Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn

Mistrzostwa świata U-18 w hokeju na lodzie jest to coroczny turniej hokeja na lodzie organizowany przez IIHF, który ma na celu wyłonienie najlepszej drużyny świata w kategorii do lat osiemnastu. Zazwyczaj rozgrywana w kwietniu. Jest rozgrywany podobnym systemem co Mistrzostwa świata juniorów w hokeju na lodzie. Inną nazwą tych rozgrywek jest Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie.

Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn
Mistrzostwa świata U-18 w hokeju na lodzie
Ilustracja
Złoty medal
Dyscyplina

hokej na lodzie

Organizator rozgrywek

IIHF

Data założenia

1999

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

 Finlandia

Obecny zwycięzca

 Stany Zjednoczone

Najwięcej zwycięstw

 Stany Zjednoczone (11)

W głównym turnieju uczestniczy dziesięć drużyn podzielonych na dwie pięciodrużynowe grupy z których zwycięzcy grup awansują do półfinału, dwie kolejne walczą w dodatkowym spotkaniu o awans do półfinału, zaś czwarta i piąta drużyna w danej grupie walczą o utrzymanie w elicie.

Zazwyczaj w turnieju nie uczestniczą najlepsi zawodnicy z danego rocznika. Spowodowane jest to trwającym sezonem lig juniorskich w Ameryce Północnej w tym Canadian Hockey League.

System edytuj

System mistrzostw opiera się na hierarchiczności dywizji, powiązanych ze sobą zasadą awansów i spadków. Państwa, które zajmą pierwsze pozycje w danej części mistrzostw wspinają się po stopniach „piramidy” coraz wyżej, zaś te plasujące się na ostatnich lokatach spadają w dół do coraz poziomów mistrzostw. Teoretycznie jest możliwe, aby państwo z najniższej dywizji, awansując rok po roku wygrał mistrzostwo świata.

Obecnie w mistrzostwach świata bierze udział 43 reprezentacje narodowe. Są one podzielone na:

  • Elitę: gra w niej 10 zespołów podzielonych na 2 grupy. Tylko zespoły z elity mają szanse na zdobycie mistrzostwa świata.
  • I dywizję: gra w niej 12 zespołów podzielonych na 2 grupy (silniejszą A i słabszą B).
  • II dywizję: gra w niej 12 zespołów podzielonych na 2 grupy (silniejszą A i słabszą B).
  • III dywizję: gra w niej 10 zespołów podzielonych na 2 grupy (silniejszą A i słabszą B).

Rozgrywki elity podzielone są na dwie fazy. Pierwsza faza to rozgrywki grupowe, a druga to rozgrywki pucharowe i walka o utrzymanie. Do fazy pucharowej przystępują zespoły, które zajęły pierwsze trzy miejsca w dwóch grupach. Zwycięzcy grup mają zapewniony bezpośredni awans do półfinałów, zaś drużyny z drugich i trzecich miejsc awansują do ćwierćfinałów. Od tej części turnieju obowiązuje system pucharowy. Zwycięzca meczu przechodzi do następnej rundy, zaś przegrany kończy walkę o złoty medal. Zwycięzca finału zdobywa tytuł mistrza świata. Natomiast do walki o utrzymanie przystępują dwa najgorsze zespoły z fazy grupowej. Zespoły te zostają przydzielone do jednej czteroosobowej grupy. Do I dywizji spadają zespoły z dwóch ostatnich miejsc.

W niższych dywizjach tzn.: pierwszej, drugiej i trzeciej obowiązuje nieco inny system rozgrywek. Nie ma fazy pucharowej, a drużyn podzielone są na dwie grupy. Zwycięzca danej grupy awansuje o jeden szczebel wyżej w hierarchii mistrzostw, zaś ostatnie drużyny spadają o jeden szczebel niżej.

Edycje edytuj

Rok i miejsce turnieju elity Złoto Srebro Brąz
1999   Füssen / Kaufbeuren   Finlandia   Szwecja   Słowacja
2000   Kloten / Weinfelden   Finlandia   Rosja   Szwecja
2001   Helsinki / Lahti / Heinola   Rosja   Szwajcaria   Finlandia
2002   Trnawa / Pieszczany   Stany Zjednoczone   Rosja   Czechy
2003   Jarosław   Kanada   Słowacja   Rosja
2004   Mińsk   Rosja   Stany Zjednoczone   Czechy
2005   Pilzno / Czeskie Budziejowice   Stany Zjednoczone   Kanada   Szwecja
2006   Ängelholm / Halmstad   Stany Zjednoczone   Finlandia   Czechy
2007   Tampere / Rauma   Rosja   Stany Zjednoczone   Szwecja
2008   Kazań   Kanada   Rosja   Stany Zjednoczone
2009   Fargo / Moorhead   Stany Zjednoczone   Rosja   Finlandia
2010   Mińsk   Stany Zjednoczone   Szwecja   Finlandia
2011   Crimmitschau / Drezno   Stany Zjednoczone   Szwecja   Rosja
2012   Brno / Znojmo   Stany Zjednoczone   Szwecja   Kanada
2013   Soczi   Kanada   Stany Zjednoczone   Finlandia
2014   Lappeenranta / Imatra   Stany Zjednoczone   Czechy   Kanada
2015   Zug / Lucerna   Stany Zjednoczone   Finlandia   Kanada
2016   Grand Forks   Finlandia   Szwecja   Stany Zjednoczone
2017   Poprad / Nowa Wieś Spiska   Stany Zjednoczone   Finlandia   Rosja
2018   Czelabińsk / Magnitogorsk   Finlandia   Stany Zjednoczone   Szwecja
2019   Örnsköldsvik / Umeå   Szwecja   Rosja   Stany Zjednoczone
2020   Plymouth / Ann Arbor
Edycja odwołana z powodu pandemii COVID-19[1]
2021   Frisco / Plano   Kanada   Rosja   Szwecja
2022   Landshut / Kaufbeuren   Szwecja   Stany Zjednoczone   Finlandia
2023   Bazylea / Porrentruy   Stany Zjednoczone   Szwecja   Kanada
2024   Espoo / Vantaa

Mistrzostwa w Polsce edytuj

Do tej pory nie odbyły się w Polsce mistrzostwa świata elity w tej kategorii wiekowej. Jednak pięciokrotnie Polacy organizowali mistrzostwa świata dywizji pierwszej. Po raz pierwszy miało to miejsce w 2005 roku, kiedy mistrzostwa odbyły się w Sosnowcu, dwa lata później odbyły się w Sanoku. W 2008 roku odbyły się w Toruniu, zaś w 2010 w Krynicy-Zdroju. Ostatni raz Polska jako gospodarz mistrzostw uczestniczyła w 2013 roku. Mecze odbyły się w Tychach.

Przypisy edytuj

  1. Adam Steiss: IIHF cancels U18 Worlds. iihf.com, 2020-03-13. [dostęp 2021-05-22]. (ang.).