Wikipedia

Morderstwo Meredith Kercher

Morderstwo Meredith Kercher – zabójstwo brytyjskiej studentki, które miało miejsce 1 listopada 2007 w Perugii we Włoszech. Początkowo prokurator twierdził, że Meredith zginęła podczas gry seksualnej, która wymknęła się spod kontroli[1]. Kercher zadano 40 ran kłutych nożem[2]. Mieli w niej brać udział zarówno Kercher, jak i Knox, Sollecito i Guede, oskarżeni później o morderstwo[1].

Morderstwo Meredith Kercher
Ilustracja
Amanda Knox – jedna z podejrzanych
Państwo

 Włochy

Region

 Umbria

Miejsce

Via della Pergola 7, Perugia

Data

1 listopada 2007

Typ ataku

atak nożem

Sprawca

Rudy Guede (podejrzewani byli również Raffaele Sollecito i Amanda Knox)

Motyw

seksualny

Położenie na mapie Umbrii
Mapa konturowa Umbrii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Perugia”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Perugia”
Ziemia43°06′53,3″N 12°23′29,0″E/43,114800 12,391400
Multimedia w Wikimedia Commons

Zabójcą okazał się Hermann Guede, który został skazany za napaść na tle seksualnym i morderstwo Kercher. Otrzymał obniżony po apelacji wyrok 16 lat pozbawienia wolności. Raffaele Sollecito, włoski student, i Amanda Knox, amerykańska studentka, która dzieliła mieszkanie z Kercher, również zostali skazani za napaść na tle seksualnym i morderstwo. 3 października 2011 Amanda Knox i Raffaele Sollecito zostali uniewinnieni przez włoski sąd. 26 marca 2013 najwyższy sąd karny Włoch uchylił wyrok sądu apelacyjnego, który uniewinnił Knox i Sollecito[3]. Ponowny proces przed sądem apelacyjnym we Florencji rozpoczął się 30 września 2013. Podczas tego procesu Amanda Knox przebywała w USA[4]. 30 stycznia 2014 Knox i Sollecito zostali uznani za winnych. Knox została skazana na 28,5 lat więzienia, Sollecito otrzymał 25 lat. Prawnik Knox, Luciano Ghirga, stwierdził, że planuje ona odwołanie się do Sądu Najwyższego Włoch[5]. W marcu 2015 Knox i Sollecito zostali ostatecznie uniewinnieni przez sąd najwyższej instancji Włoch, Sąd Kasacyjny[6][7][8].

Meredith Kercher edytuj

Meredith Susanna Cara Kercher, znana dla przyjaciół jako „Mez”, urodziła się 28 grudnia 1985[9] w Southwark w Londynie, mieszkała w Coulsdon, Surrey[10]. Córka Johna i Arline Kercher, miała dwóch braci: Lyle’a i Johna oraz siostrę Stephanie[11]. Studiowała na wydziale europejskim Uniwersytetu w Leeds[12]. Przebywała we Włoszech w ramach unijnego programu wymiany studentów Erasmus[13]. Na krótko przed śmiercią pojawiła się w teledysku do piosenki Kristiana Leontiou’a „Some Say”[14].

Do Perugii przyjechała w sierpniu 2007 i wynajęła pokój w mieszkaniu, które dzieliła z dwiema włoskimi studentkami. We wrześniu dołączyła do nich Amanda Knox[15]. Pogrzeb Meredith Kercher odbył się 14 grudnia 2007 w Croydon Parish Church[16]. Uniwersytet Leeds pośmiertnie przyznał jej stopień naukowy[17].

