Miliduch
Miliduch (zm. 806) łac. Miliduoch, Melito, Nusito – książę serbołużyckiego związku plemiennego.
 Związek plemion serbskich w okresie od VIII do X wieku | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
|---|---|
By móc stawiać opór państwu Franków jednoczył plemiona serbskie w związek ponadplemienny, analogicznie jak to się działo na północy Połabia. W 806 r. Frankowie, pod wodzą Karola Młodszego, zorganizowali wielką ekspedycję mającą ukrócić zjednoczeniowe zapędy Słowian. Na czele plemion serbskich stawił opór najeźdźcom nad Łabą. Książę Miliduch zginął w trakcie, przegranej przez Słowian, walnej bitwy, co skutkowało trwałym podporządkowaniem plemion serbołużyckich Imperium Frankijskiemu[1]
Wspomina o nim Chronicon Moissiacense (...wtedy to został zabity Miliduch, król zarozumiały, który rządził u Serbów..., Milito, rex superbus, qui regnabat in Siurbis) oraz Einhardi annales (in qua expeditione Miliduoch Sclavorum dux interfectus est... - w której to wyprawie Miliduch, książę słowiański został zabity[2]). Użyte w pierwszym przypadku łacińskie rex, czyli król, jest przesadzone, ale stanowi zapewne nobilitację męża, któremu udało się zjednoczyć plemiona serbskie oraz stanąć na ich czele[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Robert F. Barkowski: Słowianie Połabscy. Dzieje zagłady. Warszawa: Bellona, 2015, s. 61-62. ISBN 978-83-11-13741-7.
- ↑ Henryk Łowmiański, Początki Polski, t.V, Warszawa 1973, s.238-239
- ↑ Wojciech M. Wochna, Kilka uwag o religii etnicznej dawnych Serbołużyczanach na kanwie historycznego opowiadania Lubomíra Jaroša Vítr na věčnost [w:] "Opolskie Studia Łużycoznawcze", tom 8, Pro Lusatia 2009
Bibliografia edytuj
- Robert F. Barkowski: Poczet władców słowiańskich 631-1168. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2017, s. 40-41. ISBN 978-83-11-15119-2.