Mirjam Ott

Mirjam Ott
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1972, ; Berno
Obywatelstwo	Szwajcaria
Wzrost	165 cm
	Informacje klubowe
Klub	Davos iFAS
Dorobek medalowy
	Zimowe Igrzyska Olimpijskie
Srebro ;	Salt Lake City 2002
Srebro ;	Turyn 2006
	Mistrzostwa świata
Brąz ;	Vernon 2008
Złoto ;	Lethbridge 2012
	Mistrzostwa Europy
Złoto ;	Kopenhaga 1996
Brąz ;	Vierumäki 2001
Srebro ;	Sofia 2004
Srebro ;	Garmisch-Partenkirchen 2005
Brąz ;	Bazylea 2006
Złoto ;	Örnsköldsvik 2008
Srebro ;	Aberdeen 2009
Srebro ;	Champéry 2010
Brąz ;	Champéry 2013

Mirjam Ott (ur. 27 stycznia 1972 w Bernie) – szwajcarska curlerka, dwukrotna wicemistrzyni olimpijska. W curling zaczęła grać w 1982. W 2014 zakończyła aktywne uprawianie sportu na rzecz kariery trenerskiej, reprezentowała Davos Curling Club. Mieszka w Zurychu i Laax, uprawia również narciarstwo i łyżwiarstwo.

Kariera edytuj

Ott jako pierwsza osoba zdobyła dwa medale olimpijskie w curlingu. Było to w roku 2002 gdy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Salt Lake City wywalczyła srebrny medal, grała wtedy na pozycji trzeciej a kapitanem była Luzia Ebnöther. W roku 2006 Ott również zdobyła srebrny medal na ZIO, tym razem grając już jako kapitan.

Podczas Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 Ott także reprezentowała swój kraj. Turniej zaczęła od trzech porażek z najgroźniejszymi rywalkami Kanadyjkami (Cheryl Bernard), Chinkami (Wang Bingyu) i Szwedkami (Anette Norberg), później to wraz z tymi krajami awansowała do fazy play-off. W półfinale zmierzyła się z Kanadą, mecz ten zakończył się wynikiem 5:6, Ott mogła doprowadzić do dogrywki jednak w ostatnim wybiciu nie pozostawiła swojego kamienia w domu. W meczu o brąz z Chinkami Szwajcarki przegrały 6:12. Spotkanie poddały po 8. endzie, kiedy kamień Ott nie dotarł do pola punktowego i przeciwniczki przejęły partię 4 punktami^[1].

W Mistrzostwach Świata 2012 zdobyła złote medale, w półfinale zwyciężyła nad Koreankami (Kim Ji-sun) a w finale nad Szwedkami (Margaretha Sigfridsson)^[2]. Brała udział również w turnieju olimpijskim w Soczi. Szwajcarki awansowały do fazy finałowej, przegrały w niej jednak mecze przeciwko Szwecji (Margaretha Sigfridsson) i Wielkiej Brytanii (Eve Muirhead) i podobnie jak przed czterema laty zajęły 4. miejsce^[3].

Po ZIO 2014 i siedmiu latach wspólnej gry, drużyna Mirjam Ott rozpadła się. Przyszłość zawodniczek jest otwarta, Janine Greiner postanowiła zrobić roczną przerwę od curlingu, a Carmen Küng ma zamiar zająć się rodziną. Ott przez pewien czas była niezdecydowana^[4]. Ostatecznie, 22 maja ogłosiła zakończenie kariery. Nie zaprzestanie jednak kontaktu z curlingiem, będzie trenerem zespołu Alinz Pätz^[5].

Drużyna edytuj

	Czwarta	Trzecia	Druga	Otwierająca
2009/2014	Mirjam Ott	Carmen Schäfer	Carmen Küng	Janine Greiner
2007/2009		Carmen Schäfer	Valeria Spälty
2006/2007		Binia Feltscher-Beeli
2005/2006				Michèle Moser
2004/2005			Brigitte Schori	Michèle Moser
2001/2002	Luzia Ebnöther	Mirjam Ott	Tanya Frei	Nadia Röthlisberger Laurence Bidaud
MŚ 1997	Mirjam Ott	Manuela Kormann	Franziska von Känel	Caroline Balz
ME 1996	Mirjam Ott	Marianne Flotron	Franziska von Känel	Caroline Balz

Wyniki edytuj

Rok	Impreza	Miejsce	Pozycja
1996	Mistrzostwa Europy	1	4 (S)
1997	Mistrzostwa Świata	8	4 (S)
2001	Mistrzostwa Europy	3	3
2002	Igrzyska Olimpijskie	2	3
2004	Mistrzostwa Europy	2	4 (S)
2005	Mistrzostwa Świata	8	4 (S)
	Mistrzostwa Europy	2	4 (S)
2006	Igrzyska Olimpijskie	2	4 (S)
	Mistrzostwa Europy	3	4 (S)
2007	Mistrzostwa Świata	5	R (8)
	Mistrzostwa Europy	4	4 (S)
2008	Mistrzostwa Świata	3	4 (S)
	Mistrzostwa Europy	1	4 (S)
2009	Mistrzostwa Świata	5	4 (S)
	Mistrzostwa Europy	2	4 (S)
2010	Igrzyska Olimpijskie	4	4 (S)
	Mistrzostwa Europy	3	4 (S)
2011	Mistrzostwa Świata	5	4 (S)
2012	Mistrzostwa Świata	1	4 (S)
	Mistrzostwa Europy	5	4 (S)
2013	Mistrzostwa Europy	3	4 (S)
2014	Igrzyska Olimpijskie	4	4 (S)

Wielki Szlem edytuj

Turniej^[6]	2007/2008	2008/2009	2009/2010	2010/2011	2011/2012	2012/2013	2013/2014
Autumn Gold	SF	A	x	A	A	A	A
Manitoba Lotteries	A	A	x	A	A	A	x
Colonial Square	?*	?*	?*	?*	A*	x	A
Masters	?*	A*	?*	A*	A*	x	SF
Players’ Championships	A	A	A	x	A	x	A

Legenda
—	= turniej nie odbył się
A	= nie uczestniczyła
x	= nie zakwalifikowała się do fazy finałowej
QF	= ćwierćfinał
SF	= półfinał
F	= finał
W	= zwycięstwo

Przypisy edytuj

↑ Women’s Bronze Medal Game: Schedule and Results: Vancouver 2010 Winter Olympics. [dostęp 2010-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-08)]. (ang.).
↑ MŚ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
↑ ZIO 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
↑ Neue Zürcher Zeitung: Mirjam Otts Team löst sich auf. 2014-03-27. [dostęp 2014-03-28]. (niem.).
↑ Swiss Curling Association: Mirjam Ott tritt zurück. 2014-05-22. [dostęp 2014-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)].
↑ WCT - Mirjam Ott - Events. [dostęp 2014-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)].

Bibliografia edytuj

Mirjam Ott w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
Mirjam Ott. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)].

[1] Women’s Bronze Medal Game: Schedule and Results: Vancouver 2010 Winter Olympics. [dostęp 2010-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-08)]. (ang.).

[2] MŚ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)

[3] ZIO 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)

[4] Neue Zürcher Zeitung: Mirjam Otts Team löst sich auf. 2014-03-27. [dostęp 2014-03-28]. (niem.).

[de-5] Swiss Curling Association: Mirjam Ott tritt zurück. 2014-05-22. [dostęp 2014-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)].

[6] WCT - Mirjam Ott - Events. [dostęp 2014-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]