Sezon NHL 2008/2009 – 92 sezon gry National Hockey League, a 91 jej działalności. Pierwsze mecze sezonu odbyły się 4 października 2008 roku. Sezon zasadniczy zakończył się 12 kwietnia 2009 roku. Walka o Puchar Stanleya rozpoczęła się 15 kwietnia a zakończyła 12 czerwca 2009.Puchar Stanleya zdobyła drużyna Pittsburgh Penguins. 57 Mecz Gwiazd odbył się w dniu 25 stycznia 2009 w Montrealu.

NHL 2008/2009
2007/2008 2009/2010
Szczegóły
Państwo

 Stany Zjednoczone
 Kanada

Liczba zespołów

30

Runda zasadnicza
Termin

4 października 2008 - 12 kwietnia 2009

Liczba kolejek

82

Liczba meczów

1230

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Detroit Red Wings
Konferencja Wschodnia: Pittsburgh Penguins

Najskuteczniejszy zawodnik

Jewgienij Małkin (Pittsburgh Penguins)

Runda finałowa
Liczba meczów

85

Zwycięzca

Pittsburgh Penguins

2. miejsce

Detroit Red Wings

MVP

Jewgienij Małkin (Pittsburgh Penguins)

Wydarzenia przedsezonowe edytuj

NHL Entry Draft 2008 edytuj

Osobny artykuł: NHL Entry Draft 2008.

W dniach 2021 czerwca 2008 w hali Scotiabank Place w kanadyjskim mieście Ottawa w stanie Ontario odbył się 46 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Kanadyjczyk Steven Stamkos przez klub Tampa Bay Lightning, z numerem drugim Kanadyjczyk Drew Doughty przez Los Angeles Kings, a z numerem trzecim Amerykanin Zach Bogosian przez Atlanta Thrashers[1].

Salary cap edytuj

26 czerwca 2008 roku liga NHL poinformowała, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2008/2009 wyniesie 56,7 mln dolarów[2].

Sezon regularny edytuj

NHL Winter Classic 2009 edytuj

Ponownie po inauguracji w roku 2008 odbył się 1 stycznia 2009 na otwartym stadionie mecz w ramach NHL Winter Classic. Miejscem meczu był baseballowy stadion Wrigley Field w Chicago. Zmierzyły się drużyny Chicago Blackhawks i Detroit Red Wings. Zwyciężyła drużyna z Detroit 6:4 (1:3, 3:0, 2:1).

Tabela końcowa edytuj

Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1   New Jersey Devils 82 51 27 4 244-209 +35 106
2   Pittsburgh Penguins 82 45 28 9 264-239 +25 99
3   Philadelphia Flyers 82 44 27 11 264-238 +26 99
4   New York Rangers 82 43 30 9 210-218 -8 95
5   New York Islanders 82 26 47 9 201-279 -78 61
Dywizja Północno-wschodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1   Boston Bruins 82 53 19 10 274-196 +78 116
2   Montreal Canadiens 82 41 30 11 249-247 +2 93
3   Buffalo Sabres 82 41 32 9 250-234 +16 91
4   Ottawa Senators 82 36 35 11 217-237 -20 83
5   Toronto Maple Leafs 82 34 35 13 250-293 -43 81
Dywizja Południowo-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1   Washington Capitals 82 50 24 8 272-245 +27 108
2   Carolina Hurricanes 82 45 30 7 239-226 +13 97
3   Florida Panthers 82 41 30 11 234-231 +3 93
4   Atlanta Thrashers 82 35 41 6 257-280 -23 76
5   Tampa Bay Lightning 82 24 40 18 210-279 -69 66
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1   Detroit Red Wings 82 51 21 10 295-244 +51 112
2   Chicago Blackhawks 82 46 24 12 264-216 +48 104
3   St. Louis Blues 82 41 31 10 233-233 0 92
4   Columbus Blue Jackets 82 41 31 10 226-230 -4 92
5   Nashville Predators 82 40 34 8 223-233 -10 88
Dywizja Północno-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1   Vancouver Canucks 82 45 27 10 246-220 +26 100
2   Calgary Flames 82 46 30 6 254-248 +6 98
3   Minnesota Wild 82 40 33 9 219-200 +19 89
4   Edmonton Oilers 82 38 35 9 234-248 -14 85
5   Colorado Avalanche 82 32 45 5 199-257 -58 69
Dywizja Pacyficzna
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1   San Jose Sharks 82 53 18 11 257-204 +53 117
2   Anaheim Ducks 82 42 33 7 245-238 +7 91
3   Dallas Stars 82 36 35 11 230-257 -27 83
4   Phoenix Coyotes 82 36 39 7 208-252 -13 79
5   Los Angeles Kings 82 34 37 11 207-234 -27 79
Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, OT – porażki po dogrywce lub rzutach karnych, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = zwycięzca Pucharu Prezydenta     = lider dywizji,     = awans do playoff

