Michael Paré

amerykański aktor

Michael Kevin Paré (ur. 9 października 1958 w Brooklynie) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny, piosenkarz, producent filmowy, model i kucharz.

Michael Paré
Ilustracja
Michael Paré
Imię i nazwisko

Michael Kevin Paré

Data i miejsce urodzenia

9 października 1958
Brooklyn, Nowy Jork

Zawód

aktor, piosenkarz, producent filmowy, kucharz, model

Współmałżonek

Lisa Katselas
(1980–1984; rozwód)
Marisa Roebuck
(1986–1988; rozwód)
Marjolein Booy
(od 1992)

Lata aktywności

od 1981

Strona internetowa

Ikona kina akcji klasy C[1] i filmów VHS[2]. Był często obsadzany w rolach żołnierzy, bohaterów wojennych, policjantów i stereotypowych twardzieli[3]. Jego cechami charakterystycznymi były niski, głęboki głos[4], muskularna sylwetka[3] i aparycja klasyczna dla bohatera akcji[5][3].

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodził się i dorastał w nowojorskim Brooklynie[6] w stanie Nowy Jork jako jedno z ośmiorga dzieci Joan i adwokata Francisa Paré[7]. Jego matka była Irlandką, a ojciec był pochodzenia francuskiego i kanadyjskiego[8]. Miał trzech braci i sześć sióstr[9]. W 1963, gdy Paré miał pięć lat, jego ojciec zmarł na białaczkę[10].

Jako nastolatek dorabiał w barze Dairy Queen. W liceum był w drużynie zapaśniczej[10]. Po ukończeniu szkoły średniej i otrzymaniu stypendium z Uniwersytetu Michigan, kształcił się w Kulinarnej Szkole Amerykańskiej (Culinary Institute of America)[11] w Hyde Park w stanie Nowy Jork, gdzie uczęszczali także m.in.: Anthony Bourdain, Maciej Kuroń czy Paul Bocuse. Był szefem kuchni w nowojorskie Cafe Europa. Przeniósł się na Manhattan i podjął pracę w restauracji Tavern On The Green w Central Park[12], gdy agentka Yvette Bikoff przekonała go, aby spróbował aktorstwa[13]. Podpisał kontrakt z agentem modeli. Poznawał techniki sztuki aktorskiej pod kierunkiem Uty Hagen i Marvina Nelsona w Herbert Berghof Studio w Nowym Jorku[14], a także w Actors Studio[15]. Jego idolami stali się James Dean i Marlon Brando[15].

Kariera edytuj

Kiedy przyjechał do Hollywood, dostawał role licealistów[15]. Przez dwa lata próbował zaistnieć w Los Angeles, zanim został odkryty przez agenta podczas przesłuchania do roli w kultowym serialu przygodowo–komediowym ABC Największy amerykański bohater (The Greatest American Hero, 1981–1983), gdzie w rezultacie zagrał twardego ucznia Tony’ego Villicanę z Williamem Kattem, Robertem Culpem, Connie Selleccą i Faye Grant. Doprowadziło to do głównej roli Harry’ego w dramacie ABC Zwariowane czasy (Crazy Times, 1981) z Davidem Caruso i Rayem Liottą. Zadebiutował na kinowym ekranie jako Max w australijskiej komedii historycznej Tajniacy (Undercover, 1983). Zabłysnął rolą gwiazdora rocka lat 50. w dramacie muzycznym Eddie i krążowniki (Eddie and the Cruisers, 1982) z Tomem Berengerem i Ellen Barkin oraz sequelu Eddie i krążowniki II: Eddie żyje! (Eddie and the Cruisers II: Eddie Lives!, 1989)[16].

W sensacyjno-przygodowym romansie muzycznym utrzymanym w atmosferze rock and rolla Ulice w ogniu (Street of Fire, 1984) u boku Diane Lane i Willema Dafoe zagrał postać chłopaka gwiazdy rocka, weterana wojny wietnamskiej. Gdy Oliver Stone zaproponował mu rolę w Salvador (1986) i Plutonie (1986), obie odrzucił, gdy jego agent i inni twierdzili, że Stone nie jest reżyserem, tylko scenarzystą[15]. W serialu CBS Rycerze z Houston (Houston Knights, 1987-1988) wcielił się w policjanta z Chicago sierżanta Joeya La Fiammy, który po przyjeździe do Houston wpada w konflikt ze swoim współpracownikiem. We wrześniu 1989 trafił na okładkę magazynu „Playgirl”[17]. Wziął udział w reklamach telewizyjnych w Japonii.

