NGC 1788

NGC 1788 – mgławica refleksyjna znajdująca się w konstelacji Oriona w odległości około 1300 lat świetlnych. Została odkryta 1 lutego 1786 roku przez Williama Herschela.

NGC 1788

Mgławica refleksyjna NGC 1788 (ESO)
Odkrywca	William Herschel
Data odkrycia	1 lutego 1786
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Orion
Typ	mgławica refleksyjna
Rektascensja	05h 06m 53,2s
Deklinacja	–03° 20′ 28″
Odległość	1300 ly
Jasność pozorna mgławicy	+9m
Rozmiary kątowe	5' × 3'
Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
LBN 916, Ced 40

Mgławica NGC 1788 została ukształtowana przez potężne wiatry oraz światło otaczających ją gwiazd gwiazdozbioru Oriona, od których wydaje się być odizolowana. W świetle widzialnym niewiele gwiazd powstających w tej mgławicy jest widoczna. Są one bowiem ukryte w otaczających je pyłowych kokonach. Najjaśniejsza z gwiazd mgławicy, HD 293815, jest widoczna tuż powyżej środka zdjęcia oraz powyżej wyraźnego, ciemnego pasa przecinającego mgławicę.

Gwiazdy znajdujące się w tym rejonie są bardzo młode, w średnim wieku miliona lat. Najstarsze z nich znajdują się po lewej stronie czerwonego pasa zjonizowanego wodoru, te średnie w środku mgławicy, oświetlając ją tworząc równocześnie małą gromadę. Najmłodsze gwiazdy, wciąż skrywane w pyłowych kokonach znajdują się bliżej prawej strony. Takie uporządkowanie gwiazd według wieku wskazuje, że przez mgławicę przemieszczała się fala, która zainicjowała procesy formowania nowych gwiazd pochodząca od masywnych gwiazd Oriona.

Zobacz też

• Lista obiektów NGC

Linki zewnętrzne

• Kosmiczny nietoperz
• NGC 1788 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
• NGC 1788 w bazie SIMBAD (ang.)