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego edytuj

 
Jewgienij Małkin

Zawodnicy z pola[3]

Punkty Gole Asysty +/−
  Jewgienij Małkin 113   Aleksandr Owieczkin 56   Jewgienij Małkin 78   David Krejčí +37
  Aleksandr Owieczkin 110   Jeff Carter 46   Sidney Crosby 70   Blake Wheeler +36
  Sidney Crosby 103   Zach Parise 45   Ryan Getzlaf 66   Pawieł Daciuk +34
  Pawieł Daciuk 97   Ilja Kowalczuk 39   Nicklas Bäckström 66   Travis Zajac +33
  Zach Parise 94   Rick Nash 40   Pawieł Daciuk 65   Duncan Keith +33

Bramkarze[3]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

 
Tim Thomas
Obrony (w %) GAA[4] Shutouty Zwycięstwa
  Tim Thomas .933   Tim Thomas 2.10   Steve Mason 10   Miikka Kiprusoff 45
  Tomáš Vokoun .926   Steve Mason 2.29   Roberto Luongo 9   Jewgienij Nabokow 41
  Craig Anderson .924   Niklas Bäckström 2.33   Niklas Bäckström 8   Cam Ward 39
  Niklas Bäckström .923   Nikołaj Chabibulin 2.33   Jewgienij Nabokow 7   Henrik Lundqvist 38
  Roberto Luongo .920   Roberto Luongo 2.34   Pekka Rinne 7   Niklas Bäckström 37

Play-off edytuj

Rozstawienie edytuj

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna San Jose Sharks zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 117 punktów. Była to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Boston Bruins, Washington Capitals, New Jersey Devils, Detroit Red Wings i Vancouver Canucks.

Konferencja Wschodnia

 
Puchar Stanleya
  1. Boston Bruins – mistrz Dywizji Północno-wschodniej i Konferencji Wschodniej, 116 punktów
  2. Washington Capitals – mistrz Dywizji Południowo-wschodniej, 108 punktów
  3. New Jersey Devils – mistrz Dywizji Atlantyckiej, 106 punktów
  4. Pittsburgh Penguins – 99 punktów (45 zwycięstw)
  5. Philadelphia Flyers – 99 punktów (44 zwycięstwa)
  6. Carolina Hurricanes – 97 punktów
  7. New York Rangers – 95 punktów
  8. Montreal Canadiens – 93 punkty*

*Montreal zakończył sezon z takim samym wynikiem jak Florida Panthers. O wyższej pozycji Montreal zadecydowała większa liczba punktów zdobytych w bezpośrednich pojedynkach.

Konferencja Zachodnia

  1. San Jose Sharks – mistrz Dywizji Pacyficznej i Konferencji Zachodniej, 117 punktów
  2. Detroit Red Wings – mistrz Dywizji Centralnej, 112 punktów
  3. Vancouver Canucks – mistrz Dywizji Północno-zachodniej, 100 punktów
  4. Chicago Blackhawks – 104 punkty
  5. Calgary Flames – 98 punktów
  6. St. Louis Blues – 92 punkty (10 punktów w bezpośrednich spotkaniach)
  7. Columbus Blue Jackets – 92 punkty (3 punkty w bezpośrednich spotkaniach)
  8. Anaheim Ducks – 91 punktów

Drzewko playoff edytuj

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku San Jose Sharks) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

  Ćwierćfinały Konferencji Półfinały Konferencji Finały Konferencji Finał Pucharu Stanleya
                                     
1  Boston Bruins 4     2  Washington Capitols 3  
8  Montreal Canadiens 0     4  Pittsburgh Penguins 4  


2  Washington Capitols 4 Konferencja Wschodnia
7  New York Rangers 3  
    6  Carolina Hurricanes 0  
  4  Pittsbourgh Penguins 4  
3  New Jersey Devils 3  
6  Carolina Hurricanes 4  
4  Pittsburgh Penguins 4   1  Boston Bruins 3
5  Philadelphia Flyers 2     6  Carolina Hurricanes 4  


