Minuskuł 20
Minuskuł 20 (wedle numeracji Gregory—Aland), ε 288 (von Soden)[1] – rękopis Nowego Testamentu z tekstem czterech Ewangelii, pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XI wieku[2]. Zawiera marginalia.
| Data powstania |
XI wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
20 |
| Zawartość |
Ewangelie |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
36,6 × 23,3 cm |
| Typ tekstu | |
| Kategoria |
V |
| Miejsce przechowywania |
Opis rękopisu edytuj
Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii na 274 pergaminowych kartach (36,6 cm na 23,3 cm); tekst Ewangelii opatrzony został komentarzem[2].
Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, 36 linijek w kolumnie[2]. Według oceny Scrivenera skryba pisał niestarannie[3].
Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały) oraz według Sekcji Ammoniusza. Sekcje Ammoniusza opatrzone zostały odniesieniami do Kanonów Euzebiusza. W górnym marginesie ponad tekstem umieszczono τιτλοι (tytuły) rozdziałów. Ponadto przed każdą z Ewangelii umieszczone zostały listy κεφαλαια (spis treści)[3][4].
Tekst Pericope adulterae (Jan 7,53-8,11) umieszczony został na końcu Ewangelii Jana[3].
Tekst edytuj
Grecki tekst Ewangelii reprezentuje tekst bizantyjski. Aland zaklasyfikował go do Kategorii V[5]. Według David Alan Black kodeks reprezentuje tekst aleksandryjski[6].
Historia edytuj
Paleograficznie datowany jest na wiek XI[2]. Rękopis został znaleziony w 1669 roku, na Wschodzie. Rękopis badał Johann Martin Augustin Scholz oraz Paulin Martin[7].
Na liście rękopisów Nowego Testamentu umieścił go Wettstein.
Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej w Paryżu, pod numerem katalogowym Gr. 1889[2].
Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda (NA26, NA27)[8].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
- ↑ a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 48.
- ↑ a b c F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 193.
- ↑ C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 133.
- ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 129, 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- ↑ David Alan Black, New Testament Textual Criticism, Baker Books, 2006, p. 64.
- ↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), 2. 31-35.
- ↑ Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 58*-59*, 704. ISBN 978-3-438-05100-4.