Mykyta Bura (ur. 18 kwietnia 1896 w Oleksinie Wielkim w pow. Równe, zm. 6 czerwca 1985 r. w Kanadzie[1]) – ukraiński polityk, pedagog, poseł na Sejm III, IV i V kadencji w II RP.

Mykyta Bura
Ilustracja
Mykyta Bura w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1896
Oleksin Wielki

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1985
Kanada

Poseł na Sejm IV kadencji (II RP)
Okres

od 1935
do 1938

Przynależność polityczna

brak danych

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie chłopskiej. W 1920 ukończył studia pedagogiczne. Rolnik, właściciel 12-hektarowego gospodarstwa rolnego we wsi Horodek na Polesiu. W czasie I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej, następnie w Armii Halickiej. W latach 1920–1924 był nauczycielem w szkole powszechnej w powiecie rówieńskim. Od 1922 pracował społecznie w samorządzie gminnym i powiatowym, był wójtem i radnym gminy Równe. Członek Wydziału Powiatowego w Równym i delegat do Rady Wojewódzkiej, radca Wołyńskiej Izby Rolniczej.

Sekretarz i od 1930 prezes Zarządu Okręgowego Wołyńskiego Zjednoczenia Ukraińskiego w Równym.

Poseł III, IV i V kadencji Sejmu, uzyskał mandat:

  • w 1930 z listy nr 1, okręg wyborczy nr 57 (Łuck)
  • w 1935 i 1938 w okręgu wyb. nr 59 (Równe)

Był członkiem klubów: od 1930 BBWR; od 1935 brak danych; od 1938 Ukraińskiej Reprezentacji Wołynia (wiceprezes). Pracował w komisjach: 1930 komunikacyjnej (z-ca członka), do walki z drożyzną; od 1935 administracyjno-samorządowej (od grudnia 1936), rolnej, zdrowia publicznego i opieki społ. (do grudnia 1936); od 1938 rolnej. W 1928–1930 zastępca posła z listy nr 1 w okręgu wyb. nr 57 (Łuck). W Sejmie IV kadencji w czerwcu 1938 wybrany do specjalnej komisji ds. aprowizacji.

Po wybuchu II wojny światowej znalazł się w Związku Sowieckim, Dzięki zabiegom polskich władz emigracyjnych, które rozważały jego kandydaturę na członka Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej opuścił ten kraj z Armią Andersa i w sierpniu 1943 został przewieziony samolotem do Wielkiej Brytanii. Planowano wykorzystanie go do proklamacji propolskiej deklaracji jako przedstawiciela Ukraińców z ziemi "halicko-wołyńskich", a pomysł włączenia go do Rady Narodowej w różnej formie był podtrzymywany do końca wojny[2].

Do 1948 przebywał w Londynie, następnie w Kanadzie.

Przypisy edytuj

  1. (Не)відомі волиняни: Микита Бура [online], Хроніки Любарта, 27 marca 2019 [dostęp 2020-03-23].
  2. Roman Wysocki W poszukiwaniu modelu narodowościowej reprezentacji. Sprawa udziału przedstawicieli ukraińskich w pracach Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1939-1945, w: Depozyt Niepodległości. Rada Narodowa Rzeczpospolitej Polskiej na uchodźstwie (1939-1991), wyd. Adam Marszałek, Toruń 2018, s. 96 98, 99, 106, 112, 113

Bibliografia edytuj

  • Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny, T. 1, A-D, red. naukowa Andrzej Krzysztof Kunert, Warszawa 1998.