Mirjana Lučić-Baroni

chorwacka tenisistka

Mirjana Lučić-Baroni (ur. 9 marca 1982 w Dortmundzie) – chorwacka tenisistka, zwyciężczyni Australian Open 1998 w grze podwójnej oraz finalistka Wimbledonu 1998 w grze mieszanej.

Mirjana Lučić-Baroni
Ilustracja
Państwo

 Chorwacja

Data i miejsce urodzenia

19 marca 1982
Dortmund

Wzrost

181 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1997

Zakończenie kariery

2018

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

20 (1 maja 2017)

Australian Open

SF (2017)

Roland Garros

3R (2001, 2015)

Wimbledon

SF (1999)

US Open

4R (2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

19 (26 października 1998)

Australian Open

W (1998)

Roland Garros

3R (2013, 2016)

Wimbledon

QF (2013)

US Open

3R (2013)

Kariera tenisowa edytuj

Lučić-Baroni to tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem. W dotychczasowej karierze wygrała dwa turnieje gry pojedynczej i dwa w grze podwójnej. Największy sukces wielkoszlemowy osiągnęła docierając do półfinału Wimbledonu w 1999 roku. Ponadto kilkakrotnie kończyła starty na etapie pierwszej do trzeciej rundy. Wygrała Australian Open w 1998 w grze podwójnej w parze z Martiną Hingis oraz z tą samą zawodniczką turniej Pan Pacific Open w Tokio. W grze mieszanej finalistka Wimbledonu z roku 1998, w parze z Maheshem Bhuphathi.

11 maja 1998 została sklasyfikowana na 32. miejscu w rankingu singlowym, a kilka miesięcy później na 19. pozycji w deblu, co było jej najlepszym osiągnięciem. Mentorką Mirjany była słynna tenisistka Martina Navrátilová.

W latach 1996-1998 reprezentowała Chorwację w Pucharze Federacji. W 1996 roku Chorwacja znajdowała się w Strefie Euroafrykańskiej IC. W rozgrywkach grupowych (z udziałem Lučić-Baroni) jej drużyna pokonała Jugosławię i Gruzję, ale przegrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale pokonała Rumunię, a w półfinale Białoruś. W barażach Grupy Światowej II Chorwacja pokonała Chiny 5-0, z czego trzy zwycięstwa odniosła Lučić. Rok później, w ćwierćfinałach Grupy Światowej I, Austria została pokonana przez Chorwację 4-1. W barażach Chorwacja przegrała 2-3 z Niemcami. W 1998 Mirjana zagrała w Fed Cup po raz ostatni, w ćwierćfinałach Grupy Światowej II. Jej drużyna odniosła zwycięstwo nad Japonią.

W 1997 jeden z tenisowych magazynów nadał jej miano Rolex Rookie of the Year.

Lučić-Baroni jako juniorka zwyciężyła w US Open 1996, w Australian Open 1997 w singlu i deblu. Została jedną z trzech tenisistek, które w wieku 14 lat wygrały dwa juniorskie turnieje wielkoszlemowe (obok Martiny Hingis i Jennifer Capriati).

W lipcu 1998 przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszka do dzisiaj. W wolnych chwilach pracuje nad autobiografią i maluje. Wspiera organizacje charytatywne.

Planowany przez Chorwatkę powrót do zawodowego tenisa miał miejsce w 2007 roku. Lučić-Baroni odpadła w kwalifikacjach do imprezy w Memphis, ale skorzystała z dzikiej karty, przyznanej jej przez organizatorów Pacific Life Open w Indian Wells. W pierwszej rundzie pokonała Amerykankę Lindsey Nelson, ale w kolejnej przegrała z Anną Czakwetadze. W maju dwukrotnie wystąpiła w turnieju ITF w Rzymie, odnosząc zwycięstwo nad Jeleną Wiesniną.

Zaczęła grać w tenisa, gdy miała cztery lata. Trenowana przez Gabe Jaramillo, niegdyś piętnastego tenisistę świata, byłego trenera Harolda Solomona i Gorana Prpicia. Lučić-Baroni posiada bardzo silny serwis, w 1999 roku zaserwowała z prędkością 111 mph, co dało jej dziewiąty rezultat na świecie.

