Narodowe Muzeum Etruskie
Narodowe Muzeum Etruskie (wł. Museo Nazionale Etrusco di Villa Giulia) – muzeum cywilizacji etruskiej mieszczące się w pałacu Villa Giulia w Rzymie, założone w 1889 roku[1].
 Villa Giulia – fasada muzeum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
piazzale di Villa Giulia, 9 – 00196 Rzym |
| Data założenia |
1889 |
| Zakres zbiorów |
sztuka etruska, sztuka przedrzymska |
Położenie na mapie Włoch  | |
| 41,91864°N 12,47626°E/41,918636 12,476265 | |
| Strona internetowa | |
Renesansowa Villa Giulia, w której mieści się muzeum, została wzniesiona przez papieża Juliusza III w latach 1550–1555; od jego imienia pochodzi także nazwa budowli. Rezydencja należała do nieruchomości papieskich do 1870, kiedy w wyniku zjednoczenia Włoch i upadku Państwa Kościelnego stała się własnością Królestwa Włoch.
Muzeum powstało w 1889 roku z inicjatywy włoskiego archeologa i polityka Felice Barnabei (1842–1922)[2]. W ramach narodowych inicjatyw zjednoczeniowych, celem jego stworzenia było zgromadzenie w jednym miejscu zabytków muzealnych poprzedzających cywilizację rzymską – należących do cywilizacji etruskiej, faliskiej i greckiej. Eksponaty te pochodzą z południowej Etrurii i Umbrii (północna część dzisiejszego regionu Lacjum), kolebki kultur przedrzymskich. Zbiory zostały umieszczone w Villa Giulia na początku XX wieku. Część kolekcji przeniesiono do sąsiedniej Villa Poniatowski, dawnej rzymskiej rezydencji księcia Stanisława Poniatowskiego[3].
W zbiorach muzeum znajdują się rzeźby takie jak Sarkofag małżonków, Centaur z Vulci, statua Apolla z Wejów[4] i Cista Ficoroni[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Museo Nazionale Etrusco di Villa Giulia. [dostęp 2015-10-16]. (wł.).
- ↑ Storia del museo. [dostęp 2015-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (wł.).
- ↑ Villa Poniatowski. [dostęp 2015-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (wł.).
- ↑ Selezione di opere. [dostęp 2015-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-17)]. (wł.).
- ↑ Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. (ed.) Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 440. ISBN 1-884964-80-X.