Był głównym bohaterem filmów sensacyjnych: Eksperyment Filadelfia (The Philadelphia Experiment, 1984), Księżyc 44 (Moon 44, 1990) Rolanda Emmericha[18], Miasto śmierci (The Killing Streets, 1991), Śmierć w słońcu (Into the Sun, 1992) i Hiszpańska róża (Point of Impact, 1993). W filmie akcji klasy B Komandosi śmierci (1994) powierzono mu rolę torturowanego oficera marynarki wojennej Brada Cartowskiego[1]. Pracując na planie zdjęciowym tej produkcji, był w szczytowej formie fizycznej i mógł pochwalić się mocno rozwiniętą muskulaturą[3]. W hollywoodzkim remake’u z 1960 – dreszczowcu sci-fi Johna Carpentera Wioska przeklętych (Village of the Damned, 1995) zagrał postać przesądnego męża brzemiennej żony[19] z Christopherem Reeve’em, Kirstie Alley i Markiem Hamillem.

Można go było zobaczyć w dwóch produkcjach kanadyjskich sci-fi Producers Network Association – telewizyjnym Wrota Carvera (Carver's Gate, 1995) i kinowym Wierzchołek (Falling Fire, 1998), telewizyjnym dreszczowcu ABC Kolonia (The Colony, 1996) z Casperem Van Dienem i komediodramacie Sofii Coppoli Przekleństwa niewinności (Virgin Suicides, 1999). W komedii Ulotna nadzieja (Hope Floats, 1998) wystąpił jako mąż głównej bohaterki granej przez Sandrę Bullock, który podczas nadawanego „na żywo” talk-show oświadcza o zdradzie żony z jej najlepszą przyjaciółką (Rosanna Arquette)[20].

 
Paré w 2014 roku.

Kreacja detektywa w horrorze Seed: Skazany na śmierć (Seed, 2005) przyniosła mu nagrodę aktorską, przyznaną na Estepona International Fantasy and Horror Film Festival, gdzie uzyskał również nagrodę za wybitne osiągnięcia artystyczne[21]. Wystąpił potem w ekranowej wersji gry komputerowej BloodRayne (2005)[22] z udziałem Kristanny Loken, Billy’ego Zane’a i Bena Kingsleya, filmie akcji Far Cry (2008) w reżyserii Uwego Bolla u boku Tila Schweigera i Udo Kiera, a także w filmach: Szczury tunelowe (2008), Rampage: Szaleństwo (Rampage, 2009), Prawnik z Lincolna (The Lincoln Lawyer, 2011), Zaginiona (Gone, 2012) i Taśmy Watykanu (The Vatican Tapes, 2015).

Jego rolę skorumpowanego szeryfa Olsona w sensacyjnym dreszczowcu kryminalnym Dobry, zły i martwy (4Got10, 2015) u boku Johnny’ego Messnera i Dolpha Lundgrena uhonorowano nagrodą dla najlepszego aktora podczas Burbank International Film Festival 2015[23]. W 2016 na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym „Akcja na filmie”[24] w Las Vegas otrzymał dwie nagrody – dla wykonawcy akcji roku za rolę ranczera Claya Travisa w westernie Traded (2016) i wraz z innymi aktorami dla znakomitej obsady w filmie fabularnym jako ambasador Patrick Adams Jr. w dramacie kryminalnym Czerwony liść klonu (The Red Maple Leaf, 2016) z Jamesem Caanem, Krisem Kristoffersonem, Martinem Landauem i Paulem Sorvino. W dreszczowcu Przemoc po amerykańsku (American Violence, 2017)[25] z Bruce’em Dernem i Denise Richards pojawił się w roli kryminalisty Martina Bigga.

Życie prywatne edytuj

 
Paré na planie zdjęciowym filmu Someone Dies Tonight, 2021.

W latach 1980–1982 był żonaty z producentką filmową Lisą Katselas[26]. W latach 1984–1985 był w nieformalnym związku z aktorką Nancy Allen[26], z którą we wrześniu 1984 był na okładce magazynu „Playgirl”[27]. W latach 1986–1988 jego żoną była Marisa Roebuck[26]. 21 marca 1992 zawarł związek małżeński z holenderską byłą modelkę Marjolein Booy, z którą ma syna[26]. Posiada mieszkanie w Amsterdamie.

