Mieczysław Błaszczyk
Mieczysław Antoni Błaszczyk (ur. 1 stycznia 1947 w Łodzi, zm. 7 lutego 2021[1] w Otwocku[2]) – polski lekarz chirurg, menedżer branży zdrowotnej i urzędnik państwowy, doktor nauk medycznych, od 9 do 20 lipca 2004 podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia.
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1947 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 lutego 2021 |
| Zawód, zajęcie |
chirurg, menedżer, urzędnik państwowy |
| Alma Mater |
Wojskowa Akademia Medyczna w Łodzi |
| Stanowisko |
wiceminister zdrowia (2004) |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Syn Mirona i Janiny[2]. W 1971 ukończył studia medyczne w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, uzyskał następnie specjalizację pierwszego (1975) i drugiego (1981) stopnia z chirurgii ogólnej. W 1981 uzyskał stopień doktora nauk medycznych, broniąc pracy z zakresu chirurgii naczyniowej. Odbył także studia podyplomowe z zakresu zarządzania Zakładem Opieki Zdrowotnej w warunkach rynkowych oraz kształcenia kadry menedżerskiej dla reformy opieki zdrowotnej w Polsce[3].
Po studiach pracował jako stażysta w CKP WAM w Warszawie, a potem jako lekarz i chirurg w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie (1972–1978), Centralnym Szpitalu Klinicznym WAM w Warszawie (1978–1982) i Szpitalu Bielańskim (1982–1984). Następnie przebywał na kontraktach w Algierii i Maroku. Od 1988 do 1989 był dyrektorem Zespołem Opieki Zdrowotnej w Grójcu, następnie od 1990 do 1995 – w Pruszkowie.
W 1995 objął stanowisko zastępcy i od 1997 dyrektora Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie. W 1998 został doradcą ds. reform społecznych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i wicedyrektorem Departamentu Polityki Zdrowotnej i Przekształceń Systemowych w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej. Od października 1998 do czerwca 2000 był zatrudniony w Centrali Farmaceutycznej Cefarm jako pełnomocnik dyrektora ds. restrukturyzacji i prywatyzacji oraz wicedyrektor ds. logistyki. Od 2000 do 2001 pozostawał dyrektorem Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego im. Prof. Dr. Witolda Orłowskiego w Warszawie. W grudniu 2000 został dyrektorem Biura Krajowego Związku Kas Chorych, a we wrześniu 2001 głównym specjalistą Mazowieckiej Regionalnej Kasy Chorych[3].
Przeszedł następnie w grudniu do pracy w Ministerstwie Zdrowia, gdzie był radcą ministra i p.o. Dyrektora Departamentu Zdrowia Publicznego, a następnie p.o. Dyrektora Departamentu Analiz i Systemów Finansowania Ochrony Zdrowia. Od połowy 2002 był związany z Narodowym Funduszem Zdrowia, gdzie pełnił kolejno funkcje: pełnomocnika ds. organizacji NFZ, szefa gabinetu prezesa Aleksandra Naumana i do czerwca 2004 dyrektora biura ds. współpracy międzynarodowej[3].
Od 9 do 20 lipca 2004 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Zdrowia odpowiedzialnym za nadzór nad NFZ, odwołano go wskutek oskarżeń o powiązania z Mariuszem Łapińskim[4][5]. Od 2007 do 2019 był dyrektorem naczelnym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego im. Prof. Adama Grucy w Otwocku, następnie przeszedł na emeryturę[6][7].
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2004)[8] i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013)[9].
Przypisy edytuj
- ↑ Mieczysław Błaszczyk. Nekrolog
- ↑ a b Mieczysław Błaszczyk. rejestry-notarialne.pl.
- ↑ a b c Komunikat personalny. kprm.gov.pl, 9 lipca 2004. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ Minister musiał odejść. interia.pl, 13 lipca 2004. [dostęp 2018-09-06].
- ↑ Dymisja Ewy Kralkowskiej. wp.pl, 9 lipca 2004. [dostęp 2018-09-06].
- ↑ Małgorzata Skarbek: Otwocka ortopedia. oil.org.pl. [dostęp 2018-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-17)].
- ↑ Zmiana na stanowisku dyrektora SPSK im. prof. A. Grucy CMKP. mp.pl. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 50, poz. 857
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 383