Miodówka pąsowa

Miodówka pąsowa
	Myzomela sanguinolenta
	(Latham, 1802)
	; Samiec
	; Samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	miodojady
Rodzaj	Myzomela
Gatunek	miodówka pąsowa
Synonimy
	Certhia sanguinolenta Latham, 1801;
	Certhia sanguinolenta Latham, 1801;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Miodówka pąsowa^[4] (Myzomela sanguinolenta) – gatunek małego ptaka z rodziny miodojadów (Meliphagidae). Zamieszkuje wschodnią Australię^[2]^[3]^[5]. Nie jest zagrożony.

Systematyka edytuj

Gatunek ten został sklasyfikowany przez brytyjskiego ornitologa Johna Lathama w roku 1801^[6]^[a]. Latham dokonał opisu na podstawie rysunków z końca XVIII wieku, pochodzących ze zbioru nazwanego rysunkami Watlinga od nazwiska głównego ilustratora^[7]. Na podstawie trzech rysunków przedstawiających różne osobniki obu płci Latham, nie zdając sobie sprawy, że to przedstawiciele tego samego gatunku, opisał trzy gatunki, które nazwał Certhia sanguinolenta, Certhia dibapha i Certhia erythropygia^[6]^[7]. John Gould w 1843 roku jako pierwszy doszedł do wniosku, że te trzy taksony reprezentują ten sam gatunek. Nazwał go Myzomela sanguinolenta, zaliczając go tym samym do rodzaju Myzomela, a pozostałe nazwy uznał za synonimy^[7]^[8].

Nie wyróżnia się podgatunków^[2]^[5]. Niektórzy autorzy za podgatunek miodówki pąsowej uznawali miodówkę nowokaledońską (Myzomela caledonica)^[1]^[2].

Morfologia edytuj

Długość ciała: 9–11 cm; masa ciała: średnio 8 g^[9].

Samce są jaskrawoczerwone (głowa, piersi i grzbiet) z czarnymi skrzydłami i ogonem, brzuch oraz obrzeża skrzydeł są białe. Upierzenie samic jest jasnobrązowe z białawym brzuchem.

Ekologia i zachowanie edytuj

Żyje w otwartych lasach i zadrzewieniach z rzadkim podszytem, szczególnie wokół terenów podmokłych, czasami w lasach deszczowych. Spotykany także na obszarach miejskich w kwitnącej roślinności przy ulicach, w parkach i ogrodach^[9].

Głównym pożywieniem miodówki pąsowej jest nektar, zjada także owoce i owady^[9].

Gatunek wyprowadza 1–2 lęgi w roku. Gniazda miodówki pąsowej zbudowane są z kawałków kory drzew przeplecionych pajęczą siecią. Najczęściej wite są na znacznej wysokości, w koronach drzew. W zniesieniu zwykle 2 jaja, ich wysiadywaniem zajmuje się wyłącznie samica przez około 12 dni^[9]. Oboje rodzice karmią pisklęta, młode są w pełni opierzone po około 12 dniach od wyklucia^[9].

Status edytuj

IUCN uznaje miodówkę pąsową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny^[3].

Uwagi edytuj

↑ Na tytułowej stronie publikacji Lathama widnieje data 1801 (MDCCCI), niektóre źródła, np. baza ITIS, podają jednak datę 1802.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Myzomela sanguinolenta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Scarlet Myzomela (Myzomela sanguinolenta). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Myzomela sanguinolenta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 - miodojady - Honeyeaters (wersja: 2021-01-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-31].
↑ ^a ^b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-01-31]. (ang.).
↑ ^a ^b Latham, J.: Supplementum Indicis Ornithologici, sive Systematis Ornithologiae. Londyn: G. Leigh, J. & S. Sotheby, 1801, s. xxxvii. (łac.).
↑ ^a ^b ^c R. Schodde. Towards stablizing the nomenclature of Australian birds: neotypification of Myzomela sanguinolenta (Latham, 1801) Microeca fascinans (Latham, 1801) and Microeca leucophaea (Latham, 1801). „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 112, s. 185–190, 1992. (ang.).
↑ J. Gould: The Birds of Australia. T. 4. Londyn: 1848 (1843). (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Scarlet Honeyeater. [w:] Birds in Backyards [on-line]. BirdLife Australia. [dostęp 2021-01-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[uwaga1-7] Na tytułowej stronie publikacji Lathama widnieje data 1801 (MDCCCI), niektóre źródła, np. baza ITIS, podają jednak datę 1802.

[itis-1] Myzomela sanguinolenta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Scarlet Myzomela (Myzomela sanguinolenta). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).

[iucn-3] Myzomela sanguinolenta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 - miodojady - Honeyeaters (wersja: 2021-01-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-31].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-01-31]. (ang.).

[oryg-6] Latham, J.: Supplementum Indicis Ornithologici, sive Systematis Ornithologiae. Londyn: G. Leigh, J. & S. Sotheby, 1801, s. xxxvii. (łac.).

[schodde-8] R. Schodde. Towards stablizing the nomenclature of Australian birds: neotypification of Myzomela sanguinolenta (Latham, 1801) Microeca fascinans (Latham, 1801) and Microeca leucophaea (Latham, 1801). „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 112, s. 185–190, 1992. (ang.).

[gould-9] J. Gould: The Birds of Australia. T. 4. Londyn: 1848 (1843). (ang.).

[bib-10] Scarlet Honeyeater. [w:] Birds in Backyards [on-line]. BirdLife Australia. [dostęp 2021-01-31]. (ang.).

[4]

[2]

[3]

[5]

[1]

[6]

[a]

[7]

[8]

[9]