Narodziny Psychy (utwór Jerzego Żuławskiego)
Narodziny Psychy – poemat dramatyczny młodopolskiego poety Jerzego Żuławskiego[1][2] z 1897. W utworze występuje motyw sytuacji uwięzienia i zdobywania wolności[3]. Poemat jest napisany przy użyciu różnych rodzajów wiersza, w tym ośmiozgłoskowca, dziesięciozgłoskowca i jedenastozgłoskowca.
- We mgle spowite głucho jękły puszcze,
- a tam — o morskie piaszczyste wybrzeża
- fala kołysząc się, lekko uderza,
- po muszlach dzwoni, szeleści i pluszcze,
- zda się, coś mówi i płacze i śpiewa, —
- ogniem odbitej zorzy brzeg zalewa,
- i znów się wraca, odłamki korali
- miecąc za sobą — a niebo bezbrzeżne
- coraz się szerzej jasną zorzą pali,
- coraz złociściej lśnią gór czoła śnieżne...
Zobacz też: Eros i Psyche
Przypisy edytuj
- ↑ Halina Floryńska-Lalewicz: Jerzy Żuławski. culture.pl. [dostęp 2017-01-10]. (pol.).
- ↑ Żuławski Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-01-10].
- ↑ Maria Podraza-Kwiatkowska: Sytuacja uwięzienia i zdobywania wolności: o jednym z młodopolskich symboli-kluczy. bazhum.pl, 1988. [dostęp 2017-04-10]. (pol.).