Śpuścizna edytuj

Janet Maslin, wpływowa krytyczka współpracująca z dziennikiem The New York Times, uznała jego pierwszą rolę w filmie kinowym (Eddie i krążowniki) za udany debiut aktorski[3][28]. Albert Nowicki (Prime Movies) pisał, że „Michael Paré nie należał nigdy do hollywoodzkiej ekstraklasy i można uznać go za aktora niedocenionego”[3], a Marta Górna (Gazeta Wyborcza) stwierdziła, że Paré to aktor „posągowo przystojny”[18]. W 2013 roku podczas międzynarodowego festiwalu filmowego Action on Film przyznano mu nagrodę Half-Life Award za osiągnięcia aktorskie w zakresie kina sensacyjnego[29].

Filmografia edytuj

Rok Tytuł Rola Reżyser
1981 Zwariowane czasy (Crazy Times, TV) Harry Lee Philips
1981–1983 Największy amerykański bohater (The Greatest American Hero, serial TV) Tony Villicana Stephen J. Cannell
1983 Eddie i krążowniki (Eddie and the Cruisers) Eddie Wilson Martin Davidson
Tajniacy (Undercover) Max David Stevens
1984 Eksperyment Filadelfia (The Philadelphia Experiment) David Herdeg Stewart Raffill
Ulice w ogniu (Streets of Fire) Tom Cody Walter Hill
1985 Kosmiczne szaleństwo (Space Rage) Grange Conrad E. Palmisano
1987 Klub kobiet (The Women’s Club) Patrick Sandra Weintraub
1987–1988 Houston Knights (serial TV) Joey La Fiamma Michael Butler, Jay Bernstein
1988 Świat oszalał (World Gone Wild) George Landon Lee H. Katzin
1989 Eddie i krążowniki II: Eddie żyje! (Eddie and the Cruisers II: Eddie Lives!) Eddie Wilson/Joe West Jean-Claude Lord
1990 Księżyc 44 (Moon 44) Felix Stone Roland Emmerich
Dragonfight Moorpark Warren Stevens
Ciemne słońce (Il Sole buio) Ruggero Brickman Damiano Damiani
1991 Miasto śmierci (The Killing Streets) bracia: Chris i Craig Brandt (podwójna rola) Stephen Cornwell
The Last Hour Jeff William Sachs
Miasto zła (Empire City, TV) Joey Andre Mark Rosner
1992 Nocne kłopoty (Sunset Heat) Eric Wright John Nicolella
Do brzasku (Blink of an Eye) Sam Browning Bob Misiorowski
Śmierć w słońcu (Into the Sun) Paul Watkins Christopher Morrison
1993 Hiszpańska róża (Point of Impact) Jack David Bob Misiorowski
Komandosi śmierci (Deadly Heroes) Brad Cartowski Menahem Golan
1994 Wojownicy (Warriors) Colin Neal Shimon Dotan
Księżycowy glina (Lunarcop) Joe Brody Boaz Davidson
Niebezpieczeństwo (The Dangerous) Random Rod Hewitt
1995 Carver's Gate (TV) Carver Sheldon Inkol
Trójkąt (Triplecross) Teddy „T.C” Cooper Jenő Hódi
Gniew aniołów (Raging Angels) Colin Grammercy Warden Neil
Wioska przeklętych (Village of the Damned) Frank McGowan John Carpenter
1996 Kolonia (The Colony) Alec Harken Tim Hunter
Uciekający kojot (Coyote Run) Pershing Quinn Shimon Dotan
Zły wpływ księżyca (Bad Moon) wuj Ted Eric Red
1997 Handlarze śmiercią (Merchant of Death) Jim Randell Yossi Wein
Strip Search Robby Durrell Rod Hewitt
Hydrosfera (2103: The Deadly Wake) John Tarkis G. Philip Jackson
Wierzchołek (Falling Fire) Deryl Boden Daniel D'Or
