Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2016 – piętnaste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie siedmiu turniejów w czterech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 4 czerwca do 17 lipca 2016 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków.
Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2016
Sevens Grand Prix Series 2016
|
|
| Szczegóły
|
| Organizacja
|
Europa
|
| Termin
|
4 czerwca – 17 lipca 2016
|
| Zwycięzca
|
 Rosja
|
Obydwa uczestniczące w zawodach brytyjskie zespoły były wyłączone z walki o medale mistrzostw Europy, znalazły się jednak w czołowej trójce klasyfikacji generalnej. Najrówniejszą formę w całym cyklu zaprezentowali Rosjanie, którzy jako jedyni znaleźli się w finałowej czwórce każdego z turniejów. Zdobyli oni trzeci w historii tytuł mistrzowski, kolejne miejsca na podium zajęli Francuzi i Hiszpanie, relegowana została najsłabsza w gronie elity Litwa[1][2][3][4][5][6].
Informacje ogólne
edytuj
Mistrzostwa zostały rozegrane w formie siedmiu turniejów – trzech w GPS oraz czterech w niższych dywizjach[7].
Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu trzech turniejów w czerwcu i lipcu – w Moskwie, Exeter i Gdyni – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca[8]:
| Miejsce
|
Punkty
|
| 1
|
20
|
| 2
|
18
|
| 3
|
16
|
| 4
|
14
|
| 5
|
12
|
| 6
|
10
|
| 7
|
8
|
| 8
|
6
|
| 9
|
4
|
| 10
|
3
|
| 11
|
2
|
| 12
|
1
|
Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – czołowa ósemka awansowała do półfinałów, a pozostałe walczyły o Bowl. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie finał składał się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych spotkaniach połowa meczu obejmowała zaś siedem minut[9].
W ramach przygotowań do turnieju rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 Brytyjczycy wystawili dwa zespoły – Royals i Lions – zastępujące w tej edycji reprezentacje Anglii i Walii[10][11][12][13]. Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników[14]. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku[8].
Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz po dwie z kolejnych dwóch poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęli odpowiednio zwycięzca Trophy i finaliści obu poziomów Conference – z zastrzeżeniem, iż chronieni przed spadkiem są gospodarze turniejów[15].
Klasyfikacja końcowa
edytuj
Bibliografia
edytuj
Linki zewnętrzne
edytuj
GB Royals
Rosja
Francja
Hiszpania
Niemcy
Gruzja
Włochy
Portugalia
Belgia
Polska
Litwa