Muhammad I (Nasrydzi)
Muhammad I, właśc. Muhammad ibn Jusuf ibn Nasr (ur. ?, zm. 1273) – od 1237 emir emiratu Grenady, później od 1246 uznał się za wasala Kastylii. Założył dynastii Nasrydów i ustanowił swą siedzibą Alhambrę[1]. Pod koniec panowania próbował uniezależnić swoją władzę od Kastylii, na przykład popierając w 1264 rewoltę Mudeharów.
.jpg) Muhammad I w czerwonej tunice i z czerwoną tarczą | |
| emir Grenady | |
| Okres |
od 1238[1] |
|---|---|
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci |
1273 |
| Miejsce spoczynku | |
Kolejnym emirem został jego syn Muhammad II.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wielka Historia Świata 2005 ↓, s. 261.
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 109. ISBN 83-04-04403-X.
- Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005. ISBN 83-85719-89-X.