Osoby oskarżone o morderstwo edytuj

Rudy Guede edytuj

Rudy Hermann Guede (ur. 26 grudnia 1986[18], Abidżan, Wybrzeże Kości Słoniowej[19]) miał 20 lat, kiedy doszło do morderstwa. Matka porzuciła go, gdy był jeszcze małym dzieckiem i wraz z ojcem, Pacomem Rogerem Guedem, zamieszkał na początku lat 90. w Perugii[19]. Kiedy miał 16 lat, został porzucony przez ojca i przygarnięty przez Paolo Caporaliego, który był lokalnym biznesmenem i sponsorem drużyny koszykarskiej, dla której Rudy grał w sezonie 2004–2005 (młodzieżówka)[19]. Często przebywał w Mediolanie (jego ciotka mieszkała w pobliskim Lecco) pracując w tamtejszych barach, od czasu do czasu wracając do Perugii[19].

Amanda Knox edytuj

Amanda Marie Knox (ur. 9 lipca 1987, Seattle, Waszyngton) w trakcie morderstwa Kercher miała 20 lat[20]. Córka Eddy Mellas, nauczycielki matematyki i Curta Knoxa, wicedyrektora finansowego firmy Macy’s; para rozwiodła się, kiedy Knox była jeszcze dzieckiem[20]. Ma trzy młodsze siostry: Deannę, Delaney i Ashley[20] Na uniwersytecie w Perugii zamierzała przez rok studiować włoski, niemiecki i literaturę[15]. Razem z Kercher mieszkała w domku przy Via della Pergola[21]. Knox poznała Raffaelego Sollecito 25 października 2007 podczas koncertu muzyki poważnej i została jego dziewczyną[20].

Raffaele Sollecito edytuj

Raffaele Sollecito (ur. 26 marca 1984, Giovinazzo, Bari, Włochy) miał 23 lata, kiedy doszło do morderstwa. Był studentem informatyki na uniwersytecie w Perugii[21], ukończył go, oczekując na proces w więzieniu. W trakcie śledztwa okazało się, że Sollecito posiada kolekcję noży[12].

Okoliczności morderstwa edytuj

Ciało Meredith Kercher znaleziono krótko po morderstwie. Policja znalazła nóż w mieszkaniu Raffaele Sollecito. Na nożu znajdowały się ślady krwi Amandy Knox. Patolog stwierdził, że Kercher umierała długo i cierpiała przed śmiercią[22]. Mieszkanie, w którym mieszkała Kercher, wynajmowała także Amanda Knox.

Sąsiadka Kercher zeznała, że wieczorem 1 listopada 2007 usłyszała „mrożący krew w żyłach krzyk” oraz usłyszała odgłosy co najmniej dwóch osób biegnących w różnych kierunkach. Sędzia Paolo Micheli określił ją jako „wyjątkowo wiarygodnego” świadka, jednak jej dom ma podwójne okna[23]. Na miejscu zbrodni policja znalazła ślady DNA Rudy Guede[1].

Następnego dnia policja pojawiła się pod domem Knox i Kercher, żeby wyjaśnić sprawę dwóch telefonów znalezionych w pobliżu przez sąsiadów. Później okazało się, że należały one do ofiary. Amanda Knox i Raffaele Sollecito stali przed domem, gdy policja przybyła na miejsce[24].

Proces edytuj

Rudy Guede bezpośrednio po morderstwie uciekł do Niemiec. Tam został aresztowany i przekazany włoskiemu wymiarowi sprawiedliwości. Prokurator utrzymywał, że Guede i Sollecito przytrzymywali siłą Kercher, zaś Knox podcinała jej gardło i zadawała rany kłute. Sąd pierwszej instancji skazał Guede na 30 lat więzienia. Wyrok zmniejszono później do 16 lat[22].

