Monaster Trójcy Świętej Aleksandra Świrskiego
Monaster Trójcy Świętej Aleksandra Świrskiego – prawosławny męski klasztor w obwodzie leningradzkim, w odległości 21 km od miasta Łodiejnoje Pole, w jurysdykcji eparchii tichwińskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość |
|
| Kościół | |
| Eparchia | |
| Ihumen |
Antoni (Gutnik)[1]. |
| Klauzura |
nie |
| Obiekty sakralne | |
| Sobór |
Trójcy Świętej |
| Sobór |
Przemienienia Pańskiego |
| Cerkiew |
Świętych Zachariasza i Elżbiety |
| Założyciel klasztoru | |
| Fundator | |
| Materiał budowlany | |
| Data budowy |
od pocz. XVI w. |
| Data zamknięcia |
1918 |
| Data reaktywacji |
1997 |
Położenie na mapie obwodu leningradzkiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 60°46′46″N 33°19′00″E/60,779444 33,316667
| |
| Strona internetowa | |
Patronem klasztoru jest Trójca Święta; wymienianie w nazwie świętego mnicha Aleksandra Świrskiego wskazuje na osobę założyciela wspólnoty.
Monaster został założony pod koniec XV stulecia przez mnicha Aleksandra. Najstarszą częścią kompleksu jego budynków jest wzniesiona w 1533 w stylu nowogrodzkim cerkiew Opieki Matki Bożej, której fundatorem był wielki książę moskiewski Wasyl III. Z 1644 pochodzi sobór Przemienienia Pańskiego, zaś z 1791 – sobór Trójcy Świętej, zbudowany na miejscu drewnianej cerkwi, wzniesionej jeszcze przez twórcę wspólnoty. W 1685 w klasztorze powstała cerkiew Świętych Zachariasza i Elżbiety, zaś w 1718 – cerkiew św. Jana Damasceńskiego. Wszystkie budowle były fundacjami zamożnej rosyjskiej szlachty i kupców.
W XIX stuleciu klasztor był nieformalnie określany jako Północna Ławra, posiadał 27 placówek filialnych i skitów. Głównym przedmiotem kultu w monasterze pozostawały relikwie jego założyciela.
Po 1918 klasztor został zamknięty przez władze radzieckie. Przełożony wspólnoty, archimandryta Eugeniusz (Trofimow), został rozstrzelany, inni mnisi zmuszeni do wyjazdu z klasztoru. Budynki pełniły następnie różne funkcje: więzienia, koszar, domu inwalidów, sowchozu, szpitala psychiatrycznego.
W 1997 Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał część budynków monasterskich i reaktywował wspólnotę.