Mitsubishi J8M Shusui

(Przekierowano z Mitsubishi J8M)

Mitsubishi J8M Shūsui (Ki-200) (jap. 秋水 Shūsui; dosłownie „jesienna woda”', w znaczeniu kryształowo czystej wody jesiennej, ale także w znaczeniu przenośnym, poetyckim: „zimna stal” czyli miecz)japoński rakietowy samolot myśliwski z okresu końca II wojny światowej, opracowany na bazie niemieckiego myśliwca Messerschmitt Me 163.

J8M Shusui
Ki-200
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Producent

Mitsubishi

Typ

myśliwiec przechwytujący

Konstrukcja

metalowa

Załoga

1 pilot

Historia
Data oblotu

grudzień 1944

Liczba egz.

7

Dane techniczne
Napęd

1 × Toko-Ro.25 (KR 10) - rakietowy

Ciąg

1500 kG

Wymiary
Rozpiętość

9,50 m

Długość

6,05 m

Wysokość

2,70 m

Masa
Startowa

3885 kg

Osiągi
Prędkość maks.

900 km/h na pułapie 10 000 m

Pułap

12 000 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka kalibru 30 mm
Użytkownicy
 Japonia

Historia edytuj

Skonstruowanie w Niemczech napędzanego silnikiem rakietowym myśliwca ochrony obiektów Me 163 „Komet”, zainicjowało Japonię do zakupu licencji na budowę tego samolotu i silnika rakietowego. Jednak okręt podwodny przewożący do Japonii jeden egzemplarz „Kometa” i rysunki techniczne został w drodze zatopiony. Japończykom pozostał tylko jeden silnik rakietowy Walter HWK 109 i instrukcję obsługi „Kometa”. Na jej podstawie wyprodukowali swoją własną wersję jako Ki-200 dla Armii, i jako J8M dla Marynarki[1].

Gdy zakończono prace konstrukcyjne prototypu J8M1, stocznia marynarki rozpoczęła budowę wersji szkolnej samolotu, jako szybowca naturalnej wielkości o oznaczeniu MXY8 Akigusa (jesienna trawa). Na maszynie tej pierwsze loty przeprowadzono w grudniu 1944 roku. Ponadto zbudowano ciężki szybowiec ze zbiornikami balastowymi do symulacji ciężaru startowego maszyny seryjnej, który otrzymał oznaczenie Ku-13 Shūsui. Konstrukcja silnika rakietowego, w którym jako paliwa użyto tlenku wodoru i mieszaniny wodoru oraz metanu, była projektem Mitsubishi, Armii i Marynarki. Uzyskany model Toko Ro.2 dawał 1500 kg ciągu. Po próbach szybowcowych J8M1 został wysłany 7 lipca w swój pierwszy lot z własnym napędem. Na wysokości 400 m przestał pracować silnik, ponieważ nastąpił zanik dopływu paliwa z powodu zbyt ostrego wznoszenia się maszyny, i prototyp rozbił się, a pilot zginął. Mimo to przystąpiono do produkcji seryjnej, ale zdążono zbudować tylko siedem egzemplarzy do końca wojny. Żadnego jednak nie zdążono zastosować bojowo.

Jeden J8M1 został po kapitulacji Japonii zdobyty i wywieziony przez wojska amerykańskie do badań do USA. Prawdopodobnie jednak nie był nigdy badany w locie.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj