Montpellier
Montpellier (ⓘ, oksyt. Montpelhièr) – miasto i gmina na południu Francji w odległości 10 km od wybrzeża Morza Śródziemnego, nad rzeką Lez, w regionie Oksytania, w departamencie Hérault.
miasto i gmina | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Region | |||||
Departament | |||||
Okręg | |||||
Kod INSEE |
34172 | ||||
Powierzchnia |
56,88 km² | ||||
Wysokość |
56 m n.p.m.[1] | ||||
Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
5300 os./km² | ||||
Kod pocztowy |
34000 | ||||
Położenie na mapie Hérault | |||||
Położenie na mapie Francji | |||||
Położenie na mapie Oksytanii | |||||
43°36′N 3°53′E/43,600000 3,883333 | |||||
Strona internetowa |
Historia edytuj
Montpellier powstało w 737 r. po połączeniu dwóch wiosek i nosiło wówczas nazwę Mons pessulanus albo Pessulus. W XI wieku rozwinęło się dzięki handlowi ze Wschodem i stało się ważnym punktem etapowym na szlaku pielgrzymkowym do Santiago de Compostela. W 1141 r. uzyskało prawa miejskie.
We wczesnym średniowieczu pobliskie miasto, Maguelone, siedziba biskupstwa, było największą osadą w tym rejonie. Napady piratów prawdopodobnie zmusiły mieszkańców do przeniesienia się w głąb lądu, na miejsce obecnego Montpellier. Miasto nie ma więc, jako jedno z niewielu francuskich miast, korzeni sięgających czasów Rzymian. Montpellier stało się własnością królów Aragonii w wyniku małżeństwa Piotra II Aragońskiego z Marią z Montpellier. Po śmierci Jakuba I Zdobywcy w 1276 r. Montpellier przypadło w udziale jego młodszemu synowi Jakubowi jako część Królestwa Majorki. W 1349 r. Jakub III z Majorki sprzedał miasto królowi Francji Filipowi VI, za 120 tys. dukatów, aby pozyskać fundusze do walki z Piotrem IV Aragońskim. W XVI wieku miasto było silnym ośrodkiem protestantyzmu.
Montpellier, miasto o tradycjach uniwersyteckich (wydział medycyny, pierwszy we Francji, założono tu w 1221 r.), w ciągu ostatnich 60 lat przekształciło się w wielki ośrodek gospodarczy. Aglomeracja rozszerza się bardzo szybko: zespoły uniwersyteckie i instytuty badawcze mieszczą się na północy; na południu skupione są zakłady przemysłowe. Na zachodzie ulokowały się dzielnice rezydencjalne. Na wschodzie nowa dzielnica Polygone jest ośrodkiem administracyjnym i handlowym (postmodernistyczne założenie urbanistyczno-architektoniczne Antigone).
Klimat edytuj
Średnia dzienna temperatura najwyższa jest w lipcu (23,4 °C), natomiast najniższa w styczniu (7,1 °C). Liczba dni z opadami podobna jest przez cały rok i waha się od 2 do 6 dni w ciągu miesiąca[3].
Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnie temperatury w dzień [°C] | 11,5 | 12,8 | 15,5 | 17,6 | 21,3 | 25,6 | 28,9 | 28,4 | 24,8 | 20,1 | 14,9 | 12,3 | |
Średnie dobowe temperatury [°C] | 7,1 | 8,2 | 10,5 | 12,8 | 16,6 | 20,4 | 23,4 | 23,1 | 19,7 | 15,5 | 10,6 | 8,0 | |
Średnie temperatury w nocy [°C] | 2,7 | 3,6 | 5,5 | 8,0 | 11,8 | 15,1 | 17,9 | 17,8 | 14,5 | 10,9 | 6,2 | 3,8 | |
Średnia liczba dni z opadami | 6 | 4 | 5 | 6 | 5 | 4 | 2 | 3 | 4 | 6 | 5 | 5 | 55 |
Źródło: Norwegian Meteorological Institute and Norwegian Broadcasting Corporation[3] 2016-06-09 |
Demografia edytuj
Według danych na rok 2002 gminę zamieszkiwało 230 000 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 3 657 osób/km² (wśród 1545 gmin Langwedocji-Roussillon Montpellier plasuje się na 1. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 41.).
Zabytki edytuj
- gotycka katedra pw. św. Piotra
Nauka edytuj
Od 1160 r. działa w Montpellier wyższa szkoła prawnicza, a w 1180 r. powołano do życia uniwersytet. W latach 30. XVI wieku ukończył tu studia astrolog, lekarz powołany później na dwór Katarzyny Medycejskiej – Nostradamus (właściwie Michel de Nostre-Dame, 1503–1566), a także pisarz, lekarz i humanista François Rabelais (1484–1553).
Edukacja edytuj
Sport edytuj
Miasta partnerskie edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Montpellier, Languedoc-Roussillon (France). Norwegian Meteorological Institute and Norwegian Broadcasting Corporation 2007-2015. [dostęp 2016-06-09]. (ang.).
- ↑ INSEE, Statistiques locales – Montpellier: Commune 2022 – Population municipale 2020 [online] .
- ↑ a b Norwegian Meteorological Institute and Norwegian Broadcasting Corporation 2007-2015: Montpellier, Languedoc-Roussillon (France). [dostęp 2016-06-07]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona miasta
- Źródło danych: Francuski urząd statystyczny. (fr.).