Naftali z Ropczyc
Naftali z Ropczyc, Naftali Cwi Horowic (ur. 1760 w Lesku, zm. 1827 w Łańcucie) – cadyk, rabin, syn Menachema Mendla rabina z Leska, protoplasta licznej dynastii cadyków galicyjskich[1].
| Data urodzenia |
1760 |
|---|---|
| Data śmierci |
1827 |
| Wyznanie | |
Był uczniem cadyków Elimelecha z Leżajska, Izraela Icchaka Hofsteina z Kozienic i Menachema Mendla z Rymanowa. Zamieszkał w Ropczycach, gdzie zgromadził wokół siebie liczne grono chasydów[1]. Dzięki niemu powstał tam jeden z ważniejszych ośrodków chasydyzmu w Galicji. Założyciel dynastii cadyków ropczyckich. Był mistrzem w kabalistycznej interpretacji Tory.
Popularny bohater ludowych legend[1]. W 1886 roku ukazały się we Lwowie oparte na kabale komentarze chasydzkie do Tory pt. Zera kodesz („Święty plon”), zaś w 1911 roku opublikowano w tym samym mieście zbiór jego powiedzeń Ohel Naftali (hebr. „Namiot Naftalego”)[1]. Pod koniec życia odizolował się od świata. Miał dwóch synów: Eliezera oraz Jaakowa[1] (zwanego Małym Baal-Szem-Towa).
Dzieła edytuj
- Ajjaloh Szeluhah
- Ohel Naftali
- Zera Kodesz
- Przypowieści
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Zofia Borzymińska, Horowic Naftali Cwi z Ropczyc, [w:] Polski słownik judaistyczny, delet.jhi.pl [dostęp 2023-10-04] (pol.).