NGC 2419
NGC 2419 (również Intergalaktyczny Wędrowiec[2] lub GCL 12) – gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Rysia. Odkrył ją William Herschel 31 grudnia 1788 roku[3].
 Gromada kulista NGC 2419 i jej otoczenie (zdj. Mount Lemmon SkyCenter) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
31 grudnia 1788 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
kulista, II |
| Rektascensja |
07h 38m 08,5s |
| Deklinacja |
+38° 52′ 57″ |
| Odległość | |
| Jasność obserwowana | |
| Rozmiar kątowy |
4,6' |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Jasność absolutna | |
| Liczba gwiazd |
~ 900 tys. |
| Alternatywne oznaczenia | |
| GCL 12 | |
Wyróżnia się spośród innych gromad kulistych Galaktyki tym, że znajduje się na jej dalekich peryferiach – jej odległość od centrum Galaktyki to 293,2 tys. lat świetlnych, zaś od Słońca dzieli ją około 269,4 tys. lat świetlnych[1]. Należy do niej około 900 tysięcy gwiazd, dlatego mimo znacznej odległości gromada jest relatywnie jasna[4]. Astronomowie spekulują, czy NGC 2419 nie ma podobnego pochodzenia jak Omega Centauri i czy jak ona nie jest jądrem odartej z gwiazd galaktyki karłowatej[4]. Wykazano, że gromada, mimo oddalenia od centrum Drogi Mlecznej, istotnie wokół niej krąży[4]. Znajdzie się najbliżej niej za około trzy miliardy lat[4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d William E. Harris: Katalog gromad kulistych Drogi Mlecznej 1996 (rewizja 2010). [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Katalog Caldwella. W: Marek Substyk: Atlas nieba 2000.0. Warszawa: AstroCD, Sylwia Substyk, s. 22. ISBN 978-83-932019-3-8.
- ↑ Courtney Seligman: NGC 2419. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-06-06]. (ang.).
- ↑ a b c d Kamil Złoczewski: Kosmos. Ryś i Tarcza. T. 79. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 22. ISBN 978-83-252-2119-5.
Linki zewnętrzne edytuj
- NGC 2419 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 2419 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 2419 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)