Wikipedia

Mistrzostwa Europy w Curlingu 1986

Mistrzostwa Europy w Curlingu 1986 odbyły się między 9 a 13 grudnia 1986 w duńskim Hvidovre, w Hvidovre Ice Rink.

W rywalizacji udział wzięło 26 drużyn (po 13 kobiecych i męskich). Z uczestnictwa zrezygnowała męska i kobieca reprezentacja Luksemburga. Tak jak wcześniejsza edycja turniej został rozegrany metodą Tripple-Double-Single knock-out.

Tytułów mistrzowskich z 1985 broniły zespoły Szwajcarek i Niemców. W obydwu przypadkach wystąpiły zupełnie inne drużyny. Kobieca reprezentacja Szwajcarii z Liliane Raisin jako skip zdobyła srebrne medale. Niemcy (Roland Jentsch) uplasowali się na 6. miejscu.

W rywalizacji kobiet po roku przerwy triumfowały Niemki (Andrea Schöpp), które w finale pokonały 7:3 Szwajcarki (Liliane Raisin). Na najniższym stopniu podium stanęły Dunki (Maj-Brit Rejnholdt-Christensen), mecz o brąz przeciwko Szkotkom (Gay Deas) zakończył się wynikiem 9:4. Złote medale w konkurencji męskiej przypadły Szwajcarom (Felix Luchsinger), w finale pokonali oni 7:5 Szwedów (Göran Roxin). Pokonując 5:4 Włochów (Andrea Pavani) brązowe medale zdobyli Norwegowie (Tormod Andreassen).

Spis treści
  Kobiety – Reprezentacje
  Faza pierwsza
  1. eliminacja – 2. eliminacja – 3. eliminacja
  Faza druga
  1. eliminacja – 2. eliminacja
  Faza trzecia
  Mecze o miejsca 9.-13. – Mecze o miejsca 5.-8.
  Półfinały – Mecz o 3. miejsce – Finał
  Klasyfikacja końcowa
  Mężczyźni – Reprezentacje
  Faza pierwsza
  1. eliminacja – 2. eliminacja – 3. eliminacja
  Faza druga
  1. eliminacja – 2. eliminacja
  Faza trzecia
  Mecze o miejsca 9.-13. – Mecze o miejsca 5.-8.
  Półfinały – Mecz o 3. miejsce – Finał
  Klasyfikacja końcowa
  Bibliografia

1985 ← 1986 → 1987

Kobiety edytuj

Reprezentacje edytuj

Kraj Miasto Czwarta Trzecia Druga Otwierająca
  Anglia Jean Picken Lynda Clegg Mary Finlay Doris Vickers
  Austria Lilly Hummelt Anna Egger Andrea von Malberg Jutta Kober
  Dania Hvidovre
Hvidovre Curling Club		 Maj-Brit Rejnholdt-Christensen Jane Bidstrup Hanne Olsen Lone Bagge
  Finlandia Taru Kivinen Jaana Jokela Kirsi Jeskanen Nina Ahvenainen
  Francja Andrée Dupont-Roc Annick Mercier Catherine Lefebvre Agnes Mercier
  Holandia Laura Van Imhoff Gerrie Veening Jenny Bovenschen Mirjam Gast
  RFN Andrea Schöpp Almut Hege Monika Wagner Elinore Schöpp
  Norwegia Trine Trulsen Dordi Nordby Hanne Pettersen Mette Halvorsen
  Szkocja Gay Deas Beryl Anita Harley Jane Smith Edna Nelson
  Szwajcaria Liliane Raisin Claude Orizet Carole Barbey Beatrice Pochon
  Szwecja Karlstad
Karlstads Curlingklubb		 Elisabeth Högström Birgitta Sewik Eva Andersson Bitte Berg
  Walia Elizabeth Hunt Margaret Guyan Margaret Crawley Jean Robinson
  Włochy Maria-Grazzia Constantini Ann Lacedelli Tea Valt Angela Constantini

Faza pierwsza edytuj

13 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.

  • 1. eliminacja – z 13 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Trzy najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Szwajcarki, Szkotki i Norweżki rozpoczęły grę od 2. rundy 1. eliminacji.
  • 2. eliminacja – z 11 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
  • 3. eliminacja – z 8 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.

5 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9.-13.

1. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Włochy 7:11   Finlandia
  Dania 8:3   Walia
  Szwecja 9:5   Anglia
  Austria 4:7   Francja
  RFN 8:4   Holandia
Runda 2. edytuj
  Szwajcaria 10:7   Finlandia
  Dania 4:3   Szwecja
  Szkocja 11:9   Francja
  Norwegia 7:8   RFN
Runda 3. edytuj
  Szwajcaria 6:8   Dania
  Szkocja 4:8   Dania

2. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Walia 1:11   Anglia
Runda 2. edytuj
  Anglia 2:9   Włochy
  Austria 9:8   Holandia
  Finlandia 9:7   Szwecja
  Francja 9:7   Norwegia
Runda 3. edytuj
  Włochy 6:5   Szkocja
  Szwajcaria 10:5   Austria
  Finlandia 10:12   Francja

3. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Norwegia 11:3   Walia
  Anglia 4:10   Holandia
Runda 2. edytuj
  Szkocja 15:3   Norwegia
  Austria 2:11   Szwecja
  Finlandia 4:9   Holandia

Faza druga edytuj

8 drużyn rywalizowało podwójnym systemem pucharowym o 4 miejsca w półfinałach.

  • 1. eliminacja – z 8 zespołów dwa kwalifikowały się do półfinałów.
  • 2. eliminacja – z 6 zespołów dwa kwalifikowały się do półfinałów.

4 drużyny, które nie zdołały awansować do półfinałów rywalizowały o miejsca 5-8.

1. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Dania 7:5   Szkocja
  Włochy 10:6   Holandia
  Szwajcaria 6:7   Francja
  RFN 5:3   Szwecja
Runda 2. edytuj
  Dania 7:3   Włochy
  Francja 6:7   RFN

2. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Szkocja 7:6   Holandia
  Szwajcaria 7:5   Szwecja
Runda 2. edytuj
  Francja 8:11   Szkocja
  Włochy 8:9   Szwajcaria

Faza trzecia edytuj

Mecze o miejsca 9.-13. edytuj

1. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Anglia 11:10   Walia
Runda 2. edytuj
  Finlandia 12:9   Anglia
  Norwegia 12:0   Austria
Mecz o 9. miejsce edytuj
  Finlandia 1:8   Norwegia

2. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Austria 10:4   Walia
Mecz o 11. miejsce edytuj
  Anglia 7:5   Austria

Mecze o miejsca 5.-8. edytuj

Mecz o 7. miejsce edytuj
  Holandia 1:9   Szwecja
Mecz o 5. miejsce edytuj
  Francja 8:6   Włochy

Półfinały edytuj

  Dania 1:2   Szwajcaria
  RFN 11:2   Szkocja

Mecz o 3. miejsce edytuj

  Dania 9:4   Szkocja

Finał edytuj

  Szwajcaria 3:7   RFN

Klasyfikacja końcowa edytuj

# Kraj Mecze Kamienie
W P W P
1   RFN 7 0 54 29
2   Szwajcaria 5 3 53 48
3   Dania 6 1 44 26
4   Szkocja 4 5 64 67
5   Francja 5 3 66 62
6   Włochy 3 4 49 48
7   Szwecja 3 4 47 33
8   Holandia 2 5 44 51
9   Norwegia 3 3 48 36
10   Finlandia 3 4 54 62
11   Anglia 3 4 49 56
12   Austria 2 5 35 59
13   Walia 0 5 21 51

Mężczyźni edytuj

Reprezentacje edytuj

Kraj Miasto Czwarty Trzeci Drugi Otwierający Rezerwowy
  Anglia Bob Martin Ronnie Brock Robin Gemmell John Brown
  Austria Christian Wieser Herwig Ritter Thomas Wieser Konrad Weiser
  Dania Hvidovre
Hvidovre Curling Club		 Tommy Stjerne Per Berg Peter Andersen Ivan Frederiksen
  Finlandia Hyvinkää
Hyvinkää Curling Club		 Jussi Uusipaavalniemi Jarmo Jokivalli Markku Uusipaavalniemi Petri Tsutsunen Juhani Heinonen
  Francja Jean-Francois Orset Claude Feige Jean-Louis Sibuet Marc Sibuet
  Holandia Wim Neeleman Jeroen Tilman Otto Veening Floris van Imhoff
  RFN Roland Jentsch Uli Sutor Charlie Kapp Thomas Vogelsang
  Norwegia Tormod Andreassen Flemming Davanger Stig-Arne Gunnestad Kjell Berg
  Szkocja Lindsay Scotland Richard Gray Alistair Gray Martin Brown
  Szwajcaria Felix Luchsinger Thomas Grendelmeier Daniel Steiff Fritz Luchsinger
  Szwecja Enköping
Curlingklubb Ena		 Göran Roxin Claes Roxin Björn Roxin Lars-Eric Roxin Anders Ehrling
  Walia John Stone John Guyan Michael Hunt John Hunt
  Włochy Andrea Pavani Franco Sovilla Fabio Alvera Stefano Morona

Faza pierwsza edytuj

13 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.