Jest jedną z sześciu zawodniczek w historii tenisa w erze Open, które wygrały swój pierwszy zawodowy turniej w debiutanckim występie.

W grudniu 2010 przyjęła oświadczyny swojego chłopaka, Daniele Baroniego. Para wzięła ślub 15 listopada 2011 w Sarasocie w amerykańskim stanie Floryda i tuż po wielkoszlemowym Australian Open 2012 planowała udać się na miesiąc miodowy na wyspy Bora-Bora.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 - 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A 2R 1R 1R A A A przerwa w grze A A A A 1R A 1R 1R 1R 1R SF 2R 0 / 10 7 – 10
French Open A A 1R 1R 3R 2R A przerwa w grze A A A A 1R 1R 1R 1R 3R 2R 1R A 0 / 11 6 – 11
Wimbledon A 2R SF 2R A A A przerwa w grze A A A 1R 1R 3R 2R 1R 2R 1R 1R A 0 / 11 11 – 11
US Open 3R 3R 2R 1R A 1R A przerwa w grze A A A 2R 2R 1R 1R 4R 1R 2R 2R A 0 / 13 12 – 13
Ranking na koniec roku 52 51 50 207 191 202 335 454 423 288 105 116 108 104 61 67 82 32 343 0 / 45 36 – 45

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 - 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A W 1R 2R A A A przerwa w grze A A A A A A 3R 2R 1R 3R QF 1R 1 / 9 9 – 8
French Open A A A A A A A przerwa w grze A A A A 2R A 3R 1R A 3R A A 0 / 4 5 – 4
Wimbledon A A A A A A A przerwa w grze A A A A A 2R QF 2R 1R 1R 2R A 0 / 6 6 – 6
US Open A 1R 1R A A A A przerwa w grze A A A A 1R 1R 3R 1R 1R 2R 1R A 0 / 9 3 – 9
Ranking na koniec roku 20 198 255 431 568 248 224 37 76 457 118 81 1154 1 / 28 29 – 27

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 - 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A A 2R A A A A przerwa w grze A A A A 1R A A A A A A A 0 / 2 1 – 2
French Open A A A A A A A przerwa w grze A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A F A 3R A A A przerwa w grze A A A A A A A A A A A A 0 / 2 7 – 2
US Open A QF A A A A A przerwa w grze A A A A A A A A A A A A 0 / 1 3 – 1
0 / 5 11 – 5

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 5 (3–2) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 4 maja 1997 Bol Ceglana   Corina Morariu 7:5, 6:7(4), 7:6(5)
Finalistka 1. 24 maja 1997 Strasburg Ceglana   Steffi Graf 2:6, 5:7
Zwyciężczyni 2. 3 maja 1998 Bol Ceglana   Corina Morariu 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 3. 14 września 2014 Québec Dywanowa (hala)   Venus Williams 6:4, 6:3
Finalistka 2. 21 maja 2016 Strasburg Ceglana   Caroline Garcia 4:6, 1:6

Gra podwójna 4 (3–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 lutego 1998 Australian Open Twarda   Martina Hingis   Lindsay Davenport
  Natalla Zwierawa
6:4, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni 2. 8 lutego 1998 Tokio Dywanowa (hala)   Martina Hingis   Lindsay Davenport
  Natalla Zwierawa
7:5, 6:4
Finalistka 1. 2 maja 1998 Bol Ceglana   Joannette Kruger   Laura Montalvo
  Paola Suárez
walkower
Zwyciężczyni 3. 14 września 2014 Québec Dywanowa (hala)   Lucie Hradecká   Julia Görges
  Andrea Hlaváčková
6:3, 7:6(8)

Gra mieszana 1 (0-1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 4 lipca 1998 Wimbledon Trawiasta   Mahesh Bhupathi   Serena Williams
  Maks Mirny
4:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (2) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1996   US Open Twarda   Marlene Weingärtner 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 1997   Australian Open Twarda   Marlene Weingärtner 6:2, 6:2

Gra podwójna (2) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1996   Australian Open Twarda   Wolha Barabanszczykawa   Michaela Paštiková
  Jitka Schönfeldová
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 1997   Australian Open Twarda   Jasmin Wöhr   Cho Yoon-jeong
  Shiho Hisamatsu
6:2, 6:2

Bibliografia edytuj