  W4  Pittsburgh Penguins 4
  Z2  Detroit Red Wings 3
1  San Jose Sharks 2     2  Detroit Red Wings 4
8  Anaheim Ducks 4     8  Anaheim Ducks 3  
2  Detroit Red Wings 4
7  Columbus Blue Jackets 0  
  2  Detroit Red Wings 4
  4  Chicago Blackhawks 1  
3  Vancouver Canucks 4  
6  St. Louis Blues 0   Konferencja Zachodnia
4  Chicago Blackhawks 4   3  Vancouver Canucks 2
5  Calgary Flames 2     4  Chicago Blackhawks 4  

Szczegółowe wyniki spotkań playoff edytuj

Konferencja wschodnia
Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Boston Bruins Montreal Canadiens 4 : 0 16 kwietnia 18 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia 26 kwietnia
4 : 2 5 : 1 3 : 0 3 : 2 D 4 : 2
Washington Capitols New York Rangers 4 : 3 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia
5 : 4D 4 : 1 3 : 2 4 : 3
New Jersey Devils Carolina Hurricanes 3 : 4 16 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23.04 kwietnia 26 kwietnia 28 kwietnia
4 : 3 3 : 4D 4 : 3 3 : 4 D 3 : 1 4 : 3
Pittsburgh Penguins Philadelphia Flyers 4 : 2 17 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia 29 kwietnia 30 kwietnia
4 : 1 2 : 4 4 : 1 1 : 2 4 : 2 2 : 5 2 : 1
Półfinały
Boston Bruins Carolina Hurricanes 3 : 4 1 maja 3 maja 6 maja 8 maja 10 maja 12 maja 14 maja
3 : 4 D2 5 : 3 2 : 4 1 : 0 D 4 : 2 0 : 4 1 : 3
Washington Capitols Pittsburgh Penguins 3 : 4 2 maja 4 maja 5 maja 7 maja 9 maja 11 maja 13 maja
2 : 3 D 3 : 0 2 : 0 4 : 2 1 : 5 1 : 3 1 : 2
Finał
Carolina Hurricanes Pittsburgh Penguins 0 : 4 17 maja 19 maja 22 maja 25 maja 27 maja 29 maja
2 : 7 1 : 3 3 : 2 D 2 : 3 D 7 : 4 0 : 1

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
San Jose Sharks Anaheim Ducks 2 : 4 16 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
0 : 2 2 : 3 4 : 3 0 : 4 3 : 2 D 1 : 4
Detroit Red Wings Columbus Blue Jackets 4 : 0 16 kwietnia 18 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia
4 : 1 4 : 0 4 : 1 6 : 5
Vancouver Canucks St. Louis Blues 4 : 0 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia
2 : 1 3 : 0 3 : 2 3 : 2 D
Chicago Blackhawks Calgary Flames 4 : 2 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
3 : 2 D 3 : 2 2 : 4 4 : 6 5 : 1 4 : 1
Półfinały
Detroit Red Wings Anaheim Ducks 4 : 3 1 maja 3 maja 5 maja 7 maja 10 maja 12 maja 14 maja
3 : 2 3 : 4 3D 1 : 2 6 : 3 4 : 1 1 : 2 4 : 3
Vancouver Canucks Chicago Blackhawks 2 : 4 30 kwietnia 2 maja 5 maja 7 maja 9 maja 11 maja
5 : 3 3 : 6 3 : 1 1 : 2 D 2 : 4 5 : 7
Finał
Detroit Red Wings Chicago Blackhawks 4 : 1 17 maja 19 maja 22 maja 24 maja 27 maja
5 : 2 3 : 2 D 3 : 4 D 6 : 1 2 : 1 D

Finał Pucharu Stanleya

Detroit Red WingsPittsburgh Penguins
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Red Wings Penguins
Mecz numer
1
30.05.2009
Detroit
Joe Louis Arena
3 : 1
(1:1, 1:0, 1:0)
1 : 0 13:38 Brad Stuart
39:02 Johan Franzén
42:46 Justin Abdelkader
18:37 Rusłan Fedotenko