  • 1. eliminacja – z 13 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Trzy najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Niemcy, Szwedzi i Norwegowie rozpoczęli grę od 2. rundy 1. eliminacji.
  • 2. eliminacja – z 11 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
  • 3. eliminacja – z 8 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.

5 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9.-13.

1. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Holandia 10:8   Finlandia
  Dania 10:2   Walia
  Szwajcaria 8:3   Włochy
  Anglia 6:4   Austria
  Szkocja 8:3   Francja
Runda 2. edytuj
  RFN 9:4   Holandia
  Dania 6:5   Szwajcaria
  Szwecja 10:5   Anglia
  Norwegia 6:1   Szkocja
Runda 3. edytuj
  RFN 3:7   Dania
  Szwecja 3:8   Norwegia

2. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Walia 5:6   Włochy
Runda 2. edytuj
  Włochy 8:4   Finlandia
  Austria 4:7   Francja
  Holandia 2:9   Szwajcaria
  Anglia 3:8   Szkocja
Runda 3. edytuj
  Włochy 7:4   Szwecja
  RFN 3:7   Francja
  Szwajcaria 6:3   Szkocja

3. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Anglia 5:2   Walia
  Finlandia 6:7   Austria
Runda 2. edytuj
  RFN 9:4   Anglia
  Szwecja 7:5   Holandia
  Szkocja 4:3   Austria

Faza druga edytuj

8 drużyn rywalizowało podwójnym systemem pucharowym o 4 miejsca w półfinałach.

  • 1. eliminacja – z 8 zespołów dwa kwalifikowały się do półfinałów.
  • 2. eliminacja – z 6 zespołów dwa kwalifikowały się do półfinałów.

4 drużyny, które nie zdołały awansować do półfinałów rywalizowały o miejsca 5-8.

1. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Dania 4:5   Szwecja
  Włochy 9:6   Szkocja
  Szwajcaria 7:4   Francja
  Norwegia 7:5   RFN
Runda 2. edytuj
  Szwecja 7:4   Włochy
  Szwajcaria 9:6   Norwegia

2. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Dania 3:6   Szkocja
  Francja 5:6   RFN
Runda 2. edytuj
  Norwegia 6:3   Szkocja
  Włochy 6:2   RFN

Faza trzecia edytuj

Mecze o miejsca 9.-13. edytuj

1. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Finlandia 7:6   Walia
Runda 2. edytuj
  Anglia 7:6   Finlandia
  Holandia 5:6   Austria
Mecz o 9. miejsce edytuj
  Anglia 2:9   Austria

2. eliminacja edytuj

Runda 1. edytuj
  Holandia 7:8   Walia
Mecz o 11. miejsce edytuj
  Finlandia 8:3   Walia

Mecze o miejsca 5.-8. edytuj

Mecz o 7. miejsce edytuj
  Dania 3:2   Francja
Mecz o 5. miejsce edytuj
  Szkocja 6:4   RFN

Półfinały edytuj

  Szwecja 7:4   Norwegia
  Szwajcaria 9:2   Włochy

Mecz o 3. miejsce edytuj

  Norwegia 9:4   Włochy

Finał edytuj

  Szwecja 7:8   Szwajcaria

Klasyfikacja końcowa edytuj

# Kraj Mecze Kamienie
W P W P
1   Szwajcaria 7 1 61 33
2   Szwecja 5 3 50 45
3   Norwegia 5 2 46 32
4   Włochy 5 4 49 54
5   Szkocja 5 4 45 43
6   RFN 3 5 41 46
7   Dania 4 2 33 23
8   Francja 2 4 28 31
9   Austria 3 3 33 30
10   Anglia 3 4 32 48
11   Finlandia 2 4 39 41
12   Walia 1 5 26 43
13   Holandia 1 5 33 47

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Europy_w_Curlingu_1986&oldid=68398426”