Nekrofagia

Ten artykuł od 2021-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Nekrofagia (gr. nekrós – „martwy”, phageín – „pożerać”) – odżywianie się padliną, zjadanie martwych ciał osobników własnego i innych gatunków.

Z lewej ptak z rodziny krukowatych, z prawej sęp stojący na martwym jeleniu aksisie czytalu — Sęp z padliną

Zwierzęta, które w całości lub częściowo zjadają inne martwe zwierzęta, nazywane są nekrofagami lub padlinożercami^[1], są to np. sępy i hieny. Także owady wykorzystują materię w stanie rozkładu jako źródło protein, np. żuki gnojowe, chrząszcze z rodziny omarlicowatych, niektóre gatunki z rodziny kusakowatych, niektóre gatunki muchówek.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ nekrofagi, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-30] .

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nekrofagia&oldid=70602648”