1. Chris Osgood (DET)
2. Jewgienij Małkin (PIT)
3. Darren Helm (DET)
Mecz numer
2
31.05.2009
Detroit
Joe Louis Arena
3 : 1
(0:1, 2:0, 1:0)
2 : 0 24:21 Jonathan Ericsson
30:29 Valtteri Filppula
42:47 Justin Abdelkader
16:50 Jewgienij Małkin 1. Chris Osgood (DET)
2. Valtteri Filppula (DET)
3. Justin Abdelkader (DET)
Mecz numer
3
02.06.2009
Pittsburgh
Mellon Arena
2 : 4
(2:2, 0:0, 0:2)
2 : 1 06:19 Henrik Zetterberg
11:33 Johan Franzén
04:48 Max Talbot
15:57 Kris Letang
50:29 Siergiej Gonczar
59:03 Max Talbot
1. Max Talbot (PIT)
2. Jewgienij Małkin (PIT)
3. Henrik Zetterberg (DET)
Mecz numer
4
04.06.2009
Pittsburgh
Mellon Arena
2 : 4
(1:1, 1:3, 0:0)
2 : 2 18:19 Darren Helm
20:46 Brad Stuart
02:39 Jewgienij Małkin
28:35 Jordan Staal
30:34 Sidney Crosby
34:12 Tyler Kennedy
1. Marc-Andre Fleury (PIT)
2. Sidney Crosby (PIT)
3. Jewgienij Małkin (PIT)
Mecz numer
5
06.06.2009
Detroit
Joe Louis Arena
5 : 0
(1:0, 4:0, 0:0)
3 : 2 13:32 Daniel Cleary
21:44 Valtteri Filppula
26:11 Niklas Kronwall
28:26 Brian Rafalski
35:40 Henrik Zetterberg



1. Henrik Zetterberg (DET)
2. Pawieł Daciuk (DET)
3. Chris Osgood (DET)
Mecz numer
6
09.06.2009
Pittsburgh
Mellon Arena
1 : 2
(0:0, 0:1, 1:1)
3 : 3 48:01 Kris Draper 20:51 Jordan Staal
25:35 Tyler Kennedy
1. Marc-Andre Fleury (PIT)
2. Tyler Kennedy (PIT)
3. Jordan Staal (PIT)
Mecz numer
7
12.06.2009
Detroit
Joe Louis Arena
1 : 2
(0:0, 0:2, 1:0)
3 : 4 53:53 Jonathan Ericsson
21:13 Max Talbot
30:07 Max Talbot

1. Max Talbot (PIT)
2. Jewgienij Małkin (PIT)
3. Jonathan Ericsson (DET)

Nagrody edytuj

Nagroda Zawodnik Drużyna
Puchar Stanleya   Pittsburgh Penguins
Presidents’ Trophy
Najlepsza drużyna sezonu zasadniczego
  San Jose Sharks
Prince of Wales Trophy
Najlepszy zespół Konferencji Wschodniej
  Pittsburgh Penguins
Clarence S. Campbell Bowl
Najlepszy zespół Konferencji Zachodniej
  Detroit Red Wings
Hart Memorial Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP) sezonu zasadniczego
  Aleksandr Owieczkin Washington Capitols
Maurice Richard Trophy
Zdobywca największej liczby goli w sezonie zasadniczym
  Aleksandr Owieczkin Washington Capitols
Art Ross Memorial Trophy
Zdobywca największej liczby punktów w sezonie zasadniczym
  Jewgienij Małkin Pittsburgh Penguins
James Norris Memorial Trophy
Najlepszy obrońca
  Zdeno Chara Boston Bruins
Trofeum Vezina
Najlepszy bramkarz
  Tim Thomas Boston Bruins
Calder Memorial Trophy
Najlepszy debiutant
  Steve Mason Columbus Blue Jackets
Jack Adams Award
Trener roku
  Claude Julien Boston Bruins

Przypisy edytuj

  1. 2008 NHL entry draft. hockey-reference.com. [dostęp 2017-09-23].
  2. Cris Hine: NHL sets salary cap for 2008-09. post-gazette.com, 2017-06-26. [dostęp 2017-09-23].
  3. a b 2008-2009 Regular Season Stats. nhl.com. [dostęp 2017-09-23]. (ang.).
  4. Średnia straconych bramek na mecz.

Bibliografia edytuj