Michalovce

miasto na Słowacji

Michalovce (niem. Großmichel, węg. Nagymihály, cyg. Mihaľa, jidysz Michajlovec lub Mychajlovyc) – miasto powiatowe we wschodniej Słowacji, w kraju koszyckim, w historycznym regionie Zemplin.

Michalovce
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Słowacja

Kraj

 koszycki

Powiat

Michalovce

Burmistrz

Viliam Zahorčák[1]

Powierzchnia

52,81[2] km²

Wysokość

115 m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


35 584[3]
676,59[4] os./km²

Nr kierunkowy

056

Kod pocztowy

071 01

Tablice rejestracyjne

MI

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Michalovce”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, po prawej znajduje się punkt z opisem „Michalovce”
Ziemia48°45′00″N 21°54′20″E/48,750000 21,905556
Strona internetowa

Położenie edytuj

Michalovce leżą na wysokości 114 m n.p.m., w północnej części Niziny Wschodniosłowackiej, nad rzeką Laborec w jej środkowym biegu. Liczba mieszkańców miasta wynosi około 40 tys. osób (2011), powierzchnia miasta – 52,81 km². W granicach miasta leżą dwa niewielkie, porośnięte lasem wzniesienia: Hrádok (163 m n.p.m.) i Biela hora (159 m n.p.m.), zbudowane z piaskowców.

Michalovce dzielą się na 8 dzielnic w 5 gminach katastralnych:

  1. gmina i dzielnica Michalovce,
  2. gmina i dzielnica Stráňany,
  3. gmina Topoľany, dzielnice Topoľany i Žabany,
  4. gmina Močarany, dzielnice Betlenovce, Milovaná i Močarany,
  5. gmina Vrbovec, dzielnice Meďov i Vrbovec.

Przez Michalovce przebiega droga krajowa nr 19 (przyszła D1, międzynarodowa E50) z Użhorodu do Koszyc, która w mieście łączy się z drogą krajową nr 18, biegnącą z Preszowa. Przez Michalovce przebiega również południkowa linia kolejowa SanokMedzilaborceHumennéSátoraljaújhely, łącząca Polskę z Węgrami zwana kiedyś jako Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna.

Zabytki edytuj

W okolicy dzisiejszych Michalovec osiedla ludzkie istnieją od początków neolitu. Z badań archeologicznych wynika, że w XII wieku w miejscu dzisiejszego miasta istniała romańska rotunda. Pierwsza wzmianka o mieście Myhal pochodzi z 1244[5]. Prawa miejskie Michalovce uzyskały w 1418. Miasteczko miało charakter rolniczo-rzemieślniczy. Za czasów Królestwa Węgier Michalovce były siedzibą władz powiatu w komitacie Zemplén. W 1871 zbudowano linię kolejową. Za czasów Czechosłowacji w mieście powstały zakłady przemysłu odzieżowego i budowlanego.

Wart obejrzenia w Michalovcach jest renesansowo-barokowy pałac rodziny Sztárayów w parku na brzegu Laborca, w którym mieści się obecnie Muzeum Zemplińskie. Pozostałe zabytki Michalovec to katolicki kościół Narodzenia Marii Panny z XIV wieku, przebudowany w XVIII wieku i neobizantyjska cerkiew greckokatolicka z lat 1931-1934[6]. Poza tym zabudowa miasta jest współczesna, z wyjątkiem kilku budowli z XIX i z początku XX wieku. Na wzgórzu Hrádok stoi obserwatorium astronomiczne.

Kilka kilometrów na wschód od miasta leży sztuczny zbiornik Zemplínska šírava, który latem pełni rolę centrum turystycznego wschodniej Słowacji. Korzystając z tego, że jest to jedno z najcieplejszych miejsc w kraju, z rozwiniętą bazą turystyczną i kompleksem basenowym Zemplínska šírava przyciąga tłumy Słowaków i gości zagranicznych. Szczególnie warte spróbowania są langosze, słowackie przysmaki o kształcie pizzy.

Gospodarka edytuj

W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy, odzieżowy, maszynowy, browarniczy, ceramiczny oraz cegielniany[7].

Sport edytuj

Miasta partnerskie edytuj

Przypisy edytuj

  1. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-11-02]. (słow.).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 52,81S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  3. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
  5. Michalovce – História. [w:] E-OBCE.sk [on-line]. TERRA GRATA. [dostęp 2017-11-02]. (słow.).
  6. Słowacja: Michalovce (informacje i zdjęcia). [dostęp 2012-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-19)].
  7. Michalovce, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-25].

Linki zewnętrzne edytuj