Nabil Kassis (arab. نبيل قسيس, Nabīl Qassīs; ur. w 1945 w Jerozolimie) – palestyński naukowiec, polityk i dyplomata. Wielokrotny minister w rządach Autonomii Palestyńskiej i wielokrotny członek zespołów negocjacyjnych w konflikcie izraelsko-palestyńskim. Członek wielu ciał związanych z nauką, finansami i kulturą[1]. Chrześcijanin, zwolennik świeckiego państwa palestyńskiego[2].

Nabil Kassis
Data i miejsce urodzenia

1945
Jerozolima, Palestyna

minister turystyki
Okres

od 2002
do 2003

minister ds. planowania
Okres

od 2003
do 2004

minister finansów
Okres

od 16 maja 2012
do 3 marca 2013

Życie prywatne edytuj

Urodził się w Jerozolimie, ale dorastał w Ramallah. Wybuch wojny sześciodniowej zastał go wraz z młodszą siostrą w Libanie. Do domu rodzinnego musieli wrócić przekraczając Jordan „na dziko”[3].

Zna arabski, angielski, niemiecki i armeński. Z żoną Vanoush ma dwójkę dzieci (syna i córkę)[3].

Kariera edytuj

Uzyskał tytuł magistra (Uniwersytet Johannesa Gutenberga w Moguncji, 1969) i doktora fizyki (Uniwersytet Amerykański w Bejrucie, 1972) w dziedzinie fizyki jądrowej. Pracował i wykładał na Uniwersytecie Jordańskim (1972–1978) i Uniwersytecie Bir Zajt (1980–1994). W 1982 został dziekanem wydziału fizyki tego uniwersytetu, a dwa lata później (1984–1989) wicedyrektorem ds. spraw akademickich[2][3]. Brał udział w projektach badawczych w placówkach we Francji, Niemczech, Włoszech, czy Wielkiej Brytanii (1978–1980, University of Sussex). Autor prac naukowych z fizyki jądrowej i teoretycznej[1].

Prócz kariery naukowej Kassis był mocno zaangażowany w palestyńskie życie polityczne i kulturalne. Współzałożyciel i dyrektor generalny Palestyńskiego Instytutu Badawczego Polityki Gospodarczej[4], prezes rady Zarządu Palestyńskiego Rynku Kapitałowego[5], członek rady dyrektorów Fundacji im. Jasira Arafata, członek Komitetu Muzeum Jasira Arafata. Prezes Uniwersytetu Bir Zajt w latach 2004–2010[1].

Brał udział w procesie pokojowym w konflikcie z Izraelem[1]:

  • członek zespołu negocjacyjnego madryckiej konferencji pokojowej w 1991 (zaproszony przez Faisala Husseiniego)[3]
  • zastępca przewodniczącego zespołu negocjacyjnego w Waszyngtonie w 1992 i 1993,
  • szef komitetu techniczno-doradczego palestyńskiego zespołu negocjacyjnego w 1993 i 1994,
  • brał udział w negocjacjach w 1994/1995 oraz w 1999.

Kassis pełnił również szereg funkcji politycznych w rządzie Autonomii Palestyńskiej[1][2]:

  • minister bez teki ds. projektu Betlejem 2000, w latach 1998–2002,
  • minister turystyki (2002–2003) w rządzie Arafata
  • koordynator ministerialnego komitetu reform (2002–2003)
  • minister ds. planowania (2003–2004) w rządzie Mahmuda Abbasa
  • minister finansów (2012–2013)

W marcu 2013, w sprzeciwie na brak zgody na reformy mające doprowadzić do zmniejszenia deficytu budżetowego, złożył rezygnację ze stanowiska ministra finansów. Doprowadziło to do zaostrzenia konfliktu między premierem Salamem Fajjadem a prezydentem Mahmudem Abbasem (nie godzącym się na odejście Kassisa), a w końcu do dymisji premiera[6][7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Uniwersytet Birzeit: Dr. Nabeel Kassis. [dostęp 2018-09-02]. (ang.).
  2. a b c Jewish Virtual Library: Nabil Kassis. American-Israeli Cooperative Enterprise. [dostęp 2018-09-02]. (rundi).
  3. a b c d Mamdouh Aker, Personality of the Month – Dr. Nabeel Kassis [online], This Week in Palestine, 2014 [dostęp 2018-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-02] (ang.).
  4. Ang. Palestine Economic Policy Research Institute.
  5. Ang. Board of the Palestine Capital Market Authority.
  6. Associated Press: Palestinian finance minister resigns in anger. The Times of Israel, 2013-03-03. [dostęp 2018-09-02]. (ang.).
  7. MAC/bgr: Palestyński premier złożył dymisję. Prezydent ją przyjął (www.tvn24.pl). TVN24, 2013-04-13. [dostęp 2018-09-02]. (pol.).