Proces wobec Amandy Knox i Raffaele Sollecito, który toczył się dwukrotnie, miał charakter poszlakowy. Oskarżenie Amandy Knox opierało się na znalezionych próbkach DNA i śladach krwi znalezionych na nożu, którym zamordowano Meredith Kercher[1]. Ślady DNA miały być zgodne z DNA Amandy i Raffaele. Na tej podstawie sąd skazał Amandę na 28,5 lat więzienia, a Raffaele na 25 lat. Niezależni eksperci podali w wątpliwość wiarygodność badań szczątkowego DNA, przez co uniewinniono podejrzanych[1]. Oskarżyciele zapowiedzieli odwołanie do Sądu Najwyższego. Podjęto decyzję sądzenia Amandy zaocznie, która zaraz po uwolnieniu wróciła do rodzinnego Seattle. Sąd pierwszej instancji skazał w 2009 roku Amandę Knox na 26 lat więzienia, a Raffaele Sollecito na 25 lat za napaść seksualną i morderstwo[22].

Wyrok uchylono w 2011. Do apelacji doszło w wyniku znalezienia błędów popełnionych podczas śledztwa. W wyniku ponownego śledztwa okazało się, że popełniono 54 błędy[22]. Po uniewinnieniu przeprowadzono sondaż wśród Włochów, według których Knox i Sollecito byli winni morderstwa[1].

W styczniu 2014 Knox i Sollecito zostali skazani na kary więzienia (Knox – 28,5 lat, Sollecito – 25 lat).

27 marca 2015 odbyło się posiedzenie sądu, w którym uniewinniono Knox i Sollecito od wszelkich zarzutów. Podczas posiedzenia sądu, Amanda Knox znajdowała się w Seattle. Jednocześnie Sąd Najwyższy skazał Knox na 3 lata więzienia za pomówienie właściciela baru w Perugii. Sąd uznał, że Amanda Knox odbyła już karę podczas pobytu w więzieniu[1].

Popularność Amandy Knox edytuj

Podczas procesu sądowego media zainteresowały się Amandą Knox. W ciągu czterech lat media śledziły każdy szczegół jej życia. Dziennikarze komentowali każdy jej gest, strój, w którym pojawiała się na sali sądowej. Media spekulowały, że Amanda Knox ma podwójną osobowość. Jako dowód przedstawiono ubiór Knox – pewnego dnia włożyła koszulkę z napisem „All you need is love”, zaś w kolejnym słała lodowate spojrzenie, ubrana w czarną bluzę[1]. 27 marca 2015 na salę sądową przyszło ponad 400 dziennikarzy z całego świata. Amerykańskie media podawały, że Amanda Knox jest ofiarą włoskiego sądownictwa, zaś brytyjskie i włoskie uważały, że Amanda Knox jest winna morderstwa[25]. Nazwisko Knox było tego dnia jednym z najpopularniejszych haseł wpisywanych w wyszukiwarce Google[1].

W kwietniu 2013 Amanda Knox wydała książkę „Waiting to be heard” (tłum. „Czekając na wysłuchanie”). Wpływy z książek przeznaczyła na spłatę zadłużenia zaciągniętego na wynajęcie adwokatów[25].