1998 Ulotna nadzieja (Hope Floats) Bill Pruitt Forest Whitaker
Dług honorowy (Back to Even) Boyle Rod Hewitt
22 października (October 22) Gary Richard Schenkman
1999 Men of Means Rico 'Bullet' Burke George Mendeluk
Kosmiczna furia (Space Fury) Konrad Eli Necakov
Przekleństwa niewinności (The Virgin Suicides) dorosły Trip Fontaine Sofia Coppola
2000 Peril Vincent David Giancola
Mordercza obsesja (Sanctimony) Jim Renart Uwe Boll
2000-2003 Starhunter Dante Montana Daniel D'Or
2001 Blackwoods szeryf William Harding Uwe Boll
Miesiąc nadziei (A Month of Sundays) Tomas McCabe Stewart Raffill
2003 Serce Ameryki (Heart of America) Will Prat Uwe Boll
Czerwony Skorpion (Red Serpent) Steve Nichols Gino Tanasescu
Fate detektyw Cody Martin Ace Cruz
2004 Gargoyles Ty Griffin Jim Wynorski
Dowody zbrodni (serial TV) Randy Price Karen Gaviola
2005 BloodRayne Pat Garrett Uwe Boll
Twarde lądowanie (Crash Landing) kapitan Williams Jim Wynorski
Komodo kontra kobra (Komodo vs. Cobra) Mike A. Stoddard Jim Wynorski
2006 Saurian (TV) Jace Randall John Carl Buechler
South Beach (serial TV) Charlie Evans
Seed: Skazany na śmierć (Seed) detektyw Matt Bishop Uwe Boll
2007 Postal (Furnace) Panhandler Uwe Boll
Palenisko (Furnace) detektyw Michael Turner William Butler
BloodRayne 2: Deliverance Pat Garrett Uwe Boll
Polycarp detektyw Barry Harper George Lekovic
2008 Cheerleaderki ninja (Ninja Cheerleaders) Victor Lazzaro David Presley
Domowe piekło (100 Feet) Mike Watson Eric Red
Alone in the Dark II Willson Michael Roesch, Peter Scheerer
Far Cry Paul Summers Uwe Boll
Szczury tunelowe (Tunnel Rats) sierżant Vic Hollowborn Uwe Boll
Road to Hell Cody Albert Pyun
2009 The Perfect Sleep oficer Pavlovich Jeremy Alter
Rampage: Szaleństwo (Rampage) szeryf Melvoy Uwe Boll
Kontakt bezpośredni (Direct Contact) Clive Connelly Danny Lerner
2010 Ekspedycja (Amphibious 3D) Jack Bowman Brian Yuzna
Tales of an Ancient Empire Oda Albert Pyun
Rainy, superpies (Cool Dog) Dean Warner Danny Lerner
2011 Prawnik z Lincolna (The Lincoln Lawyer) detektyw Kurlen Brad Furman
Bloodrayne: The Third Reich komendant Ekart Brand Uwe Boll
2012 The Come Up (film krótkometrażowy) Ron Zimmermann Kirk Sullivan
Najwyższy wyrok (Maximum Conviction) Chris Blake Keoni Waxman
Eksperyment Filadelfia (The Philadelphia Experiment) Hagan Paul Ziller
Zaginiona (Gone) porucznik Ray Bozeman Heitor Dhalia
2013 Suddenly Benny Conklin Uwe Boll
Mściciel z Wall Street (Bailout: The Age of Greed) Frank Uwe Boll
2014 Wings of the Dragon Jackson Lee Dimitri Logothetis
2015 24 Hours kapitan Ryan Timothy Woodward Jr.
The Shelter Thomas John Fallon
Taśmy Watykanu (The Vatican Tapes) detektyw Harris Mark Neveldine
Dobry, zły i martwy (4Got10) szeryf Olson Timothy Woodward Jr.
2016 Swap (także WEAPONiZED) kapitan Doug Rice Timothy Woodward Jr.
Traded Clay Timothy Woodward Jr.
The Red Maple Leaf ambasador Patrick Adams Frank D’Angelo
2017 A Doggone Hollywood szeryf Evans Jim Wynorski

