Nawałnik galapagoski

Nawałnik galapagoski[4] (Hydrobates tethys) – gatunek małego ptaka oceanicznego z rodziny nawałników (Hydrobatidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.

Nawałnik galapagoski
Hydrobates tethys
(Bonaparte, 1852)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

rurkonose

Rodzina

nawałniki

Rodzaj

Hydrobates

Gatunek

nawałnik galapagoski

Synonimy
  • Oceanodroma tethys (Bonaparte, 1852)[1]
  • Thalassidroma tethys Bonaparte, 1852[2]
Podgatunki
  • O. t. tethys (Bonaparte, 1852)
  • O. t. kelsalli (Lowe, 1925)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Występowanie i biotop

edytuj

Występuje na rozległym obszarze Pacyfiku, od zachodniego wybrzeża Kalifornii (Stany Zjednoczone) do środkowo-zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej[5]. Na wyspach Galapagos utrzymuje się osiadła populacja, ptaki są tam jednak zagrożone atakami ze strony polujących na nie uszatek błotnych[5]. Gniazduje także na wyspie San Gallán u wybrzeży Peru[5].

Systematyka

edytuj

Często umieszczany w rodzaju Oceanodroma[2][3][6]. Wyróżnia się dwa podgatunki[2][6]:

  • O. t. tethys (Bonaparte, 1852) – gniazduje na Galapagos
  • O. t. kelsalli (Lowe, 1925) – gniazduje na wyspach u wybrzeży Peru

Morfologia

edytuj

Długość ciała 18–20 cm, rozpiętość skrzydeł 34–38 cm, masa ciała około 23 g[7].

Upierzenie skrzydeł ciemne z jasną plamą na pokrywach[5]. Biały kuper i pokrywy nadogonowe[5]. Brak dymorfizmu płciowego[5].

Ekologia i zachowanie

edytuj

Tryb życia

edytuj

Ptak przystosowany do życia na otwartym oceanie[5]. Zbiera pokarm z powierzchni wody, ale potrafi także nurkować w falach[5]. Powodem wędrówek nawałników galapagoskich jest m.in. Prąd Humboldta, którego otoczenie stanowi bogate źródło dostępnego pożywienia[5].

Pożywienie

edytuj

Pokarm stanowią ryby, kałamarnice oraz kryl[5].

Gniazduje w koloniach. Szczyt sezonu lęgowego przypada na maj i czerwiec[7]. Gniazdo zakłada w szczelinach skalnych lub pod roślinnością[5]. Samica składa 1 białe jajo[5]. Inkubacja trwa 40–42 dni, a zajmują się nią oboje rodzice, zmieniając się co około 5 dni. Również karmieniem pisklęcia zajmują się oboje rodzice. Młode jest w pełni opierzone po około 75 dniach od wyklucia[7].

Status

edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje nawałnika galapagoskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 2000 roku. W 2004 roku szacowano, że światowa populacja liczy co najmniej 500 tysięcy osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na drapieżnictwo[3].

Przypisy

edytuj
  1. Oceanodroma tethys, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-07-24] (ang.).
  2. a b c Wedge-rumped Storm-petrel (Oceanodroma tethys). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).
  3. a b c Hydrobates tethys, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Hydrobatidae Mathews, 1912-13 (1865) - nawałniki - Northern Storm-petrels (wersja: 2021-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-24].
  5. a b c d e f g h i j k l David Alderton, Encyklopedia ptaków świata, Warszawa: Wydawnictwo Dragon, 2020, s. 31, ISBN 978-83-8172-650-4 (pol.).
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-24]. (ang.).
  7. a b c N. Bouglouan: Wedge-rumped Storm Petrel. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-07-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj