Nagroda Goldmanów

Nagroda Goldmanów – nagroda przyznawana przez Fundację Ochrony Środowiska Goldmanów, osobom indywidualnym działającym na rzecz ochrony środowiska. Jest to najważniejsza światowa nagroda w dziedzinie ochrony środowiska, nazywana ekologicznym Noblem. Nagroda ufundowana została przez działaczy społecznych i filantropów Richarda i Rhodę Goldmanów w 1990 roku.

Przyznawana jest corocznie przedstawicielom każdego z sześciu zamieszkanych kontynentów. Zwycięzcy nagrody Goldmanów w dziedzinie ochrony środowiska wybierani są przez międzynarodowe jury na podstawie nominacji zgłaszanych przez ogólnoświatową sieć organizacji ochrony środowiska i osoby indywidualne. Po około pięciu miesiącach zostaje wyłoniona grupa zwycięzców, z których każdy otrzymuje nagrodę w wysokości 150 tys. dolarów.

Polskimi laureatami tej nagrody są Jadwiga Łopata w 2002 roku, współdyrektor Międzynarodowej Koalicji dla Ochrony Polskiej Wsi (International Coalition to Protect the Polish Countryside, ICPPC) oraz Małgorzata Górska w 2010, działaczka Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków, koordynatorka kampanii w obronie Doliny Rospudy zagrożonej planami budowy drogi ekspresowej Via Baltica^[1]^[2].

Kontrowersje edytuj

Decyzje jury w sprawie nagrodzonych w niektórych kręgach budzą spore kontrowersje. Przykładem mogą być przedstawiciele Ameryki Południowej, nagrodzeni w 2008 r.: Luis Yanza i Pablo Fajardo. Wnieśli oni pozew przeciwko koncernowi paliwowemu Chevron, oskarżając go o zanieczyszczenie rejonów Ekwadoru, na których prowadził swoje inwestycje oraz spowodowanie pogorszenia się stanu zdrowia okolicznych mieszkańców. Przedsiębiorstwo nie przyznaje się do winy, zarzucając skarżącym kierowanie się pobudkami czysto finansowymi i fabrykowanie doniesień o stanie zdrowia mieszkańców, a także wspieranie państwowego koncernu – Petroecuadoru^{[potrzebny przypis]}.

Zdobywcy nagrody edytuj

Źródło^[3]:

Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Nagrody Goldmanów.

1990 edytuj

Robert Brown (Australia)
Lois Gibbs (Stany Zjednoczone)
Janet Gibson (Belize)
Harrison Ngau Laing (Malezja)
János Vargha (Węgry)
Michael Werikhe (Kenia)

1991 edytuj

Wangari Muta Maathai (Kenia)
Eha Kern & Roland Tiensuu (Szwecja)
Evaristo Nugkuag (Peru)
Yoichi Kuroda (Japonia)
Samuel LaBudde (Stany Zjednoczone)
Cath Wallace (Nowa Zelandia)

1992 edytuj

Jeton Anjain (Wyspy Marshalla)
Medha Patkar (Indie)
Wadja Egnankou (Wybrzeże Kości Słoniowej)
Christine Jean (Francja)
Colleen McCrory (Kanada)
Carlos Alberto Ricardo (Brazylia)

1993 edytuj

Margaret Jacobsohn & Garth Owen-Smith (Namibia)
Juan Mayr (Kolumbia)
Dai Qing (Chiny)
John Sinclair (Australia)
JoAnn Tall (Stany Zjednoczone)
Sviatoslav Zabelin (Rosja)

1994 edytuj

Matthew Coon Come (Kanada)
Tuenjai Deetes (Tajlandia)
Laila Iskander Kamel (Egipt)
Luis Macas (Ekwador)
Heffa Schücking (Niemcy)
Andrew Simmons (Saint Vincent i Grenadyny)

1995 edytuj

Aurora Castillo (Stany Zjednoczone)
Choi Yul (Korea Południowa)
Noah Idechong (Palau)
Emma Must (Anglia)
Ricardo Navarro (Salwador)
Ken Saro-Wiwa (Nigeria)

1996 edytuj

Ndyakira Amooti (Uganda)
Bill Ballantine (Nowa Zelandia)
Edwin Bustillos (Meksyk)
M.C. Mehta (Indie)
Marina Silva (Brazylia)
Albena Simeonova (Bułgaria)

1997 edytuj

Paul Alan Cox (po lewej) i Fuiono Senio (po prawej) zdobyli Nagrodę Goldmanów w 1997 roku za wysiłki w zakresie ochrony terenu Falealupo w państwie Samoa. Ich praca później doprowadziła do założenia organizacji Seacology.