Navya Arma
Navya Arma – niskopodłogowy, autonomiczny mikrobus miejski o napędzie elektrycznym produkowany od 2015 roku przez francuską firmę Navya w fabryce w Vénissieux we Francji i w Saline w Stanach Zjednoczonych[1]. Pojazd z racji autonomicznego poruszania się jest obecnie w fazie testów, ale planowana jest produkcja na większą skalę.
 Navya Arma z reklamą francuskiej poczty podczas targów CeBIT w 2017 roku. | |
| Dane ogólne | |
| Inne nazwy |
Navya Arma "Autonom Shuttle" Autonomiczny mikrobus |
|---|---|
| Producent | |
| Premiera |
2015 |
| Lata produkcji |
od 2015 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Typy nadwozia | |
| Układ drzwi |
0-2-0 |
| Liczba drzwi |
1 |
| Wysokość podłogi |
320 mm |
| Po zastosowaniu przyklęku |
-70 mm |
| Silniki |
elektryczny Navya (dokładna specyfikacja zależna od konfiguracji) |
| Moc silników |
15 nominalnie (25 szczytów) |
| Długość |
4,75 m |
| Szerokość |
2,11 m |
| Wysokość |
2,65 m |
| Masa własna |
2400 kg |
| Masa całkowita |
3450 kg |
| Rozstaw osi |
0,20 m |
| Prędkość maksymalna |
45 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem |
15 |
| Liczba miejsc siedzących |
11 |
| Informacje dodatkowe | |
| ABS |
Tak |
| ASR |
Nie |
| EBS |
W zależności od konfiguracji |
| ESP |
Prawdopodobnie nie |
| Klimatyzacja |
Tak, wyposażenie podstawowe |
Historia edytuj
Firma Navya została założona w 2014 roku przez Christophe'a Sapet'a. Według założycieli firma ma szukać i tworzyć nowe technologie dla transportu[2]. Od początku istnienia firmy inżynierowie sprawdzali wszystkie możliwe rozwiązania w stworzeniu całkowicie autonomicznego pojazdu, ale po wielu nieudanych próbach częściowo zrezygnowano z całkowitej autonomiczności. Do pomysłu powrócono na początku 2015 roku, a na końcu roku 2015 pojazd był już zaprezentowany na konferencji prasowej z twórcami. Pojazd jest stale rozwijany, planuje się wprowadzenie innych pojazdów autonomicznych o napędzie elektrycznym.
Eksploatacja i testy edytuj
Pierwszy pojazd jaki wyjechał z fabryki udał się na testy wewnętrzne firmy Navya. Testowany był przez parę miesięcy, a później zdecydowano się na masową produkcję. W listopadzie 2015 roku po pomyślnych testach ogłoszono pierwszą komercyjną sprzedaż, dwa pojazdy pojechały do Szwajcarii, do firmy transportowej CarPostal12. Jako kolejne samodzielne przejazdy liniowe uznaje się kursy paryskiego STIF z Navy do La Défense w czerwcu 2017 roku. Pojazd testowo kursował do grudnia 2017 roku, ale władze Paryża nie zdecydowały się na zakup mikrobusu. W 2017 roku pojazdy nabył szwajcarski TPF Fribourg oraz TPG Genewa.
Specyfikacja techniczna edytuj
Pojazd jest całkowicie elektryczny, a w wybranych pojazdach oprócz możliwości ładowania kablowego są panele słoneczne, wszystko dzięki silnikowi o mocy 15 kW (w szczytach 25 kW). Długość pojazdu wynosi prawie 5 m, więc zaliczany jest do mikrobusów. Na pokład jednocześnie może zabrać maksymalnie 15 osób, 11 siedzących i 4 stojące. W wyposażeniu opcjonalnym są także tablety wraz z systemem do wybierania tras przez pasażerów, a w podstawowym wyposażeniu znajduje się m.in. klimatyzacja, ABS i wyświetlacze LCD oraz LED[3].
Galeria edytuj
-
Navya Arma na targach CeBIT w niemieckim Hanowerze. -
Navya Arma w Szwajcarii. -
Pojazd w Stanach Zjednoczonych, właściciel prywatny.
