Morena niwalna rzeźba powierzchni terenu powstała wskutek niszczącej i budującej działalności pól firnowych i długo leżącego zamarzniętego śniegu[1]. Jest to wał w kształcie podkowy, czasem przybierający kształt pagórka, okalający od dołu stożek usypiskowy. Przeważnie powstaje powyżej kopalnych lodowców gruzowych, związana jest z postglacjalną działalnością stoków. Powstaje wskutek erozji niwalnej przez nagromadzanie na przedpolu kotła materiału skalnego wynoszonego przez wodę w miarę topnienia zamarzniętego śniegu[2].

Erozja niwalna prowadzi do powstawania zagłębień, które następnie wypełnia woda z roztopów, tworząc małe stawki.

Przypisy edytuj

  1. Flis Jan: Szkolny słownik geograficzny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1986. ISBN 83-020-0870-2.
  2. Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski: Słownik geologii dynamicznej. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985. ISBN 83-220-0196-7.

Bibliografia edytuj

  • Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.