Nerw oczny (łac. nervus ophthalmicus) – pierwsza i zarazem najmniejsza gałąź nerwu trójdzielnego, nerw zaopatrujący górną część twarzy człowieka. Jest to nerw czuciowy.

Nerw oczny oznaczony nr 1

Rodzaj edytuj

Jest to nerw tylko czuciowy, aczkolwiek posiada on kontakt ze zwojami przywspółczulnymi.

Przebieg edytuj

Nerw ten rozpoczyna się w zwoju trójdzielnym, miejscu podziału nerwu trójdzielnego. Kieruje się do przodu, będąc najwyżej położoną gałęzią wychodzącą z tego zwoju. Oddaje szybko gałąź namiotową, unerwiającą namiot móżdżku, po czym przechodzi poprzez szczelinę oczodołową górną (fissura orbitalis superior), by wejść do oczodołu. Tam dzieli się na nerwy łzowy, czołowy i nosowo-rzęskowy.

Gałęzie edytuj

  1. Gałąź namiotowa zwana też oponową – r. tentorii s. meningeus
  2. Nerw łzowyn. lacrimalis
    • g. górna – r. superior
    • g. dolna (łącząca do nerwu jarzmowego) – r. inferior s. r. communicans cum nervo zygomatico
  3. Nerw czołowyn. frontalis
  4. Nerw nosowo-rzęskowyn. nasociliaris
    • część rzęskowa - pars ciliaris
    • część nosowa – pars nasalis
      • Nerw sitowy tylnyn. ethmoidalis posterior
      • Nerw sitowy przednin. ethmoidalis anterior
        • gałęzie nosowe wewnętrzne – rr. nasales interni
          • boczne – rr. nasales interni laterales
          • przyśrodkowe – rr. nasales interni mediales
        • g. nosowa zewnętrzna – r. nasalis externus
      • Nerw podbloczkowyn. infratrochlearis
        • g. powiekowa górna – r. palpebralis superior
        • g. powiekowa dolna – r. palpebralis inferior

Obszar unerwienia edytuj

Bibliografia edytuj