Na podstawie historii Amandy Knox powstały dwa filmy fabularne: „Oskarżona Amanda Knox” (2011)[26] i „Twarz Anioła” (2014)[27], a także film dokumentalny "Amanda Knox" (2016)[28].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i Monika Rębała: Zaskakujący wyrok: Amanda Knox ostatecznie uniewinniona z zarzutu zabójstwa. swiat.newsweek.pl, 2015-03-28. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
  2. ↑ Morderstwo Meredith Kercher. Knox ponownie stanie przed włoskim sądem?. wprost.pl, 2015-03-25. [dostęp 2016-03-02]. (pol.).
  3. ↑ Byron Acohido & Eric J. Lyman: Amanda Knox's lawyer: 'She's ready to fight'. USA Today. [dostęp 2014-09-15]. (ang.).
  4. ↑ Meredith Kercher murder: Amanda Knox retrial opens. BBC News. [dostęp 2014-09-15]. (ang.).
  5. ↑ Gilles Castonguay: Italy Court Finds Amanda Knox Guilty of Murder of U.K. Student in Retrial. The Wall Street Journal. [dostęp 2014-09-15]. (ang.).
  6. ↑ Ben Mathis-Lilley. Amanda Knox Guilty Verdict Overturned by Italy's Highest Court. „Slate”, March 27 2015. ISSN 1091-2339. [dostęp 2015-06-23]. (ang.). 
  7. ↑ Elahe Izadi, Peter Holley. Following acquittal, tearful Amanda Knox says she is ‘incredibly grateful’. „The Washington Post”, 2015-03-27. ISSN 0190-8286. [dostęp 2015-06-23]. (ang.). 
  8. ↑ Stephanie Kirchgaessner in Rome: Meredith Kercher murder: Amanda Knox and Raffaele Sollecito acquitted. the Guardian. [dostęp 2015-06-23].
  9. ↑ Ryan Parry: Meredith Kercher’s family break their dignified silence: 'We are living a nightmare'. Daily Mirror, 2009-12-06. Cytat: Źródło wspomina o urodzinach Kercher przypadających 28 grudnia i mówi, że miała 21 lat, kiedy zmarła w listopadzie 2007 roku, co daje datę 28 grudnia 1985
  10. ↑ Rosa Silverman: Knox killer theory is absurd says former lover. The Independent, 2009-12-11.
  11. ↑ Richard Owen: Morderstwo Meredith Kercher: wyrok. The Times, 2008-10-31.
  12. ↑ a b Richard Owen: Meredith bała się „dziwnych mężczyzn” sprowadzanych przez współlokatorkę. The Times, 2007-11-13.
  13. ↑ Mateusz Aleksandrowicz: Amerykańskie media wciąż piszą o skazanej Amandzie Knox. 2009-12-08.
  14. ↑ Nick Pisa: The eerie pop music video starring murdered Meredith Kercher shot just weeks before her brutal death. Daily Mail, 2009-06-08.
  15. ↑ a b Piotr Kowalczuk: Czy ten anioł mógł zabić?. Newsweek, 2010-08-21.
  16. ↑ Gemma Wheatley: Meredith laid to rest. Croydon Guardian, 2007-12-14.
  17. ↑ Duncan Kennedy: Why did Amanda Knox murder Meredith Kercher?. BBC News, 2009-12-04.
  18. ↑ Rudy, il barone con la passione del basket. Quotidiano.net, 2007-11-20. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-14)].
  19. ↑ a b c d Richard Owen: Rudy Guede: engaging drifter who boasted ‘I will drink your blood’. Times Online, 2008-10-28.
  20. ↑ a b c d Kristi Oloffson: Amanda Knox, Convicted of Murder in Italy. Time, 2009-12-04. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-09)].
  21. ↑ a b Joanna Woźniczko-Czeczott: Tajemnica Amandy Knox. Przekrój, 2009-04.
  22. ↑ a b c d Krwawy mord podczas orgii. Amanda Knox uniewinniona!. nasygnale.pl, 2011-10-04. [dostęp 2016-03-02]. (pol.).
  23. ↑ John Hooper: Tajemnica śmierci Meredith Kercher. The Guardian, 2009-02-10.
  24. ↑ Piotr Kowalczuk: Lucyferka do apelacji. Polityka.pl, 2010-11-13.
  25. ↑ a b Monika Rębała: Zaskakujący wyrok: Amanda Knox ostatecznie uniewinniona z zarzutu zabójstwa (strona druga). swiat.newsweek.pl, 2015-03-28. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
  26. ↑ Oskarżona Amanda Knox. [dostęp 2016-02-27].
  27. ↑ „Twarz anioła”. Fala hejtu przed premierą filmu o Amandzie Knox. [dostęp 2016-02-27].
  28. ↑ Współczesne polowanie na czarownice. Netflix wypuścił dokument „Amanda Knox”. Newsweek Polska. [dostęp 2016-11-20].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Morderstwo_Meredith_Kercher&oldid=70872482”