Wikipedia

Mitry

Mitry (Mitridae) – rodzina ślimaków morskich z rzędu Neogastropoda. Liczy około 450 występujących współcześnie gatunków oraz wiele gatunków kopalnych, znanych tylko ze skamielin[1].

Mitry
Mitridae
Swainson, 1831
Ilustracja
Stary sztych przedstawiający ślimaka Mitra mitra
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

ślimaki

Podgromada

Caenogastropoda[1]

Rząd

Neogastropoda[1]

Nadrodzina

Mitroidea[1]

Rodzina

mitry

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Budowa edytuj

Muszle pod względem wielkości wahają się od małych do dużych rozmiarów, są grubościenne, wydłużone, kształtu owalnego do wrzecionowatego, z wysoką, ostro zakończoną skrętką. Powierzchnia zewnętrzna może być gładka lub pokryta spiralnymi bruzdami i osiowymi żeberkami. Skorupki wielu gatunków pokrywają ciekawe, kolorowe wzory, złożone z elementów pasiastych i plam. Ujście jest małe, wąskie i wydłużone. Warga zewnętrzna zwykle gładka, w niektórych przypadkach pofalowana. Na skrętach skrętki można wyróżnić trzy lub więcej spiralnych fałdów – te, które znajdują się bliżej wierzchołkowej części skrętów, s ą zazwyczaj szersze. Wcięcie syfonu jest krótkie. Niektóre muszle pokrywa bardzo cienkie periostrakum, zasłaniające piękne ubarwienie. U większości występuje małe, rogowe wieczko. Na małej, wąskiej głowie ślimaków wyrasta para czułków z osadzonymi na nich oczami (w 1/3 długości). Noga z reguły długa i wąska. Długi syfon.

Występowanie, odżywianie edytuj

Mitry mają gruczoł jadowy. Niektóre ślimaki podczas podrażnienia wydzielają cuchnący, purpurowy płyn. Są w przeważającej części mięsożercami, które żywią się polipami koralowymi, robakami, małymi ślimakami, małżami, drobnymi organizmami morskimi; nieliczne żywią się padliną. W celu pobrania pokarmu wysuwają długi ryjek o bańkowatym zakończeniu. Większość gatunków spędza życie w jamach na piaszczystych dnach, inne żyją na łąkach morskich, pod skałami koralowymi lub w rozpadlinach skał koralowych. Głównie występują w strefie litoralnej, ale bywają gatunki zamieszkujące strefę głębin. Ślimaki przebywające na stałe w strefie litoralnej ukrywają się za dnia pod skałami i koralowcami, by żerować nocą. Składają jaja w małych rogowych kapsułkach i przymocowują je do kamieni. Mitry można spotkać w wodach morskich całego świata od klimatu umiarkowanego do tropikalnego, ale największe i najbardziej atrakcyjne muszle pozyskuje się z prowincji Indo-Pacyfiku.

Podział systematyczny edytuj

Do rodziny mitr należą następujące podrodziny i rodzaje[1]:

Dwóch kopalnych rodzajów nie przypisano jak dotąd do żadnej z podrodzin[1]:

Galeria edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f MolluscaBase eds., Mitridae Swainson, 1831, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-03-13] (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Rafał Wąsowski, Przewodnik MUSZLE, Wyd. Multico, Warszawa 2000.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mitry&oldid=73115927”