Myotragus
Myotragus – rodzaj wymarłych ssaków parzystokopytnych z rodziny wołowatych (Bovidae) obejmująca gatunki zasiedlające od wczesnego pliocenu do holocenu balearskie wyspy Majorka i Minorka[1][2].
| Myotragus | |
| Bate, 1909 | |
| Okres istnienia: pliocen–holocen | |
 Czaszka M. balearicus | |
 Rekonstrukcja M. balearicus | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj |
Myotragus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Myotragus balearicus Bate, 1909 | |
Systematyka edytuj
Kontynentalni przodkowie Myotragus zasiedlili Baleary około 5,7–5,35 milionów lat temu, podczas kryzysu messyńskiego. Wraz z upływem czasu w ośrodkowym układzie nerwowym Myotragus zachodziły zmiany ewolucyjne, widoczne między innymi w spadku względnej wielkości mózgu i spadku wielkości narządów zmysłowych. Zmiany wynikały z potrzeb dostosowania się zwierząt do specyfiki wyspiarskiego ekosystemu, który charakteryzował się ograniczeniem zasobów troficznych i brakiem zagrożenia ze strony drapieżników[1][3]. Myotragus nie wyginęły na skutek zmian klimatycznych, lecz w rezultacie kolonizacji wysp przez ludzi[4].
Wyniki badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b wskazały pokrewieństwo z owcami (Ovis) i kozłowatymi z rodzaju Budorcas[2].
Do rodzaju Myotragus zaliczane są gatunki[3]:
- M.kopperi
- M. batei (synonim: M. binigausensis)
- M. balearicus
- Myotragus antiquus
- Myotragus palomboi
W opracowaniach naukowców pojawiają się opinie, że takson powinien obejmować tylko gatunki żyjące w górnym pliocenie i holocenie, a dla gatunków występujących wcześniej winien zostać utworzony odrębny takson. Tak rozumiany Myotragus (sensu stricto) obejmowałby tylko[3]:
- M. kopperi
- M. batei (synonim: M. binigausensis)
- M. balearicus
Pierwsze pojedyncze kopalne ślady istnienia Myotragus odkryła w 1909 roku brytyjska paleontolożka Dorothea Bate. Odkrytemu i opisanemu kilkadziesiąt lat później gatunkowi Myotragus batei naukowcy nadali epitet gatunkowy będący eponimem mającym na celu upamiętnienie jej dokonań naukowych[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Meike Köhler, Salvador Moyà-Solà. Reduction of Brain and Sense Organs in the Fossil Insular Bovid Myotragus. „Brain, Behavior & Evolution”. 63 (3), s. 125–140, 2004. S. Karger AG, Basel. DOI: 10.1159/000076239. (ang.).
- ↑ a b Carles Lalueza-Fox, Beth Shapiro, Pere Bover, Josep Antoni Alcover i inni. Molecular phylogeny and evolution of the extinct bovid Myotragus balearicus. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 25 (3), s. 501–510, 2002. Elsevier. (ang.).
- ↑ a b c Maria Rita Palombo, Pere Bover, Andrea M.F. Valli, Josep Antoni Alcover. The Plio-Pleistocene endemic bovids from the Western Mediterranean islands: knowledge, problems and perspectives. „Hellenic Journal of Geosciences”. 41, s. 153–162, 2006. University of Athens. ISSN 1105-0004. (ang.).
- ↑ Alexandra Van Der Geer, George Lyras, John De Vos, Michael Dermitzakis: Evolution of Island Mammals: Adaptation and Extinction of Placental Mammals. John Wiley & Sons, 2010, s. 496. ISBN 978-1-4051-9009-1.
- ↑ Karolyn Shindler: Discovering Dorothea: the Life of the Pioneering Fossil-Hunter. Londyn: Harper Collins, 2005, s. 390. ISBN 0-00-257138-2.