Michael Kenneth „Mike” Moore (ur. 28 stycznia 1949 w Whakatane, zm. 2 lutego 2020 w Auckland[1]) – nowozelandzki polityk i dyplomata. W 1990 przez dwa miesiące pełnił urząd premiera Nowej Zelandii, zaś w latach 1999–2002 był dyrektorem generalnym Światowej Organizacji Handlu (WTO). Był najmłodszą osobą w historii Nowej Zelandii wybraną do jej parlamentu.

Mike Moore
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1949
Whakatane

Data i miejsce śmierci

2 lutego 2020
Auckland

Premier Nowej Zelandii
Okres

od 4 września 1990
do 2 listopada 1990

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Geoffrey Palmer

Następca

Jim Bolger

Dyrektor generalny Światowej Organizacji Handlu
Okres

od 1 września 1999
do 1 września 2002

Poprzednik

Renato Ruggiero

Następca

Supachai Panitchpakdi

Odznaczenia
Order Nowej Zelandii New Zealand 1990 Commemoration Medal Order Australii (cywilny) Order Księcia Branimira (Chorwacja) Komandor Orderu Gwiazdy Równika (Gabon) Order Złotego Serca (Kenia) Medal Wschodniej Republiki Urugwaju Narodowy Order Wybrzeża Kości Słoniowej

Życiorys edytuj

Uzyskał średnie wykształcenie, po czym pracował jako robotnik i drukarz. Zaangażował się ruch związkowy, a następnie został jednym z liderów młodzieżówki Partii Pracy. W 1972 został wybrany do Izby Reprezentantów. Miał wówczas 23 lata, co do dzisiaj stanowi niepobity rekord młodości deputowanego. W 1984 wszedł w skład gabinetu Davida Lange'a, początkowo odpowiadając za sprawy turystyki, sportu i handlu zagranicznego. W 1988 został wiceministrem finansów.

W 1990, na dwa miesiące przed wyborami, mające kiepskie notowania Partia Pracy postanowiła zastąpić premiera Geoffreya Palmera bardziej medialnym Moore'em. Manewr ten nie zdołał jednak zapobiec klęsce i w listopadzie 1990 – po utracie władzy – został liderem opozycji. Rozstał się z tym stanowiskiem po kolejnych nieudanych wyborach w 1993. Przywódczynią labourzystów została wtedy Helen Clark, ale Moore jeszcze przez sześć lat pozostawał prominentnym parlamentarzystą, pełniąc funkcję rzecznika partii ds. polityki zagranicznej.

W 1999 został dyrektorem generalnym WTO. Jego głównym rywalem podczas ubiegania się o to stanowisko był tajlandzki dyplomata Supachai Panitchpakdi. Ostatecznie obaj panowie zawarli umowę, na mocy której podzielili się sześcioletnią kadencją – przez pierwszą jej połowę dyrektorem był Moore, a w 2002 funkcję przejął Panitchpakdi.

Po odejściu z WTO zajął się głównie pisaniem – jego felietony ukazywały się regularnie w gazetach w pięciu państwach, wydał też dziewięć książek. Jest posiadaczem wysokich odznaczeń wielu państw – przede wszystkim afrykańskich, ale również m.in. Orderu Nowej Zelandii czy chorwackim Orderem Księcia Branimira.

Przypisy edytuj

  1. Former New Zealand Prime Minister Mike Moore dies age 71. rnz.co.nz. [dostęp 2020-02-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj