Musculus stipitogalealis
Musculus stipitogalealis[1], mięsień 0mx7[1] – mięsień wchodzący w skład głowy i aparatu gębowego owadów.
Jeden z mięśni szczękowych. Zasadniczo początek swój bierze na bocznej ścianie pieńka, nasadowo w stosunku do głaszczków szczękowych, a punkt zaczepu leży na podstawowej krawędzi żuwki zewnętrznej[1].
Mięsień ten unerwia jeden z 4 końcowych nerwów motorycznych, odchodzących od nerwu szczękowego[2].
U górczyków mięsień ten dzieli się na dwie wiązki: jedna bierze początek na bocznej ściance listewki pieńka, a druga na bocznej ścianie pieńka, pomiędzy punktami przyczepu wiązek musculus tentoriostipitalis posterior. Punkt zaczepu leży nasadowo-bocznie, na wewnętrznej powierzchni żuwki zewnętrznej[1].
U motyli z kladu Myoglossata najprawdopodobniej właśnie z tych mięśni rozwinęło się wewnętrzne umięśnienie ssawki, czyli haustellum[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Benjamin Wipfler, Ryuichiro Machida, Bernd Müller, Rolf G. Beutel. On the head morphology of Grylloblattodea (Insecta) and the systematic position of the order, with a new nomenclature for the head muscles of Dicondylia. „Systematic Entomology”, 2011. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2010.00556.x.
- ↑ H. Steinmann. A Comparative Anatomy of the Insect Head II. Muscles and Nerves of the Regio mandibularis and R. maxillaris. „Folia Entomologica Hungarica”. 23 (8), 1970.
- ↑ Lepidoptera, Moths and Butterfiles. Vol 2: Morphology, Physiology, and Development. Niels P. Kristensen (red.). Berlin, Nowy Jork: Walter de Gruyter & Co., 2003, s. 56, seria: Handbook of Zoology.