Mleczaj wierzby żyłkowanej

Mleczaj wierzby żyłkowanej (Lactarius salicis-reticulatae Kühner) – gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].

Mleczaj wierzby żyłkowanej
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

gołąbkowate

Rodzaj

Lactarius

Gatunek

mleczaj wierzby żyłkowanej

Nazwa systematyczna
Lactarius salicis-reticulatae Kühner
Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 91: 389 (1975)
Synonimy
  • Lactarius aspideoides Kühner
Zasięg
Mapa zasięgu

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r[2]. Synonim łaciński Lactarius aspideoides Kühne[3].

Morfologia edytuj

Kapelusz

Średnica 2–5 cm, za młodu łukowaty, potem staje się spłaszczony, z podwiniętym brzegiem,. Czasami posiada garb, brzeg prosty lub nieco pofalowany. Powierzchnia gładka i lepka, barwy jasnokremowej lub skórzastożółtej, czasami siarkowożółta[4].

Blaszki

Dość gęste, szeroko przyrośnięte i niezbiegające po trzonie. Mają kolor jasnokremowy do skórzastego, albo różowoskórzasty. Mleczko jest białe, po chwili zmieniające kolor na różowofioletowy[4].

Trzon

Wysokość 2–3 cm, grubość 0,5–1 cm. Jest walcowaty i rozszerzony powyżej podstawy, początkowo pełny, później pusty. Kolor jasnokremowy, przy podstawie żółty. Jest nieco lepki[4].

Miąższ

Biały, cienki i kruchy. Po uszkodzeniu zmienia barwę na jasnoróżowo-fioletową. Zapach muszkatołowy, smak niewyraźny (nie jest gorzki)[4].

Występowanie edytuj

Występuje wyłącznie w wysokich górach, w piętrze kosodrzewiny i piętrze halnym, w sąsiedztwie wierzby żyłkowanej i dębika ośmiopłatkowego[4]. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrzańskim Parku Narodowym[2].

Znaczenie edytuj

Grzyby mikoryzowy żyjący w symbiozie z gatunkami karłowatych wierzb górskich, szczególnie z wierzbą żyłkowaną[4].

Gatunki podobne edytuj

Ze względu na charakterystyczne siedlisko jest możliwość pomylenia tego gatunku tylko z mleczajem wierzby zielnej (Lactarius salicis-herbaceae), jednak rośnie on w sąsiedztwie wierzby zielnej i nigdy na wapieniach, lecz na podłożu kwaśnym. Morfologicznie podobny jest jeszcze mleczaj żółtawy (Lactarius aspideus), również rosnący w górach pod wierzbami, ale niżej, w dolinach potoków, w miejscach wilgotnych i zacienionych[4]

Przypisy edytuj

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
  2. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
  4. a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.