Mieczysław L. Kittay

polski inżynier, działacz kulturalny, iluzjonista

Mieczysław L. Kittay lub Lo-Kittay właściwie Mieczysław Leopold Kittay (ur. ?, zm. 14 stycznia 1956) – polski inżynier, działacz kulturalny, iluzjonista, współorganizator Teatru Satyrycznego „Syrena” (pierwszego powojennego teatru na terenie kraju).

Mieczysław Leopold Kittay
Mieczysław L. Kittay
Data śmierci

14 stycznia 1956

Zawód, zajęcie

iluzjonista

Życiorys edytuj

Przed wybuchem II wojny światowej należał do środowiska tak zwanych „satelitów teatralnych” obracających się w towarzystwie aktorów i innych ludzi sztuki. Sam występował z dużą popularnością jako magik, jasnowidz i prestidigitator, a także wygłaszał odczyty pseudonaukowe na temat magii i prowadził kampanie reklamowe zagranicznych biur filmowych[1]. Publikował również w prasie. W 1936 roku w łódzkim Expressie Ilustrowanym ukazał się jego reportaż z siedmiu największych więzień Polsce pt. Ludzie za kratami[2].

W czasie wojny ze względu na swoje żydowskie pochodzenie ukrywał się; m.in. przez pół roku w otwockim domu aktora Adolfa Dymszy[3].

Od 1945 r., pełnił na prośbę Jerzego Jurandota, funkcję administratora Teatru Satyrycznego „Syrena” oraz brał czynny udział w jego organizacji. To właśnie dzięki staraniom Mieczysława L. Kittaya teatr otrzymał przydział na lokal w miejscu przedwojennego kina w budynku Grand Hotelu w Łodzi od ministra informacji i propagandy, a także przydział na materiał na kostiumy oraz szyny tramwajowe od zarządu miejskiego do budowy sceny. Sporo uwagi jego osobie poświęca w swojej książce pt. „Dzieje śmiechu” satyryk Jerzy Jurandot[1].

Zmarł 14 stycznia 1956. Został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim (Pole/Grób/Rząd: 3/84/24)[4].

Wybrana bibliografia autorska edytuj

  • Pamiętnik hypnotyzera. T. 1 (St. Cukrowski, Warszawa, 1935; opublikowane pod pseudonimem Lo-Kittay)
  • Pamiętnik hypnotyzera. T. 2 (St. Cukrowski, Warszawa, 1935; opublikowane pod pseudonimem Lo-Kittay)
  • Pamiętnik hypnotyzera. T. 3 (St. Cukrowski, Warszawa, 1935; opublikowane pod pseudonimem Lo-Kittay)

Przypisy edytuj

  1. a b Jerzy Jurandot „Dzieje śmiechu” (Iskry; Warszawa; 1965)
  2. Express Ilustrowany; piątek 17 kwietnia 1936, nr. 107; str. 2
  3. Kolaborant czy bohater?. historia.uwazamrze.pl. [dostęp 2020-12-01]. (pol.).
  4. Wirtualny Katalog Zarządu Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj