorum cechuje nietypowa aktywność magnetyczna, przejawiająca się rozbłyskami w paśmie rentgenowskim, pomimo spowolnienia tempa obrotu gwiazdy związanego z wejściem w fazę olbrzyma (aktywność magnetyczną gwiazd tłumaczy się przez mechanizm dynama magnetohydrodynamicznego)[2].

Jest to gwiazda podwójna. W odległości 2,1 sekundy kątowej od olbrzyma znajduje się gwiazda ciągu głównego (typu G lub F) o jasności trzy razy większej niż jasność Słońca i masie 1,2 M. Ocenia się, że obie gwiazdy są w średniej odległości 51 au i okrążają wspólny środek masy co 138 lat. Duży mimośród orbity sprawia, że zbliżają się na dystans 8 au i oddalają na 93 au; te warunki sprawiają, że prawdopodobieństwo przetrwania planet w tym układzie jest bardzo małe. Parametry orbitalne są znane z dużą niepewnością[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Mi Velorum w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i j Jim Kaler: mu Velorum. STARS. [dostęp 2016-04-16]. (ang.).