Nicolas-Bernard Lépicié

Nicolas-Bernard Lépicié (ur. 16 czerwca 1735, zm. 15 września 1784) – francuski malarz i rysownik, profesor Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu.

Nicolas-Bernard Lépicié
ilustracja
Data urodzenia

16 czerwca 1735

Data śmierci

15 września 1784

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek

Le Jeune Dessinateur
Le Lever de Fanchon, 1773

Urodził się w rodzinie znanych grawerów, jego pierwszym nauczycielem był ojciec François-Bernard Lépicié (1698-1755), później malarz Carle van Loo. W 1759 zdobył drugą nagrodę w Prix de Rome, jednak do Włoch nie wyjechał. W 1769 został wybrany na członka Akademii, od następnego roku był asystentem profesora, a od 1779 samodzielnym profesorem. Wśród jego uczniów było kilku znanych malarzy klasycystycznych m.in. Jean-Baptiste Regnault, Carle Vernet, Henri-Pierre Danloux, Jean-Joseph Taillasson, Jean-Frédéric Schall i Nicolas-Antoine Taunay.

Lépicié malował portrety, sceny rodzajowe i animalistyczne, tematy historyczne i religijne. Po 1760. zaczął tworzyć obrazy nawiązujące stylem i nastrojem do malarstwa flamandzkiego (Gerard ter Borch, David Teniers starszy). Był bardzo popularny we Francji w połowie XVIII w.

Wybrane prace edytuj

  • Adonis changé en anémone,
  • Allégorie de la Paix, 1772,
  • Antoine Charles Horace dit Carle Vernet, (1758-1838),
  • Cour de ferme, 1784,
  • La Coiffe blanche,
  • La Descente de Guillaume le conquérant en Angleterre, 1764,
  • La Gouvernante,
  • La Halle,
  • La Piété de Fabius Dorsus, 1781,
  • La Pourvoyeuse,
  • La Ratisseuse,
  • Le Baptême du Christ, 1765,
  • Le Christ et les petits enfants, 1767,
  • Le Courage de Porcia, femme de Junius Brutus,
  • Le Départ du braconnier,
  • Le Jeune Dessinateur
  • Le Lever de Fanchon, 1773,
  • Le Petit dessinateur (Carle Vernet w wieku 14 lat), 1772,
  • Les Apprêts d'un déjeuner,
  • L'Intérieur d'une douane,
  • Narcisse changé en fleur de ce nom,
  • La Politesse intéressée, 1773.

Bibliografia edytuj

  • Andrzej. Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 231. ISBN 83-214-0048-5.

Linki zewnętrzne edytuj