Michał Gradowski

Michał Gradowski (ur. 12 maja 1932 w Warszawie, zm. 18 grudnia 2014) – polski historyk sztuki specjalizujący się w złotnictwie, badacz rzemiosła artystycznego, dokumentalista i konserwator zabytków, muzealnik – organizator wystaw, autor książek i tekstów popularnonaukowych, redaktor i wydawca, działacz kultury.

Był uczestnikiem powstania warszawskiego, walczył w batalionie KB „Sokół”. Został ranny 8 września 1944 roku.

W latach 1952–1957 studiował historię sztuki na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował w Muzeum Narodowym w Warszawie, Przedsiębiorstwie Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków (1955–1958), salonie Desy, Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie (1960–1966) i Ośrodku Dokumentacji Zabytków (później Krajowym Ośrodku Badań i Dokumentacji Zabytków, obecnie Narodowy Instytut Dziedzictwa) (1966–2003).

Odznaczenia

• Krzyż Walecznych
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2012)
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)
• Złota Odznaka „Za opiekę nad zabytkami” (1974)

Publikacje

• Technika i technologia w dawnym złotnictwie, Warszawa 1975 (kolejne wydania jako Dawne złotnictwo. Technika i terminologia: 1980 i 1984).
• Słownik polskiej terminologii wyrobów złotniczych, Warszawa 1976.
• Znaki na srebrze. Znaki miejskie i państwowe używane na terenie Polski w obecnych jej granicach, Warszawa 1993 (kolejne wydania: 1994, 2001, 2010).

Bibliografia

• Marek Konopka. Michał Gradowski – mistrz sztuk wszelakich. „Ochrona zabytków”. 68 (2), s. 258–260, 2015. 
• Bibliografia prac Michała Gradowskiego. W: Całe srebro Rzeczypospolitej Panu Michałowi Gradowskiemu ofiarowane. Red. Jacek Kriegseisen. Warszawa: 2012, s. 19–32.