Wikipedia

Mistrzostwa Świata w Snookerze 1979

Mistrzostwa Świata w Snookerze 1979 (ang. 1979 Embassy World Snooker Championship) – ostatni a zarazem najważniejszy turniej w sezonie 1978/1979, rozegrany w dniach 16–28 kwietnia 1979 roku w Crucible Theatre w Sheffield.

Mistrzostwa świata
1978 1979 1980
Ilustracja
Liczba uczestników

16

Miejsce

Anglia Crucible Theatre, Sheffield

Zwycięzca

Walia Terry Griffiths

II miejsce

Irlandia Północna Dennis Taylor

Najwyższy break

143 Kanada Bill Werbeniuk

Rozegrane mecze

15

Obrońca tytułu, Walijczyk Ray Reardon przegrał w meczu ćwierćfinałowym z reprezentantem Irlandii Północnej Dennisem Taylorem 8–13.

Mistrzostwa wygrał Walijczyk Terry Griffiths, który w meczu finałowym pokonał reprezentanta Irlandii Północnej Dennisa Taylora 24–16.

Nagrody edytuj

[1]

  • Zwycięzca: L10 000
  • II miejsce: L5 000
  • III miejsce: L3 000
  • IV miejsce: L2 000
  • Ćwierćfinalista: L1 250
  • Ostatnia 16: L1 000
  • Łączna pula nagród: L35 500

Wydarzenia związane z turniejem edytuj

  • Tegoroczną edycję snookerowych Mistrzostw Świata wygrał Walijczyk Terry Griffiths. W walce o tytuł pokonał Bernarda Bennetta 9–2 (1. runda kwalifikacji), Jima Meadowcrofta 9–6 (2. runda kwalifikacji), Perrie Mansa 13–8 (1. runda), Alexa Higginsa 13–12 (ćwierćfinał)[1], Eddiego Charltona 19–17 (półfinał)[2], a w finale pokonał reprezentanta Irlandii Północnej Dennisa Taylora 24–16 zdobywając tym samym swój pierwszy tytuł[2][3].
  • Terry Griffiths wygrywając snookerowe Mistrzostwa Świata 1979 stał się pierwszym kwalifikantem (zawodnikiem, który znalazł się w fazie głównej turnieju dzięki przejściu przez kwalifikacje), który zdobył tytuł Mistrza Świata[4].
  • W tegorocznej edycji turnieju swój debiut zaliczyli: przyszły sześciokrotny snookerowy Mistrz Świata Steve Davis oraz Kirk Stevens. Obaj zakończyli swój udział w mistrzostwach już w pierwszej rundzie: Davis przegrywając z Dennisem Taylorem 11–13, Stevens przegrywając z Fredem Davisem 8–13.[5][6]
  • Podczas turnieju wbito 13 breaków stupunktowych. Najwyższy break w wysokości 143 punktów wbity został przez Kanadyjczyka Billa Werbeniuka[7][8][9].

Drabinka turniejowa edytuj

[1][10][11]

Pierwsza runda
Lepszy w 25 frame'ach 		Ćwierćfinały
Lepszy w 25 frame'ach 		Półfinały
Lepszy w 37 frame'ach 		Finał
Lepszy w 47 frame'ach
                           
           
   Ray Reardon (1)  13
   Graham Miles  8  
   Ray Reardon (1)  8
     Dennis Taylor (8)  13  
   Dennis Taylor (8)  13
   Steve Davis  11  
   Dennis Taylor (8)  19
     John Virgo  12  
   John Spencer (4)  11
   Bill Werbeniuk  13  
   Bill Werbeniuk  9
     John Virgo  13  
   Cliff Thorburn (5)  10
   John Virgo  13  
   Dennis Taylor (8)  16
     Terry Griffiths  24
   Eddie Charlton (3)  13
   Doug Mountjoy  6  
   Eddie Charlton (3)  13
     Fred Davis (6)  4  
   Fred Davis (6)  13
   Kirk Stevens  8  
   Eddie Charlton (3)  17
     Terry Griffiths  19  
   Alex Higgins (7)  13
   David Taylor  5  
   Alex Higgins (7)  12
     Terry Griffiths  13  
   Perrie Mans (2)  8
   Terry Griffiths  13  


Kwalifikacje edytuj

[1]

Runda 1 (Lepszy w 17 frame'ach)
  Doug Mountjoy 9–1   Derek Mienie
  Terry Griffiths 9–2   Bernard Bennett
  Pat Houlihan 9–5   John Barrie
  Willie Thorne 9–3   Jim Charlton
  John Virgo 9–0   Maurice Parkin
  John Dunning 9–5   Jack Rea
  Rex Williams 9–2   David Greaves
  Jim Meadowcroft 9–7   Jimmy Van Rensberg
  Roy Andrewartha 9–8   Ray Edmonds
  Steve Davis 9–1   Ian Anderson
  Kirk Stevens 9–1   Roy Amdor
Runda 2 (Lepszy w 17 frame'ach)
  John Virgo 9–8   Willie Thorne
  Bill Werbeniuk 9–2   Roy Andrewartha
  David Taylor 9–8   John Dunning
  Doug Mountjoy 9–6   Pat Houlihan
  Steve Davis 9–2   Patsy Fagan
  Terry Griffiths 9–6   Jim Meadowcroft
  Kirk Stevens 9–0   John Pulman
  Graham Miles 9–5   Rex Williams

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d World Championship 1979. Global Snooker. [dostęp 2012-07-22].
  2. ↑ a b Then and Now: Terry Griffiths. Eurosport UK. [dostęp 2012-07-22].
  3. ↑ cajt.pwp.blueyonder.co.uk: World Professional Championship. Chris Turner's Snooker Archive. [dostęp 2012-07-22].
  4. ↑ Shaun Murphy profile. Sporting Life. [dostęp 2012-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)].
  5. ↑ Steve Davis at the World Championship. Snooker Database. [dostęp 2012-07-22].
  6. ↑ Kirk Stevens at the World Championship. Snooker Database. [dostęp 2012-07-22].
  7. ↑ Snooker – Spieler, Regeln & Rekorde (May 2011 update). [dostęp 2012-07-22].
  8. ↑ Crucible Centuries. snooker.org. [dostęp 2012-07-22].
  9. ↑ 2004 Embassy World Championship Information. Global Snooker Centre. [dostęp 2012-07-22].
  10. ↑ 1979 World Championships Results Grid. Snooker Database. [dostęp 2012-07-22].
  11. ↑ Embassy World Championship. Snooker Scene. [dostęp 2012-07-22].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Świata_w_Snookerze_1979&oldid=72054182”