Mikal
Mikal (hebr. מיכל; skrócona forma imienia Michael − kto jest jak Bóg) − córka Saula, króla Izraela, pierwsza żona króla Dawida. Zapis historii Mikal przekazują biblijne Księgi Samuela.
 Gustave Doré, Mikal pomaga Dawidowi w ucieczce (1865) | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
Była drugą córką Saula. Władca zazdrościł rosnącej popularności Dawidowi, który prowadził dla niego kampanie wojenne. Aby mieć na niego wpływ i łatwiej wydać w ręce Filistynów, postanowił wprowadzić go do swojej rodziny. Jako okup Dawid miał dostarczyć królowi sto napletków zdobytych na Filistynach – przyniósł ich dwieście i został zięciem Saula[1].
Mikal uratowała Dawida maskując jego ucieczkę, gdy Saul chciał go zabić − ostrzegła męża, a gdy ten uciekł przez okno, umieściła w jego łóżku figurkę bożka domowego − terafim. Przed ojcem udała, że Dawid ją zastraszył.
Po ucieczce Dawida, Saul dał ją ponownie za żonę Paltiemu, synowi Laisza z Gallim[2]. Dawid odzyskał ją, mimo sprzeciwu drugiego męża, po śmierci Saula, gdy negocjował z Iszbaalem, synem Saula[3].
Gdy Dawid odzyskał Arkę Przymierza i tańczył przed nią, Mikal uznała to za niestosowne, gdyż taniec w krótkim efodzie (formie spódniczki) oznaczał obnażenie się przed poddanymi[4]. Za swoją uwagę Mikal została, według relacji biblijnej, ukarana niepłodnością i umarła bezdzietnie.
Przypisy edytuj
- ↑ 1 Sm 18,20-29
- ↑ 1 Sm 25,44
- ↑ 2 Sm 3,12-16
- ↑ Komentarz do 2 Sm 6,20 w Biblii jerozolimskiej, s. 346.
Bibliografia edytuj
- Encyklopedia Biblijna. red. Paul Achtemeier. Wyd. trzecie poprawione. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, 2004, s. 748, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-213-1.