Nagrody i nominacje edytuj

Rok Nagroda Kategoria Film Inni wykonawcy Rezultat
2007 Estepona International Fantasy and Horror Film Festival Nagroda specjalna jurorów dla najlepsza aktora[30][21] Seed: Skazany na śmierć Wygrana
Nagroda jurorów przyznana za wybitne osiągnięcia aktorskie[21] Wygrana
2012 PollyGrind Film Festival Nagroda dla najlepsza aktora[31] Road to Hell Wygrana
2013 Action on Film International Film Festival Nagroda Half-Life za osiągnięcia aktorskie[29] Wygrana
2015 Burbank International Film Festival Nagroda dla najlepsza aktora[23] Dobry, zły i martwy Wygrana
A Night of Horror International Film Festival Nagroda Career Achievement – osiągnięcia w dziedzinie aktorstwa[23] The Shelter Wygrana
2016 Action on Film International Film Festival Najlepszy aktor w filmie akcji[24] Traded Wygrana
Najlepszy aktor w filmie pełnometrażowym[24] Nominacja
Wybitny zespół aktorski – film pełnometrażowy The Red Maple Leaf[24] James Caan, Robert Loggia, Martin Landau, Paul Sorvino, Mira Sorvino, Kris Kristofferson, Marina Anderson, Armand Assante, Daniel Baldwin, Marc Blucas, Alex Caan, Rain Clews-Fehr, Ellen Dubin, Laurie Fortier, Addison Holley, Margot Kidder, Robert Mangiardi, Tony Nardi, Doris Roberts, Eric Roberts, Romy Weltman, producent Frank D’Angelo Wygrana

Przypisy edytuj

  1. a b Zabili go i uciekł ('Komandosi śmierci', 1993). Yippee-ki-yay. [dostęp 2022-08-21]. (pol.).
  2. Michael Paré. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  3. a b c d e f Albert Nowicki: Michael Paré – biografia aktora, najlepsze filmy. PrimeMovies.pl, 2022-09-19. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-19)].
  4. Kevin Thomas: Michael Paré Takes 'Eddie II' for a Pleasure Cruise. „Los Angeles Times”, 1989-08-18. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  5. Gary Arnold: Elusive 'Eddie'. „The Washington Post”, 1983-09-30. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  6. Michael Paré. TV.com. [dostęp 2015-11-21]. (ang.).
  7. Michael Pare Biography (1959-). Film Reference. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  8. Michael Paré – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  9. Michael Paré. Metacritic. [dostęp 2015-11-21]. (ang.).
  10. a b Michael Paré Trivia. FamousFix. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  11. Michael Paré Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  12. Michael Paré. ČSFD.cz. [dostęp 2015-11-21]. (cz.).
  13. Michael Paré (9 de Outubro de 1958). Filmow. [dostęp 2017-08-08]. (port.).
  14. Sandra Brennan: Michael Paré Biography. AllMovie. [dostęp 2015-11-21]. (ang.).
  15. a b c d Marta Górna: Michael Paré: „W aktorstwie nie chodzi tylko o talent!”. „Gazeta Wyborcza”, 2017-06-14. [dostęp 2022-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-21)]. (pol.).
  16. Michael Paré Filmography. AllMovie. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  17. Magazine „Playgirl”. WonderClub.com. [dostęp 2022-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)]. (ang.).
  18. a b Marta Górna: 20 aktorów i aktorek, którzy mogli zrobić wielką karierę. Ale się nie udało. „Gazeta Wyborcza”, 2016-04-13. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)]. (pol.).
  19. Michael Paré. Watch My TV. [dostęp 2015-11-21]. (ang.).
  20. Michael Paré. „TV Guide”. [dostęp 2015-11-21]. (ang.).
  21. a b c At the Estepona Film Festival. MichaelParé-FanClub.com, 2007-09-30. [dostęp 2022-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)]. (ang.).
  22. Búsqueda de „Michael Pare”. FilmAffinity. [dostęp 2015-11-21]. (hiszp.).
  23. a b c 2015 Award Winners. Burbank International Film Festival. [dostęp 2022-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-20)]. (ang.).
  24. a b c d Michael Paré Awards. FamousFix. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  25. American Violence. Movies-Net.com. [dostęp 2015-12-07]. (ang.).
  26. a b c d Michael Paré Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  27. Michael Paré Magazines. FamousFix. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).
  28. Janet Maslin: Early Rock Days, Eddie and the Cruisers. „The New York Times”, 1983-09-23. [dostęp 2022-09-19]. (ang.).
  29. a b Michael Paré Awards. IMDb. [dostęp 2022-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-20)]. (ang.).
  30. Features: Congratulations On Your Best Actor Award!. The Official Michael ParéFan Club, 2007-09-30. [dostęp 2022-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).
  31. Debi Moore: Road to Hell Wins Nine Awards at PollyGrind Film Festival 2012. dreadcentral.com, 2012-10-22. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).

Bibliografia edytuj