Michel Sogny
Michel Sogny (ur. 21 listopada 1947 w Pau, Francja)) — francuskim pianistą, kompozytorem i pisarzem pochodzenia węgierskiego. Stworzył nową metodę nauki gry na fortepianie[1][2]. Ta metoda umożliwia każdemu uczniowi opanowanie instrumentu, gdy ogólnie przyjmuje się, że nauka gry na fortepianie jest niemożliwa po dzieciństwie[3].
 Michel Sogny (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Michel Sogny studiował w École Normale de Musique de Paris, gdzie studiował grę na fortepianie pod kierunkiem Julie Gentile i Yvon Desport. Posiada tytuł licencjata w dziedzinie literatury, tytuł magistra psychologii oraz doktorat z filozofii[4], który uzyskał na Sorbonie pod kierunkiem Vladimira Zhankelevicha. Michel Sogny jest założycielem fundacji SOS Talents Foundation.
Wraz z prawnukiem Valéry Giscard d’Estaing i Ferecna Liszta - Oliverem de Pruxem, był jednym z członków założycieli francuskiego Stowarzyszenia Ferenca Liszta[5].
Metoda fortepianowa Michela Sogny edytuj
Metodologia Sogny jest studiowana w Paryżu i Genewie w szkołach, które założył. Od 1974 roku ponad 20 000 studentów zaczyna opanować grę na fortepianie zgodnie z metodologią Sogny[6][7].
Metoda składa się z dwóch głównych elementów: pracy dydaktycznej Prolégomènes, która przedstawia małe ćwiczenia[8]. Prolégomènes [9] Rozwija percepcję muzycznej symfonii i dźwięku[9]. Drugi składa się z cyklu studiów, który koncentruje się na rozwijaniu umiejętności, jakie są ruchy rąk i postawa[10].
Jednym z jego studentów, który rozpoczął praktykę na fortepianie w wieku dorosłym był francuski profesor Michel Paris[11]. Po ukończeniu czteroletniego kursu metodologii Sogny, w wieku 30 lat pod patronatem Ministerstwa Kultury zorganizował koncert solowy w Théâtre des Champs-Élysée[12].
Jednym z uczniów Michaela Sonye. była Claudine Zhevago, która w 1983 i 1984 roku grała w Théâtre des Champs-Élysée[13].
W 1981 roku Senat formalnie zwrócił się do Ministra Kultury Jacquesa Langa o rozważenie rozszerzenia metodologii Michela Sogny w całej Francji.
Przypisy edytuj
- ↑ Valérie Sasportas (23 April 2010). « Michel Sogny, La musique sans soupirs ». Le Figaro.
- ↑ Radio Classique (December 2015). "L’art et la Méthode de Michel Sogny".
- ↑ « L'histoire d'une adulte prodige », Piano n°19, 2005–2006.
- ↑ Le Processus de l'esprit créateur chez Liszt SUDOC: 040853942
- ↑ Association française Franz Liszt 1972 », Documentation Association Franz Liszt, octobre 1972
- ↑ Thierry Hillériteau, Les antiques accords de Michel Sogny, „Le Figaro”.
- ↑ L'HUMANISTEDE LA MUSIQUE [online].
- ↑ François Lancel, "En avant la musique", Le Parisien, mai 1981
- ↑ Stephan Friedrich, "L'Art et la Méthode", Classica L'Express", décembre 2015, p. 4
- ↑ Georges Hilleret, "Le bonheur de jouer Bach après quelques mois de pratique", Télé 7 Jours, 26 mai 1984
- ↑ Stephan Friedrich, "Michèle Paris – L'adulte prodige", Classica L'Express, décembre 2014, p. 9
- ↑ Edgar Schneider, "Jours de France", Le Carnet de la Semaine, 3 mai 1980
- ↑ "En Bref- Récital à la Fondation Cziffra", Le Monde, 26 mai 1984